Sálmarnir 132
1 Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
A Song of Degrees. Lord, remember David, and all his meekness:
2 Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
how he sware to the Lord, [and] vowed to the God of Jacob, [saying],
3 Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
I will not go into the tabernacle of my house; I will not go up to the couch of my bed;
4 musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
I will not give sleep to mine eyes, nor slumber to mine eyelids, nor rest to my temples,
5 Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
until I find a place for the Lord, a tabernacle for the God of Jacob.
6 Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
Behold, we heard of it in Ephratha; we found it in the fields of the wood.
7 Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
Let us enter into his tabernacles: let us worship at the place where his feet stood.
8 Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
Arise, O Lord, into your rest; you, and the ark of your holiness.
9 Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
Your priests shall clothe themselves with righteousness; and your saints shall exult.
10 Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
For the sake of your servant David turn not away the face of your anointed.
11 Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
The Lord sware [in] truth to David, and he will not annul it, [saying], Of the fruit of your body will I set [a king] upon your throne.
12 Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
If your children will deep my covenant, and these my testimonies which I shall teach them, their children also shall sit upon your throne for ever.
13 Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
For the Lord has elected Sion, he has chosen her for a habitation for himself, [saying],
14 „Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
This is my rest for ever: here will I dwell; for I have chosen it.
15 Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
I will surely bless her provision: I will satisfy her poor with bread.
16 Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
I will clothe her priests with salvation; and her saints shall greatly exult.
17 Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
There will I cause to spring up a horn to David: I have prepared a lamp for mine anointed.
18 Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“
His enemies will I clothe with a shame; but upon himself shall my holiness flourish.
