Sálmarnir 38

1 Drottinn, ekki refsa mér, þótt þú sért reiður.

Salmo de David, para recordar. JEHOVÁ, no me reprendas en tu furor, ni me castigues en tu ira.

2 Örvar þínar standa í mér og hönd þín liggur þungt á mér.

Porque tus saetas descendieron á mí, y sobre mí ha caído tu mano.

3 Vegna reiði þinnar er ég sjúkur maður, heilsa mín er farin vegna synda minna.

No hay sanidad en mi carne á causa de tu ira; ni hay paz en mis huesos á causa de mi pecado.

4 Syndir mínar líkjast flóði sem færir mig í kaf, eins og byrði sem ég kikna undan.

Porque mis iniquidades han pasado mi cabeza: como carga pesada se han agravado sobre mí.

5 Ólykt leggur af sárum mínum – það er drep í þeim.

Pudriéronse, corrompiéronse mis llagas, á causa de mi locura.

6 Ég er ráðþrota vegna synda minna. Ég ráfa um í angist liðlangan daginn.

Estoy encorvado, estoy humillado en gran manera, ando enlutado todo el día.

7 Lendar mínar brenna af sviða og líkami minn er helsjúkur.

Porque mis lomos están llenos de irritación, y no hay sanidad en mi carne.

8 Máttur minn er þrotinn og ég er örvæntingu nær.

Estoy debilitado y molido en gran manera; bramo á causa de la conmoción de mi corazón.

9 Drottinn, ég þrái bót á meini mínu! Þú heyrir kvein mín og andvörp.

Señor, delante de ti están todos mis deseos; y mi suspiro no te es oculto.

10 Hjartað hamast í brjósti mér, kraftar mínir búnir og sjónin dvín.

Mi corazón está acongojado, hame dejado mi vigor; y aun la misma luz de mis ojos no está conmigo.

11 Ástvinir mínir og góðir grannar forðast sjúkdóm minn og böl og frændur mínir eru á bak og burt.

Mis amigos y mis compañeros se quitaron de delante de mi plaga; y mis cercanos se pusieron lejos.

12 Óvinir mínir sæta færis að drepa mig. Liðlangan daginn sitja þeir á svikráðum, brugga mér banaráð.

Y los que buscaban mi alma armaron lazos; y los que procuraban mi mal hablaban iniquidades, y meditaban fraudes todo el día.

13 En illráð þeirra verka ekki á mig!

Mas yo, como [si fuera] sordo, no oía; [y estaba] como un mudo, [que] no abre su boca.

14 Ég virði þá ekki viðlits. Áform þeirra rætast ekki,

Fuí pues como un hombre que no oye, y que en su boca no tiene reprensiones.

15 því að ég vona á þig, Drottinn, Guð minn. Kom þú og vernda mig.

Porque á ti, oh Jehová, esperé yo: tú responderás, Jehová Dios mío.

16 Þaggaðu niður í þeim sem hlæja að óförum mínum.

Porque dije: Que no se alegren de mí: cuando mi pie resbalaba, sobre mí se engrandecían.

17 Ég er að falli kominn og angist mín er enn hin sama.

Empero yo estoy á pique de claudicar, y mi dolor está delante de mí continuamente.

18 Ég játa syndir mínar og iðrast þess sem ég hef gert.

Por tanto denunciaré mi maldad; congojaréme por mi pecado.

19 En ofsóknum óvina minna linnir ekki og heift þeirra minnkar ekki. Þeir hata mig án ástæðu.

Porque mis enemigos están vivos [y] fuertes: y hanse aumentado los que me aborrecen sin causa:

20 Þeir launa mér gott með illu, hata mig fyrir góðverk mín.

Y pagando mal por bien me son contrarios, por seguir yo lo bueno.

21 Yfirgefðu mig ekki, Drottinn. Vík ekki frá mér!

No me desampares, oh Jehová: Dios mío, no te alejes de mí.

22 Komdu skjótt og hjálpaðu mér, þú frelsari minn!

Apresúrate á ayudarme, oh Señor, mi salud.