< Sálmarnir 119 >

1 Sælir eru þeir sem breyta í öllu eftir lögum Guðs.
Salige de, hvis Vandel er fulde, som vandrer i HERRENs Lov.
2 Sælir eru þeir sem leita Guðs og gera vilja hans í hvívetna,
Salige de, der agter på hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte.
3 þeir sem hafna málamiðlun við hið illa og ganga heilshugar á Guðs vegum.
de, som ikke gør Uret, men vandrer på hans Veje.
4 Þú, Drottinn, gafst okkur lög þín til þess að við hlýddum þeim
Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.
5 – ó, hve ég þrái að breyta grandvarlega eftir þeim.
O, måtte jeg vandre med faste Skridt, så jeg holder dine Vedtægter!
6 Þá verð ég ekki til skammar, heldur hef hreinan skjöld.
Da skulde jeg ikke blive til - Skamme, thi jeg så hen til alle dine Bud.
7 Ég vil þakka þér leiðsögn þína og réttláta ögun, það hefur kennt mér að lifa lífinu rétt!
Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, når jeg lærer din Retfærds Lovbud.
8 Ég vil vera þér hlýðinn! Og þá veit ég að þú munt alls ekki yfirgefa mig.
Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!
9 Hvernig getur ungt fólk lifað hreinu lífi? Með því að hlusta á orð þín og fara eftir þeim.
Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at bolde sig efter dit Ord.
10 Ég leitaði þín af öllu hjarta – láttu mig ekki villast burt frá boðum þínum.
Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
11 Ég hef íhugað orð þín af kostgæfni og varðveitt þau í hjarta mínu svo að þau verndi mig frá því að syndga.
Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.
12 Lof sé þér Drottinn, kenndu mér lög þín.
Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
13 Ég fer með lög þín upphátt
Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.
14 – þau veita mér meiri gleði en mikil auðæfi.
Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.
15 Ég vil íhuga þau og hafa þau í heiðri.
Jeg vil grunde på dine Befalinger og se til dine Stier.
16 Ég gleðst yfir þeim og gleymi þeim ekki.
I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.
17 Leyfðu mér að lifa langa ævi, og læra að hlýða þér meir og meir.
Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.
18 Opnaðu augu mín svo að ég sjái dásemdirnar í orði þínu.
Oplad mine Øjne, at jeg må skue de underfulde Ting i din Lov.
19 Ég er pílagrímur hér á jörðu – mikið vantar mig leiðsögn! Boðorð þín eru mér bæði leiðsögn og kort!
Fremmed er jeg på Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
20 Ég þrái fyrirmæli þín meira en orð fá lýst!
Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.
21 Ávítaðu þá sem hafna boðum þínum. Þeir hafa kallað bölvun yfir sig.
Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.
22 Láttu það ekki viðgangast að þeir spotti mig fyrir að hlýða þér.
Vælt Hån og Ringeagt fra mig, thi jeg agter på dine Vidnesbyrd.
23 Jafnvel þjóðhöfðingjar hallmæla mér, en samt vil ég halda lög þín.
Om Fyrster oplægger Råd imod mig, grunder din Tjener på dine Vedtægter.
24 Lögmál þitt er mér bæði ljós og leiðsögn.
Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Råd.
25 Ég er bugaður maður, alveg kominn á kné. Lífgaðu mig með orði þínu!
I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!
26 Ég sagði þér áform mín og þú svaraðir mér. Skýrðu nú fyrir mér leiðsögn þína,
Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.
27 svo að ég skilji hvað þú vilt og upplifi dásemdir þínar.
Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde på dine Undere.
28 Ég græt af hryggð, hjarta mitt er bugað af sorg. Uppörvaðu mig og lífga með orðum þínum.
Af Kummer græder. min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!
29 Leiddu mig burt frá öllu illu. Hjálpaðu mér, óverðugum, að hlýða lögum þínum,
Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Nåde din Lov!
30 því að ég hef valið að gera rétt.
Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attrår jeg.
31 Ég held mér við boðorð þín og hlýði þeim vandlega. Drottinn, forðaðu mér frá öllu rugli.
Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!
32 Ég vil kappkosta að fara eftir lögum þínum, því að þú hefur gert mig glaðan í sinni.
Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at ånde frit.
33 Segðu mér, Drottinn, hvað mér ber að gera og þá mun ég gera það.
Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, så jeg agter derpå til Enden.
34 Ég vil hlýða þér af heilum hug svo lengi sem ég lifi.
