Sálmarnir 119
1 Sælir eru þeir sem breyta í öllu eftir lögum Guðs.
Alleluia. ALEPH. Beati immaculati in via: qui ambulant in lege Domini.
2 Sælir eru þeir sem leita Guðs og gera vilja hans í hvívetna,
Beati, qui scrutantur testimonia eius: in toto corde exquirunt eum.
3 þeir sem hafna málamiðlun við hið illa og ganga heilshugar á Guðs vegum.
Non enim qui operantur iniquitatem, in viis eius ambulaverunt.
4 Þú, Drottinn, gafst okkur lög þín til þess að við hlýddum þeim
Tu mandasti mandata tua custodiri nimis.
5 – ó, hve ég þrái að breyta grandvarlega eftir þeim.
Utinam dirigantur viæ meæ, ad custodiendas iustificationes tuas.
6 Þá verð ég ekki til skammar, heldur hef hreinan skjöld.
Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis.
7 Ég vil þakka þér leiðsögn þína og réttláta ögun, það hefur kennt mér að lifa lífinu rétt!
Confitebor tibi in directione cordis: in eo quod didici iudicia iustitiæ tuæ.
8 Ég vil vera þér hlýðinn! Og þá veit ég að þú munt alls ekki yfirgefa mig.
Iustificationes tuas custodiam: non me derelinquas usquequaque.
9 Hvernig getur ungt fólk lifað hreinu lífi? Með því að hlusta á orð þín og fara eftir þeim.
BETH. In quo corrigit adolescentior viam suam? in custodiendo sermones tuos.
10 Ég leitaði þín af öllu hjarta – láttu mig ekki villast burt frá boðum þínum.
In toto corde meo exquisivi te: ne repellas me a mandatis tuis.
11 Ég hef íhugað orð þín af kostgæfni og varðveitt þau í hjarta mínu svo að þau verndi mig frá því að syndga.
In corde meo abscondi eloquia tua: ut non peccem tibi.
12 Lof sé þér Drottinn, kenndu mér lög þín.
Benedictus es Domine: doce me iustificationes tuas.
13 Ég fer með lög þín upphátt
In labiis meis, pronunciavi omnia iudicia oris tui.
14 – þau veita mér meiri gleði en mikil auðæfi.
In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis.
15 Ég vil íhuga þau og hafa þau í heiðri.
In mandatis tuis exercebor: et considerabo vias tuas.
16 Ég gleðst yfir þeim og gleymi þeim ekki.
In iustificationibus tuis meditabor: non obliviscar sermones tuos.
17 Leyfðu mér að lifa langa ævi, og læra að hlýða þér meir og meir.
GHIMEL. Retribue servo tuo, vivifica me: et custodiam sermones tuos.
18 Opnaðu augu mín svo að ég sjái dásemdirnar í orði þínu.
Revela oculos meos: et considerabo mirabilia de lege tua.
19 Ég er pílagrímur hér á jörðu – mikið vantar mig leiðsögn! Boðorð þín eru mér bæði leiðsögn og kort!
Incola ego sum in terra: non abscondas a me mandata tua.
20 Ég þrái fyrirmæli þín meira en orð fá lýst!
Concupivit anima mea desiderare iustificationes tuas, in omni tempore.
21 Ávítaðu þá sem hafna boðum þínum. Þeir hafa kallað bölvun yfir sig.
Increpasti superbos: maledicti qui declinant a mandatis tuis.
22 Láttu það ekki viðgangast að þeir spotti mig fyrir að hlýða þér.
Aufer a me opprobrium, et contemptum: quia testimonia tua exquisivi.
23 Jafnvel þjóðhöfðingjar hallmæla mér, en samt vil ég halda lög þín.
Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur: servus autem tuus exercebatur in iustificationibus tuis.
24 Lögmál þitt er mér bæði ljós og leiðsögn.
Nam et testimonia tua meditatio mea est: et consilium meum iustificationes tuæ.
25 Ég er bugaður maður, alveg kominn á kné. Lífgaðu mig með orði þínu!
DALETH. Adhæsit pavimento anima mea: vivifica me secundum verbum tuum.
26 Ég sagði þér áform mín og þú svaraðir mér. Skýrðu nú fyrir mér leiðsögn þína,
Vias meas enunciavi, et exaudisti me: doce me iustificationes tuas.
27 svo að ég skilji hvað þú vilt og upplifi dásemdir þínar.
