< Sálmarnir 18 >

1 Þennan sálm orti Davíð eftir að Drottinn hafði frelsað hann undan óvinum hans, þeirra á meðal Sál konungi. Drottinn – ég elska þig! Þú hefur gert stórkostlega hluti fyrir mig!
gdy go PAN ocalił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula. Powiedział wtedy: Będę cię miłował, PANIE, mocy moja.
2 Drottinn er vígi mitt, þar er ég öruggur. Enginn getur veitt mér eftirför og unnið á mér. Hann er felustaður minn, frelsari og varðborg, kletturinn þar sem enginn getur náð mér! Hann er skjöldur minn. Styrkur hans er eins og uxans sem mundar horn sín í vígahug!
PAN moją skałą, moją twierdzą i wybawicielem. Mój Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mego zbawienia, moją warownią.
3 Mér nægir að ákalla hann – lof sé Guði! – og ég frelsast undan öllum óvinum mínum.
Wezwę PANA, [który jest] godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.
4 Ég var bundinn hlekkjum dauðans og holskeflur óguðlegra risu ógnandi gegn mér.
Ogarnęły mnie boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.
5 Umkringdur og hjálparvana barðist ég um í netinu sem dró mig niður í djúp dauðans. (Sheol h7585)
Boleści piekła mnie oplotły, pochwyciły mnie sidła śmierci. (Sheol h7585)
6 Þá hrópaði ég til Drottins. – Hróp mitt náði eyrum hans á himnum!
W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie dotarło przed jego oblicze, do jego uszu.
7 Þá lyftist jörðin og nötraði og undirstöður fjallanna skulfu vegna bræði hans. Hvílíkur landskjálfti! Já, Drottinn reiddist.
Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady gór zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.
8 Eldsblossar gengu út af munni hans svo að jörðin sviðnaði og reykur streymdi um nasir hans.
Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust [buchnął] ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.
9 Hann sveigði himininn og steig niður mér til bjargar! Skýjasorti var undir fótum hans.
Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność [była] pod jego stopami.
10 Hann steig á bak kerúbi og sveif til mín með hraða vindsins.
Dosiadł cherubina i latał; latał na skrzydłach wiatru.
11 Hann skýldi sér með myrkri, leyndi komu sinni með regnsorta og dimmu skýi.
Z ciemności zrobił sobie ukrycie, namiotem wokół niego były ciemne wody i gęste obłoki nieba.
12 En svo birtist hann í skýjunum! Hvílík hátign! Eldingar leiftruðu og haglið dundi!
Przed jego blaskiem rozeszły się jego obłoki, grad i węgle ogniste.
13 Himnarnir nötruðu í þrumugný Drottins. Guð allra guða hafði talað!
I zagrzmiał PAN na niebiosach, Najwyższy wydał swój głos, grad i węgle ogniste.
14 Hann sendi út eldingar sínar sem örvar og tvístraði óvinum mínum. Sjá, hvernig þeir flýðu!
Wypuścił swe strzały i rozproszył ich, [cisnął] błyskawicami i ich rozgromił.
15 Þá hljómaði skipun Drottins – og hafið hopaði og það sá í mararbotn!
I ukazały się głębiny wód, i odsłoniły się fundamenty świata od twojego upomnienia, PANIE, i od podmuchu tchnienia twoich nozdrzy.
16 Þá seildist Drottinn niður frá himnum, greip mig og frelsaði mig úr neyðinni. Hann bjargaði mér úr hyldýpi dauðans.
Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął mnie z wielkich wód.
17 Hann frelsaði mig frá ofurafli óvinarins, úr höndum þeirra sem hötuðu mig, því í greipum þeirra mátti ég mín einskis.
Ocalił mnie od potężnego wroga mego i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.
18 Þeir réðust á mig þegar ég mátti mín einskis, en Drottinn studdi mig.
Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą.
19 Hann leiddi mig í öruggt skjól, því að hann hefur velþóknun á mér.
Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.
20 Drottinn launaði mér réttlæti mitt og hreinleika.
Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.
21 Því að ég hef hlýtt boðorðum hans og ekki syndgað með því að snúa í hann baki.
Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mego Boga.
22 Ég gætti lögmáls hans í hvívetna og lítilsvirti enga grein þess.
Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i nie odrzucałem od siebie jego praw.
23 Ég lagði mig fram við að halda það og forðaðist ranglæti.
Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.
24 Þess vegna hefur Drottinn launað mér með blessun, því að ég gerði það sem rétt var og gætti hreinleika hjarta míns. Allt þetta þekkti hann, enda vakir hann yfir hverju skrefi mínu.
Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według czystości moich rąk przed jego oczyma.
25 Drottinn, þú miskunnar þeim sem auðsýna miskunn og ert góður við ráðvanda.
[Ty] z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.
26 Þú blessar hjartahreina en snýrð þér frá þeim sem yfirgefa þig.
Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie;
27 Þú hlífir hinum hógværu, en ávítar stolta og hrokafulla.
Ty bowiem lud strapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
28 Já, þú lætur lampa minn skína. Drottinn, Guð minn, hefur lýst upp myrkrið sem umlukti mig.
Bo ty zapalisz moją pochodnię; PAN, Bóg mój, rozjaśni moje ciemności.
29 Með þinni hjálp stekk ég yfir múra og brýt niður borgarveggi óvinarins.
Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.
30 Drottinn, hann er mikill Guð! Fullkominn í öllum hlutum! Orð hans standast öll. Skjöldur er hann öllum þeim sem til hans leita.
Droga Boga [jest] doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.
31 Því hver er hinn sanni Guð nema Drottinn? Og hver er bjargið nema hann?
Bo któż jest Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz naszego Boga?
32 Hann styrkir mig og verndar hvar sem ég fer.
To Bóg, który przepasuje mnie mocą i doskonałą czyni moją drogę.
33 Hann gerir fætur mína fima sem geitanna á fjöllunum. Hann tryggir mér fótfestu á hæstu tindum.
Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.
34 Hann æfir hendur mínar til hernaðar og gerir mér kleift að spenna eirbogann.
Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.
35 Þú fékkst mér skjöld hjálpræðis þíns. Hægri hönd þín, Drottinn, styður mig, mildi þín hefur gert mig mikinn.
Dałeś mi też tarczę swego zbawienia i wspierała mnie twoja prawica, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.
36 Þú lagðir veg fyrir fætur mína og þar mun ég ekki hrasa.
Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.
37 Ég veitti óvinum mínum eftirför, elti þá uppi og eyddi þeim.
Ścigałem moich wrogów i dopadłem [ich], nie zawróciłem, aż ich nie wytraciłem.
38 Ég tók þá einn af öðrum – þeir gátu enga vörn sér veitt – allir lágu í valnum að lokum.
Powaliłem ich tak, że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.
39 Hjálpin frá þér var eins og brynja í bardaganum. Óvini mína beygðir þú undir mig.
Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.
40 Þú stökktir þeim á flótta og ég eyddi öllum þeim sem ofsóttu mig.
Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.
41 Þeir hrópuðu á hjálp, en fengu enga. Þeir æptu til Drottins, en hann ansaði ekki,
Wołali, lecz nie [było] nikogo, kto by [ich] wybawił; [wołali] do PANA, lecz ich nie wysłuchał.
42 en ég muldi þá mélinu smærra og dreifði þeim upp í vindinn. Ég fleygði þeim burt eins og rusli á haug.
Starłem ich jak proch na wietrze, wyrzuciłem jak błoto uliczne.
43 Þú veittir mér sigur í sérhverri orustu. Þjóðirnar komu og þjónuðu mér. Jafnvel þær sem ég þekkti ekki komu nú og veittu mér lotningu.
Wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, ustanowiłeś mnie głową narodów. Będzie mi służył lud, którego nie znałem.
44 Útlendingar sem aldrei höfðu mig augum litið lýstu sig reiðubúna til þjónustu.
Jak tylko usłyszą [o mnie], będą mi posłuszni, cudzoziemcy będą udawać uległość.
45 Skjálfandi stigu þeir niður úr virkjum sínum.
Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.
46 Guð lifir! Lofaður sé hann, klettur hjálpræðis míns.
PAN żyje, [niech będzie] błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg mego zbawienia.
47 Hann er sá Guð sem endurgeldur þeim sem ofsækja mig og auðmýkir þjóðir fyrir augum mér.
Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody.
48 Hann frelsar mig frá óvinum mínum. Hann sér til þess að þeir ná ekki til mín og bjargar mér undan öflugum andstæðingum.
[Ty] wyzwalasz mnie od moich wrogów; ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.
49 Fyrir þetta, Drottinn minn, lofa ég þig í áheyrn þjóðanna.
Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twemu imieniu.
50 Oftsinnis hefur þú frelsað mig – það var kraftaverk í öll skiptin! Þú gerðir mig að konungi, þú hefur elskað mig og auðsýnt mér gæsku og eins muntu gera við afkomendur mína.
Bo dajesz wielkie wybawienie swemu królowi i na wieki okazujesz miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.

< Sálmarnir 18 >