< Sálmarnir 41 >

1 Guð blessar þann sem hjálpar bágstöddum. Á mæðudeginum bjargar Drottinn honum.
In finem, Psalmus ipsi David. Beatus qui intelligit super egenum, et pauperem: in die mala liberabit eum Dominus.
2 Drottinn verndar hann og heldur í honum lífinu. Hann lætur hann njóta sæmdar og frelsar hann frá óvinum hans.
Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra: et non tradat eum in animam inimicorum eius.
3 Drottinn annast hann á sóttarsæng, veitir honum hvíld og hressing.
Dominus opem ferat illi super lectum doloris eius: universum stratum eius versasti in infirmitate eius.
4 Ég bað: „Drottinn, miskunnaðu mér. Læknaðu sál mína því að ég hef syndgað gegn þér.“
Ego dixi: Domine miserere mei: sana animam meam, quia peccavi tibi.
5 Óvinir mínir biðja mér bölbæna og segja: „Bara að hann deyi sem fyrst svo að allir gleymi honum!“
Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen eius?
6 Sumir sem heimsækja mig í veikindunum eru að þykjast. Innst inni hata þeir mig og líkar vel að ég er sjúkur. Þegar út er komið baktala þeir mig.
Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur, cor eius congregavit iniquitatem sibi. Egrediebatur foras, et loquebatur
7 Hatursmenn mínir hæða mig og spotta. Þeir skrafa og pískra hvað gera skuli þegar ég er allur
in idipsum. Adversum me susurrabant omnes inimici mei: adversum me cogitabant mala mihi.
8 „Þetta er banvænt, hvað sem það er, “segja þeir, „honum mun aldrei batna.“
Verbum iniquum constituerunt adversum me: Numquid qui dormit non adiiciet ut resurgat?
9 Og besti vinur minn, hann snerist líka gegn mér, maðurinn sem ég treysti svo vel, hann sem át við borð mitt.
Etenim homo pacis meæ, in quo speravi: qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem.
10 En, Drottinn, yfirgef mig ekki! Miskunnaðu mér og læknaðu mig svo að ég geti endurgoldið þeim!
Tu autem Domine miserere mei, et resuscita me: et retribuam eis.
11 Ég veit að þú elskar mig og að þú munt ekki láta óvini mína hlakka yfir mér.
In hoc cognovi quoniam voluisti me: quoniam non gaudebit inimicus meus super me.
12 Vegna sakleysis míns hefur þú varðveitt mig og lætur mig lifa með þér að eilífu.
Me autem propter innocentiam suscepisti: et confirmasti me in conspectu tuo in æternum.
13 Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, frá eilífð til eilífðar. Amen. Amen.
Benedictus Dominus Deus Israel a sæculo, et usque in sæculum: fiat, fiat.

< Sálmarnir 41 >