Viam iustificationum tuarum instrue me: et exercebor in mirabilibus tuis.
28 Ég græt af hryggð, hjarta mitt er bugað af sorg. Uppörvaðu mig og lífga með orðum þínum.
Dormitavit anima mea præ tædio: confirma me in verbis tuis.
29 Leiddu mig burt frá öllu illu. Hjálpaðu mér, óverðugum, að hlýða lögum þínum,
Viam iniquitatis amove a me: et de lege tua miserere mei.
30 því að ég hef valið að gera rétt.
Viam veritatis elegi: iudicia tua non sum oblitus.
31 Ég held mér við boðorð þín og hlýði þeim vandlega. Drottinn, forðaðu mér frá öllu rugli.
Adhæsi testimoniis tuis Domine: noli me confundere.
32 Ég vil kappkosta að fara eftir lögum þínum, því að þú hefur gert mig glaðan í sinni.
Viam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatasti cor meum.
33 Segðu mér, Drottinn, hvað mér ber að gera og þá mun ég gera það.
HE. Legem pone mihi Domine viam iustificationum tuarum: et exquiram eam semper.
34 Ég vil hlýða þér af heilum hug svo lengi sem ég lifi.
Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam: et custodiam illam in toto corde meo.
35 Ó, leiddu mig um réttan veg, – því hvað er betra en það?!
Deduc me in semitam mandatorum tuorum: quia ipsam volui.
36 Gefðu að ég hlýði reglum þínum, en leiti ekki eftir rangfengnum gróða.
Inclina cor meum in testimonia tua: et non in avaritiam.
37 Snúðu huga mínum frá öllu öðru en því að fylgja þér. Lífgaðu mig, hresstu mig, svo að ég geti horft til þín.
Averte oculos meos ne videant vanitatem: in via tua vivifica me.
38 Minntu mig á það aftur og aftur að fyrirheit þín gilda fyrir mig! Já, ég treysti þér, heiðra þig og óttast!
Statue servo tuo eloquium tuum, in timore tuo.
39 Þaggaðu niður háðið og spottið sem beint er að mér, því að lög þín eru góð og þeim fylgi ég.
Amputa opprobrium meum, quod suspicatus sum: quia iudicia tua iucunda.
40 Ég þrái að hlýða þeim. Þess vegna, Drottinn, lífgaðu mig við!
Ecce concupivi mandata tua: in æquitate tua vivifica me.
41 Þú lofaðir að frelsa mig! Miskunna mér nú í kærleika þínum,
VAU. Et veniat super me misericordia tua Domine: salutare tuum secundum eloquium tuum.
42 og þá mun ég geta svarað þeim sem spotta mig, því að orðum þínum treysti ég.
Et respondebo exprobrantibus mihi verbum: quia speravi in sermonibus tuis.
43 Gef að ég gleymi aldrei orðum þínum og treysti alltaf þínum réttláta úrskurði.
Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque: quia in iudiciis tuis supersperavi.
44 Þess vegna vil ég hlýða þér um aldur
Et custodiam legem tuam semper: in sæculum et in sæculum sæculi.
45 og ævi og njóta þess frelsis sem lög þín veita.
Et ambulabam in latitudine: quia mandata tua exquisivi.
46 Ég mun fræða konunga um gildi þeirra og þeir munu hlusta af áhuga og virðingu.
Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum: et non confundebar.
47 Ég elska lög þín! Ég gleðst yfir boðum þínum!
Et meditabar in mandatis tuis, quæ dilexi.
48 „Komið, komið til mín!“segi ég við þau; því að ég elska þau og þrái að íhuga þau.
Et levavi manus meas ad mandata tua, quæ dilexi: et exercebar in iustificationibus tuis.
49 Drottinn, gleymdu ekki fyrirheitum þeim sem þú gafst mér, þjóni þínum, – þau eru það sem ég treysti á.
ZAIN. Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti.
50 Þau eru styrkur minn þegar á móti blæs – þau hressa mig og lífga!
Hæc me consolata est in humilitate mea: quia eloquium tuum vivificavit me.
51 Ofstopamenn spotta mig fyrir hlýðni mína við Guð, en ég læt ekki haggast.
Superbi inique agebant usquequaque: a lege autem tua non declinavi.
52 Allt frá því ég var barn hef ég leitast við að hlýða þér, orð þín hafa verið mér huggun.
Memor fui iudiciorum tuorum a sæculo Domine: et consolatus sum.