Giv mig Kløgt, så jeg agter på din Lov og holder den af hele mit Hjerte.
35 Ó, leiddu mig um réttan veg, – því hvað er betra en það?!
Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.
36 Gefðu að ég hlýði reglum þínum, en leiti ekki eftir rangfengnum gróða.
Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.
37 Snúðu huga mínum frá öllu öðru en því að fylgja þér. Lífgaðu mig, hresstu mig, svo að ég geti horft til þín.
Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!
38 Minntu mig á það aftur og aftur að fyrirheit þín gilda fyrir mig! Já, ég treysti þér, heiðra þig og óttast!
Stadfæst for din Tjener dit Ord, så jeg lærer at frygte dig.
39 Þaggaðu niður háðið og spottið sem beint er að mér, því að lög þín eru góð og þeim fylgi ég.
Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.
40 Ég þrái að hlýða þeim. Þess vegna, Drottinn, lífgaðu mig við!
Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!
41 Þú lofaðir að frelsa mig! Miskunna mér nú í kærleika þínum,
Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,
42 og þá mun ég geta svarað þeim sem spotta mig, því að orðum þínum treysti ég.
så jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler på dit Ord.
43 Gef að ég gleymi aldrei orðum þínum og treysti alltaf þínum réttláta úrskurði.
Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier på dine Lovbud.
44 Þess vegna vil ég hlýða þér um aldur
Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;
45 og ævi og njóta þess frelsis sem lög þín veita.
jeg vil vandre i åbent Land, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
46 Ég mun fræða konunga um gildi þeirra og þeir munu hlusta af áhuga og virðingu.
Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;
47 Ég elska lög þín! Ég gleðst yfir boðum þínum!
jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højlige elsker;
48 „Komið, komið til mín!“segi ég við þau; því að ég elska þau og þrái að íhuga þau.
jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde på dine Vedtægter.
49 Drottinn, gleymdu ekki fyrirheitum þeim sem þú gafst mér, þjóni þínum, – þau eru það sem ég treysti á.
Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig håbe.
50 Þau eru styrkur minn þegar á móti blæs – þau hressa mig og lífga!
Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.
51 Ofstopamenn spotta mig fyrir hlýðni mína við Guð, en ég læt ekki haggast.
De frække hånede mig såre, dog veg jeg ej fra din Lov.
52 Allt frá því ég var barn hef ég leitast við að hlýða þér, orð þín hafa verið mér huggun.
Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.
53 Ég reiðist hinum óguðlegu, þeim sem hafna og fyrirlíta lög þín.
Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.
54 Því að þessi lög hafa verið uppspretta gleði minnar alla ævi.
Dine vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.
55 Um nætur hugsa ég til þín Drottinn og minnist laga þinna.
Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.
56 Það hefur veitt mér mikla blessun að halda fyrirmæli þín.
Det blev min lykkelige Lod: at agte på dine Befalinger.
57 Drottinn, þú ert minn og ég hef ákveðið að hlýða orðum þínum.
Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.
58 Ég þrái blessun þína af öllu hjarta. Miskunna mér eins og þú lofaðir mér.
Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig nådig efter dit Ord!
59 Þegar ég sá að ég var á rangri leið,
Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.
60 snéri ég við og flýtti mér aftur til þín.
Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.
61 Óguðlegir menn hafa reynt að tæla mig til syndar, en ég er staðráðinn í að hlýða lögum þínum.
De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.
62 Um miðnætti rís ég upp og þakka þér þín réttlátu ákvæði.
Jeg, står op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.
63 Sá er bróðir minn sem óttast og treystir Drottni og hlýðir orðum hans.
Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.
64 Ó, Drottinn, jörðin er full af miskunn þinni! Kenndu mér lög þín!
Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
65 Drottinn, blessun þín umlykur mig, eins og þú hafðir lofað mér.
Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.
66 Kenndu mér góð hyggindi og þekkingu, því að lög þín vísa mér veginn.
Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror på dine Bud.
67 Áður var ég reikull, þar til þú refsaðir mér, en nú hlýði ég þér með glöðu geði.
For jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.
68 Þú ert góður og gerir aðeins gott, hjálpaðu mér að fylgja leiðsögn þinni.
God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!
69 Ofstopamenn hafa spunnið upp lygar um mig, en málið er, að ég hlýði lögum þínum af öllu hjarta.
De frække tilsøler mig med Løgn, men på dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.
70 Þeir eru tilfinningalausir, skilja ekkert, en ég elska þig og fylgi orðum þínum.
Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.
71 Hirting þín var það besta sem fyrir mig gat komið, því að hún beindi augum mínum að lögum þínum.
Det var godt, at jeg blev ydmyget, så jeg kunde lære dine Vedtægter.
72 Lög þín eru mér meira virði en hrúgur af gulli og silfri!
Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.
73 Þú, Drottinn, ert skapari minn, gefðu mér vit til að halda lög þín.
Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt; så jeg kan lære dine Bud!
74 Allir þeir sem óttast og elska þig, taka mér vel, þeir sjá að einnig ég treysti orðum þínum.
De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier på dit Ord.
75 Ég veit, Drottinn, að ákvarðanir þínar eru réttar og að úrskurðir þínir gerðu mér gott.
HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.
76 Huggaðu mig með miskunn þinni, eins og þú lofaðir mér.
Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!
77 Umvef mig náð þinni svo að ég haldi lífi. Lög þín eru unun mín.
Din Barmhjertighed finde mig, at jeg må leve, thi din Lov er min Lyst.
78 Lát hina stoltu verða til skammar, þá sem beita mig brögðum. En ég vil íhuga fyrirmæli þín.
Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder på dine Befalinger.
79 Láttu þá sem treysta þér, þá sem heiðra þig, koma til mín og við munum ræða lög þín.
Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.
80 Gefðu mér náð til að þóknast vilja þínum svo að ég verði aldrei til skammar.
Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.
81 Ég þrái hjálp þína af öllu hjarta! Þú lofaðir að hjálpa mér!
Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier på dit Ord.
82 Ég einblíni á þig, bíð eftir því að sjá loforð þitt rætast. Hvenær ætlar þú að hugga mig með hjálp þinni?
Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: "Hvornår mon du trøster mig?"
83 Ég er eins og hrukkóttur vínbelgur, skorpinn af reyk, uppgefinn af að bíða. Samt held ég fast við lög þín og hlýði þeim.
Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.
84 Hve lengi verð ég að bíða þess að þú refsir ofsækjendum mínum?
Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Når vil du dømme dem, der forfølger mig?
85 Ofstopamenn sem hata sannleika þinn og lög hafa grafið mér gryfju.
De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.
86 Lygi þeirra hefur komið mér í mikinn vanda. Þú elskar sannleikann, hjálpaðu mér!
Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!
87 Þeir höfðu næstum gert út af við mig, en ég neitaði að láta undan og óhlýðnast lögum þínum.
De har næsten tilintetgjort mig på Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.
88 Láttu mig halda lífi sakir miskunnar þinnar og ég mun halda áfram að fara eftir boðum þínum.
Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.
89 Drottinn, á himnum stendur orð þitt óhaggað um eilífð.
HERRE, dit Ord er evigt, står fast i Himlen.
90 Trúfesti þín nær frá kynslóð til kynslóðar, hún stendur óhögguð eins og jörðin sem þú hefur skapað.
Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den står fast.
91 Hún varir samkvæmt orðum þínum. Allir hlutir lúta þér.
Dine Lovbud står fast, de holder dine Tjenere oppe.
92 Ég hefði örvænt og farist ef lögmál þitt hefði ekki verið unun mín.
Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.
93 Ég mun aldrei yfirgefa lög þín, í þeim fann ég lífsgleði og góða heilsu.
Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.
94 Ég tilheyri þér! Ég bið þig, varðveittu mig! Ég vil breyta eftir orðum þínum.
Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
95 Óguðlegir bíða færis til að drepa, en ég íhuga loforð þín og reglur.
De gudløse lurer på at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.
96 Ekkert er fullkomið í þessum heimi nema eitt – orð þín.
For alting så jeg en Grænse, men såre vidt rækker dit Bud.
97 Ég elska þau! Ég íhuga þau liðlangan daginn.
Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg på den.
98 Þau hafa gert mig vitrari en óvini mína, veitt mér leiðsögn gegnum lífið.
Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.
99 Ég er orðinn hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar,
Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder på dine Vidnesbyrd.
100 skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.
Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter på dine Bud.
101 Ég hef hafnað vegum illskunnar, því að ég vil vera hlýðinn orðum þínum.
Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.
102 Ekki hef ég snúið baki við fyrirmælum þínum;
Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.
103 orð þín eru sætari en hunang!
Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.
104 Orð þín ein veita mér skilning og vísdóm, er þá nokkur hissa þótt ég hati lygina?
Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, så jeg hader al Løgnens Vej.