53 Ég reiðist hinum óguðlegu, þeim sem hafna og fyrirlíta lög þín.
Defectio tenuit me, pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam.
54 Því að þessi lög hafa verið uppspretta gleði minnar alla ævi.
Cantabiles mihi erant iustificationes tuæ, in loco peregrinationis meæ.
55 Um nætur hugsa ég til þín Drottinn og minnist laga þinna.
Memor fui nocte nominis tui Domine: et custodivi legem tuam.
56 Það hefur veitt mér mikla blessun að halda fyrirmæli þín.
Hæc facta est mihi: quia iustificationes tuas exquisivi.
57 Drottinn, þú ert minn og ég hef ákveðið að hlýða orðum þínum.
HETH. Portio mea Domine, dixi custodire legem tuam.
58 Ég þrái blessun þína af öllu hjarta. Miskunna mér eins og þú lofaðir mér.
Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo: miserere mei secundum eloquium tuum.
59 Þegar ég sá að ég var á rangri leið,
Cogitavi vias meas: et converti pedes meos in testimonia tua.
60 snéri ég við og flýtti mér aftur til þín.
Paratus sum, et non sum turbatus: ut custodiam mandata tua.
61 Óguðlegir menn hafa reynt að tæla mig til syndar, en ég er staðráðinn í að hlýða lögum þínum.
Funes peccatorum circumplexi sunt me: et legem tuam non sum oblitus.
62 Um miðnætti rís ég upp og þakka þér þín réttlátu ákvæði.
Media nocte surgebam ad confitendum tibi, super iudicia iustificationis tuæ.
63 Sá er bróðir minn sem óttast og treystir Drottni og hlýðir orðum hans.
Particeps ego sum omnium timentium te: et custodientium mandata tua.
64 Ó, Drottinn, jörðin er full af miskunn þinni! Kenndu mér lög þín!
Misericordia tua Domine plena est terra: iustificationes tuas doce me.
65 Drottinn, blessun þín umlykur mig, eins og þú hafðir lofað mér.
TETH. Bonitatem fecisti cum servo tuo Domine, secundum verbum tuum.
66 Kenndu mér góð hyggindi og þekkingu, því að lög þín vísa mér veginn.
Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me: quia mandatis tuis credidi.
67 Áður var ég reikull, þar til þú refsaðir mér, en nú hlýði ég þér með glöðu geði.
Priusquam humiliarer ego deliqui: propterea eloquium tuum custodivi.
68 Þú ert góður og gerir aðeins gott, hjálpaðu mér að fylgja leiðsögn þinni.
Bonus es tu: et in bonitate tua doce me iustificationes tuas.
69 Ofstopamenn hafa spunnið upp lygar um mig, en málið er, að ég hlýði lögum þínum af öllu hjarta.
Multiplicata est super me iniquitas superborum: ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua.
70 Þeir eru tilfinningalausir, skilja ekkert, en ég elska þig og fylgi orðum þínum.
Coagulatum est sicut lac cor eorum: ego vero legem tuam meditatus sum.
71 Hirting þín var það besta sem fyrir mig gat komið, því að hún beindi augum mínum að lögum þínum.
Bonum mihi quia humiliasti me: ut discam iustificationes tuas.
72 Lög þín eru mér meira virði en hrúgur af gulli og silfri!
Bonum mihi lex oris tui, super millia auri, et argenti.
73 Þú, Drottinn, ert skapari minn, gefðu mér vit til að halda lög þín.
IOD. Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me: da mihi intellectum, et discam mandata tua.
74 Allir þeir sem óttast og elska þig, taka mér vel, þeir sjá að einnig ég treysti orðum þínum.
Qui timent te videbunt me, et lætabuntur: quia in verba tua supersperavi.
75 Ég veit, Drottinn, að ákvarðanir þínar eru réttar og að úrskurðir þínir gerðu mér gott.
Cognovi Domine quia æquitas iudicia tua: et in veritate tua humiliasti me.
76 Huggaðu mig með miskunn þinni, eins og þú lofaðir mér.
Fiat misericordia tua ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo.
77 Umvef mig náð þinni svo að ég haldi lífi. Lög þín eru unun mín.
Veniant mihi miserationes tuæ, et vivam: quia lex tua meditatio mea est.
78 Lát hina stoltu verða til skammar, þá sem beita mig brögðum. En ég vil íhuga fyrirmæli þín.
Confundantur superbi, quia iniuste iniquitatem fecerunt in me: ego autem exercebor in mandatis tuis.
79 Láttu þá sem treysta þér, þá sem heiðra þig, koma til mín og við munum ræða lög þín.
Convertantur mihi timentes te: et qui noverunt testimonia tua.
80 Gefðu mér náð til að þóknast vilja þínum svo að ég verði aldrei til skammar.
Fiat cor meum immaculatum in iustificationibus tuis, ut non confundar.
81 Ég þrái hjálp þína af öllu hjarta! Þú lofaðir að hjálpa mér!
CAPH. Defecit in salutare tuum anima mea: et in verbum tuum supersperavi.
82 Ég einblíni á þig, bíð eftir því að sjá loforð þitt rætast. Hvenær ætlar þú að hugga mig með hjálp þinni?
Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: Quando consolaberis me?
83 Ég er eins og hrukkóttur vínbelgur, skorpinn af reyk, uppgefinn af að bíða. Samt held ég fast við lög þín og hlýði þeim.
Quia factus sum sicut uter in pruina: iustificationes tuas non sum oblitus.
84 Hve lengi verð ég að bíða þess að þú refsir ofsækjendum mínum?
Quot sunt dies servi tui: quando facies de persequentibus me iudicium?
85 Ofstopamenn sem hata sannleika þinn og lög hafa grafið mér gryfju.
Narraverunt mihi iniqui fabulationes: sed non ut lex tua.
86 Lygi þeirra hefur komið mér í mikinn vanda. Þú elskar sannleikann, hjálpaðu mér!
Omnia mandata tua veritas: inique persecuti sunt me, adiuva me.
87 Þeir höfðu næstum gert út af við mig, en ég neitaði að láta undan og óhlýðnast lögum þínum.
Paulominus consummaverunt me in terra: ego autem non dereliqui mandata tua.
88 Láttu mig halda lífi sakir miskunnar þinnar og ég mun halda áfram að fara eftir boðum þínum.
Secundum misericordiam tuam vivifica me: et custodiam testimonia oris tui.
89 Drottinn, á himnum stendur orð þitt óhaggað um eilífð.
LAMED. In æternum Domine, verbum tuum permanet in cælo.
90 Trúfesti þín nær frá kynslóð til kynslóðar, hún stendur óhögguð eins og jörðin sem þú hefur skapað.
In generationem et generationem veritas tua: fundasti terram, et permanet.
91 Hún varir samkvæmt orðum þínum. Allir hlutir lúta þér.
Ordinatione tua perseverat dies: quoniam omnia serviunt tibi.
92 Ég hefði örvænt og farist ef lögmál þitt hefði ekki verið unun mín.
Nisi quod lex tua meditatio mea est: tunc forte periissem in humilitate mea.
93 Ég mun aldrei yfirgefa lög þín, í þeim fann ég lífsgleði og góða heilsu.
In æternum non obliviscar iustificationes tuas: quia in ipsis vivificasti me.
94 Ég tilheyri þér! Ég bið þig, varðveittu mig! Ég vil breyta eftir orðum þínum.
Tuus sum ego, salvum me fac: quoniam iustificationes tuas exquisivi.
95 Óguðlegir bíða færis til að drepa, en ég íhuga loforð þín og reglur.
Me expectaverunt peccatores ut perderent me: testimonia tua intellexi.
96 Ekkert er fullkomið í þessum heimi nema eitt – orð þín.
Omnis consummationis vidi finem: latum mandatum tuum nimis.
97 Ég elska þau! Ég íhuga þau liðlangan daginn.
MEM. Quomodo dilexi legem tuam Domine? tota die meditatio mea est.
98 Þau hafa gert mig vitrari en óvini mína, veitt mér leiðsögn gegnum lífið.
Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo: quia in æternum mihi est.
99 Ég er orðinn hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar,
Super omnes docentes me intellexi: quia testimonia tua meditatio mea est.
100 skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.
Super senes intellexi: quia mandata tua quæsivi.
101 Ég hef hafnað vegum illskunnar, því að ég vil vera hlýðinn orðum þínum.
Ab omni via mala prohibui pedes meos: ut custodiam verba tua.
102 Ekki hef ég snúið baki við fyrirmælum þínum;
A iudiciis tuis non declinavi: quia tu legem posuisti mihi.
103 orð þín eru sætari en hunang!
Quam dulcia faucibus meis eloquia tua, super mel ori meo!
104 Orð þín ein veita mér skilning og vísdóm, er þá nokkur hissa þótt ég hati lygina?
A mandatis tuis intellexi: propterea odivi omnem viam iniquitatis.
105 Þitt orð er lampi fóta minna, ljós á vegum mínum. Það forðar mér frá hrösun.
NUN. Lucerna pedibus meis verbum tuum, et lumen semitis meis.
106 Ég hef sagt það áður og segi enn: „Ég vil hlýða lögum þínum, þau eru yndisleg!“
Iuravi, et statui custodire iudicia iustitiæ tuæ.
107 Óvinum mínum hefur næstum tekist að koma mér á kné, frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér!
Humiliatus sum usquequaque Domine: vivifica me secundum verbum tuum.
108 Hlustaðu á þakkargjörð mína og kenndu mér vilja þinn.
Voluntaria oris mei beneplacita fac Domine: et iudicia tua doce me.
109 Líf mitt hangir á bláþræði, samt vil ég ekki óhlýðnast boðum þínum.
Anima mea in manibus meis semper: et legem tuam non sum oblitus.
110 Illmenni hafa lagt gildrur fyrir mig, en ég mun ekki víkja af þínum vegi.
Posuerunt peccatores laqueum mihi: et de mandatis tuis non erravi.
111 Lög þín eru það besta sem ég á! – Þau eru fjársjóður minn og endast mér að eilífu!
Hereditate acquisivi testimonia tua in æternum: quia exultatio cordis mei sunt.
112 Ég er ákveðinn í að hlýða þér allt þar til ég dey.
Inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas in æternum, propter retributionem.
113 Þeir finnst mér andstyggilegir sem haltra til beggja hliða – þeir sem ófúsir eru að hlýða þér. Mitt val er klárt: Ég elska boðorð þín.
SAMECH. Iniquos odio habui: et legem tuam dilexi.
114 Þú ert skjól mitt og skjöldur og ég treysti orðum þínum.
Adiutor, et susceptor meus es tu: et in verbum tuum supersperavi.
115 Burt frá mér, þið illgjörðamenn! Reynið ekki að fá mig til að óhlýðnast boðorðum Guðs.
Declinate a me maligni: et scrutabor mandata Dei mei.
116 Drottinn, þú lofaðir að halda í mér lífinu. Láttu engan geta sagt að þú hafir brugðist mér.
Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam: et non confundas me ab expectatione mea.
117 Hjálpaðu mér svo að ég megi frelsast og halda áfram að íhuga orðin þín.
Adiuva me, et salvus ero: et meditabor in iustificationibus tuis semper.
118 Þú snýrð þér frá þeim sem afneita lögum þínum. Þeir verða sjálfum sér til skammar.
Sprevisti omnes discedentes a iudiciis tuis: quia iniusta cogitatio eorum.
119 Illgjörðamennirnir eru eins og sorp í þínum augum. Ég vil ekki vera einn af þeim, og þess vegna elska ég þig og hlýði lögum þínum.
Prævaricantes reputavi omnes peccatores terræ: ideo dilexi testimonia tua.
120 Ég skelf af hræðslu við þig; óttast að þú dæmir mig sekan.
Confige timore tuo carnes meas: a iudiciis enim tuis timui.
121 Ofursel mig ekki duttlungum óvina minna, því að ég hef iðkað réttlæti og verið heiðarlegur í öllu.
AIN. Feci iudicium et iustitiam: non tradas me calumniantibus me.
122 Lofaðu mér einu: Að blessa mig! Láttu ekki hina hrokafullu kúga mig.
Suscipe servum tuum in bonum: non calumnientur me superbi.
123 Ó, Drottinn, hvenær ætlar þú að efna loforð þitt og frelsa mig?
Oculi mei defecerunt in salutare tuum: et in eloquium iustitiæ tuæ.
124 Drottinn, gerðu við mig eftir gæsku þinni og kenndu mér, þjóni þínum, hlýðni.
Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam: et iustificationes tuas doce me.
125 Ég er þjónn þinn, gefðu mér því vit til að fara eftir reglum þínum í öllu sem ég geri.
Servus tuus sum ego: da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua.
126 Drottinn, láttu nú til skarar skríða! Þessi illmenni hafa brotið lög þín.
Tempus faciendi Domine: dissipaverunt legem tuam.
127 Ég elska boðorð þín meira en skíra gull!
Ideo dilexi mandata tua, super aurum et topazion.
128 Öll eru þau réttlát, boðorð Guðs, sama um hvað þau fjalla. Aðrar reglur vil ég ekki sjá.
Propterea ad omnia mandata tua dirigebar: omnem viam iniquam odio habui.
129 Lögmál þitt er yndislegt! Er einhver hissa á að ég vilji hlýða því?
PHE. Mirabilia testimonia tua: ideo scrutata est ea anima mea.
130 Þú útskýrir fyrir okkur orð þín og jafnvel einfeldningurinn skilur þau.
Declaratio sermonum tuorum illuminat: et intellectum dat parvulis.
131 Orð þín vekja áhuga minn, ég hlusta á þau með opnum munni!
Os meum aperui, et attraxi spiritum: quia mandata tua desiderabam.
132 Komdu og miskunnaðu mér, eins og öðrum þeim sem elska þig.
Aspice in me, et miserere mei, secundum iudicium diligentium nomen tuum.
133 Leiðbeindu mér með lögum þínum, svo að hið illa nái ekki tökum á mér.
Gressus meos dirige secundum eloquium tuum: et non dominetur mei omnis iniustitia.
134 Bjargaðu mér úr klóm vondra manna svo að ég geti farið eftir fyrirmælum þínum.
Redime me a calumniis hominum: ut custodiam mandata tua.
135 Líttu til mín í náð þinni og kenndu mér lög þín.
Faciem tuam illumina super servum tuum: et doce me iustificationes tuas.
136 Ég græt því að lög þín eru fótum troðin.
Exitus aquarum deduxerunt oculi mei: quia non custodierunt legem tuam.
137 Drottinn, þú ert réttvís og refsing þín sanngjörn.
SADE. Iustus es Domine: et rectum iudicium tuum.
138 Skipanir þínar góðar og réttlátar.
Mandasti iustitiam testimonia tua: et veritatem tuam nimis.
139 Ég er í uppnámi og reiðin sýður í mér, því að óvinir mínir hafa forsmáð lög þín.
Tabescere me fecit zelus meus: quia obliti sunt verba tua inimici mei.
140 Ég hef séð að orð þín eru sönn og hrein, og þess vegna elska ég þau!
Ignitum eloquium tuum vehementer: et servus tuus dilexit illud.
141 Ég er lítilmótlegur og fyrirlitinn en boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
Adolescentulus sum ego, et contemptus: iustificationes tuas non sum oblitus.
142 Réttlæti þitt varir að eilífu, og lög þín eru byggð á trúfesti.
Iustitia tua, iustitia in æternum: et lex tua veritas.
143 Boðorð þín eru huggun mín í andstreymi og neyð.
Tribulatio, et angustia invenerunt me: mandata tua meditatio mea est.
144 Lög þín eru réttlát í öllum greinum. Hjálpaðu mér að skilja þau svo að ég haldi lífi.
Æquitas testimonia tua in æternum: intellectum da mihi, et vivam.
145 Ég ákalla þig af öllu hjarta! Bænheyrðu mig, Drottinn! Þá mun ég hlýða lögum þínum.
COPH. Clamavi in toto corde meo, exaudi me Domine: iustificationes tuas requiram.
146 „Bjargaðu mér!“hrópa ég, „svo að ég geti hlýtt þér.“
Clamavi ad te, salvum me fac: ut custodiam mandata tua.
147 Fyrir sólarupprás var ég á fótum, ég bað til þín og beið svars.
Præveni in maturitate, et clamavi: quia in verba tua supersperavi.
148 Já, ég vaki um nætur og íhuga fyrirheit þín.
Prævenerunt oculi mei ad te diluculo: ut meditarer eloquia tua.
149 Hlustaðu á bæn mína og miskunna mér, bjargaðu lífi mínu eins og þú hefur heitið mér.
Vocem meam audi secundum misericordiam tuam Domine: et secundum iudicium tuum vivifica me.
150 Nú koma illmennin, nú gera þau árás! Orð þitt þekkja þeir ekki, nei alls ekki.
Appropinquaverunt persequentes me iniquitati: a lege autem tua longe facti sunt.
151 En þú Drottinn ert mér nærri, í trúfesti eru orð þín sögð.
Prope es tu Domine: et omnes viæ tuæ veritas.
152 Ég heyrði orð þín í bernsku og veit að þau breytast ekki.
Initio cognovi de testimoniis tuis: quia in æternum fundasti ea.
153 Líttu á sorg mína og bjargaðu mér, því að boðum þínum hef ég hlýtt.
RES. Vide humilitatem meam, et eripe me: quia legem tuam non sum oblitus.
154 Já, frelsaðu mig frá dauða samkvæmt orði þínu.
Iudica iudicium meum, et redime me: propter eloquium tuum vivifica me.
155 Óguðlegir munu ekki frelsast því að þeim er sama um boðorð þín.
Longe a peccatoribus salus: quia iustificationes tuas non exquisierunt.
156 Drottinn, mikil er miskunn þín, bjargaðu lífi mínu!
Misericordiæ tuæ multæ Domine: secundum iudicium tuum vivifica me.
157 Margir eru óvinir mínir og fjendur, en frá reglum þínum hvika ég ekki.
Multi qui persequuntur me, et tribulant me: a testimoniis tuis non declinavi.
158 Þarna eru svikararnir – mér býður við þeim! Þeim er alveg sama um orð þitt.
Vidi prævaricantes, et tabescebam: quia eloquia tua non custodierunt.
159 Drottinn, það skaltu vita, að ég elska boðorð þín. Miskunnaðu mér og leyfðu mér að halda lífi og heilsu.
Vide quoniam mandata tua dilexi Domine: in misericordia tua vivifica me.
160 Trúfestin er rauði þráðurinn í orðum þínum og reglur þínar vara að eilífu.
Principium verborum tuorum, veritas: in æternum omnia iudicia iustitiæ tuæ.
161 Höfðingjar ofsækja mig án saka, hvað geri ég? – skoða lög þín með lotningu!
SIN. Principes persecuti sunt me gratis: et a verbis tuis formidavit cor meum.
162 Ég fagna yfir lögum þínum eins fundnum fjársjóði.
Lætabor ego super eloquia tua: sicut qui invenit spolia multa.
163 Ég hata lygi og fals, en elska lög þín.
Iniquitatem odio habui, et abominatus sum: legem autem tuam dilexi.
164 Sjö sinnum á dag lofa ég þig vegna þinna réttlátu ákvæða.
Septies in die laudem dixi tibi, super iudicia iustitiæ tuæ.
165 Þeir sem elska lögmál þitt eiga frið í hjarta og er ekki hætt við hrösun.
Pax multa diligentibus legem tuam: et non est illis scandalum.
166 Drottinn, ég þrái hjálp þína og þess vegna hlýði ég boðum þínum.
Expectabam salutare tuum Domine: et mandata tua dilexi.
167 Ég hef leitað og gætt boðorða þinna og elska þau af öllu hjarta.
Custodivit anima mea testimonia tua: et dilexit ea vehementer.
168 Þetta veistu, því að allt sem ég geri þekkir þú til fulls.
Servavi mandata tua, et testimonia tua: quia omnes viæ meæ in conspectu tuo.
169 Drottinn, heyr þú hróp mitt og gefðu mér skilning á orði þínu.
TAU. Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo Domine: iuxta eloquium tuum da mihi intellectum.
170 Hlusta á bænir mínar og frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér.
Intret postulatio mea in conspectu tuo: secundum eloquium tuum eripe me.
171 Ég vegsama þig því að þú kenndir mér boðorð þín.
Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me iustificationes tuas.
172 Efni þeirra er lofgjörð mín, öll eru þau réttlát.
Pronunciabit lingua mea eloquium tuum: quia omnia mandata tua æquitas.
173 Veittu mér lið þegar ég þarfnast hjálpar, því að ég hef kosið að hlýða þér.
Fiat manus tua ut salvet me: quoniam mandata tua elegi.
174 Ó, Drottinn, ég þrái hjálpræði þitt og lög þín elska ég!
Concupivi salutare tuum Domine: et lex tua meditatio mea est.
175 Láttu sál mína lifa svo að ég geti lofað þig og orð þín styðja mig á göngu lífsins.
Vivet anima mea, et laudabit te: et iudicia tua adiuvabunt me.
176 Ég villist eins og týndur sauður, leitaðu mín, því að boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
Erravi, sicut ovis, quæ periit: quære servum tuum, quia mandata tua non sum oblitus.