105 Þitt orð er lampi fóta minna, ljós á vegum mínum. Það forðar mér frá hrösun.
Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys på min Sti.
106 Ég hef sagt það áður og segi enn: „Ég vil hlýða lögum þínum, þau eru yndisleg!“
Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.
107 Óvinum mínum hefur næstum tekist að koma mér á kné, frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér!
Jeg er såre ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!
108 Hlustaðu á þakkargjörð mína og kenndu mér vilja þinn.
Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!
109 Líf mitt hangir á bláþræði, samt vil ég ekki óhlýðnast boðum þínum.
Altid går jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.
110 Illmenni hafa lagt gildrur fyrir mig, en ég mun ekki víkja af þínum vegi.
De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.
111 Lög þín eru það besta sem ég á! – Þau eru fjársjóður minn og endast mér að eilífu!
Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.
112 Ég er ákveðinn í að hlýða þér allt þar til ég dey.
Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.
113 Þeir finnst mér andstyggilegir sem haltra til beggja hliða – þeir sem ófúsir eru að hlýða þér. Mitt val er klárt: Ég elska boðorð þín.
Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.
114 Þú ert skjól mitt og skjöldur og ég treysti orðum þínum.
Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier på dit Ord.
115 Burt frá mér, þið illgjörðamenn! Reynið ekki að fá mig til að óhlýðnast boðorðum Guðs.
Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.
116 Drottinn, þú lofaðir að halda í mér lífinu. Láttu engan geta sagt að þú hafir brugðist mér.
Støt mig efter dit Ord, at jeg må leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Håb!
117 Hjálpaðu mér svo að ég megi frelsast og halda áfram að íhuga orðin þín.
Hold mig oppe, at jeg må frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!
118 Þú snýrð þér frá þeim sem afneita lögum þínum. Þeir verða sjálfum sér til skammar.
Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.
119 Illgjörðamennirnir eru eins og sorp í þínum augum. Ég vil ekki vera einn af þeim, og þess vegna elska ég þig og hlýði lögum þínum.
For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
120 Ég skelf af hræðslu við þig; óttast að þú dæmir mig sekan.
Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.
121 Ofursel mig ekki duttlungum óvina minna, því að ég hef iðkað réttlæti og verið heiðarlegur í öllu.
Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!
122 Lofaðu mér einu: Að blessa mig! Láttu ekki hina hrokafullu kúga mig.
Gå i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!
123 Ó, Drottinn, hvenær ætlar þú að efna loforð þitt og frelsa mig?
Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.
124 Drottinn, gerðu við mig eftir gæsku þinni og kenndu mér, þjóni þínum, hlýðni.
Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!
125 Ég er þjónn þinn, gefðu mér því vit til að fara eftir reglum þínum í öllu sem ég geri.
Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg må kende dine Vidnesbyrd!
126 Drottinn, láttu nú til skarar skríða! Þessi illmenni hafa brotið lög þín.
Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.
127 Ég elska boðorð þín meira en skíra gull!
Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.
128 Öll eru þau réttlát, boðorð Guðs, sama um hvað þau fjalla. Aðrar reglur vil ég ekki sjá.
Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.
129 Lögmál þitt er yndislegt! Er einhver hissa á að ég vilji hlýða því?
Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl på dem.
130 Þú útskýrir fyrir okkur orð þín og jafnvel einfeldningurinn skilur þau.
Tydes dine Ord, så bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.
131 Orð þín vekja áhuga minn, ég hlusta á þau með opnum munni!
Jeg åbned begærligt min Mund, thi min Attrå stod til dine Bud.
132 Komdu og miskunnaðu mér, eins og öðrum þeim sem elska þig.
Vend dig til mig og vær mig nådig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!
133 Leiðbeindu mér með lögum þínum, svo að hið illa nái ekki tökum á mér.
Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret få Magten over mig!
134 Bjargaðu mér úr klóm vondra manna svo að ég geti farið eftir fyrirmælum þínum.
Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg må holde dine Befalinger!
135 Líttu til mín í náð þinni og kenndu mér lög þín.
Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!
136 Ég græt því að lög þín eru fótum troðin.
Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.
137 Drottinn, þú ert réttvís og refsing þín sanngjörn.
Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.
138 Skipanir þínar góðar og réttlátar.
Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab så såre.
139 Ég er í uppnámi og reiðin sýður í mér, því að óvinir mínir hafa forsmáð lög þín.
Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.
140 Ég hef séð að orð þín eru sönn og hrein, og þess vegna elska ég þau!
Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.
141 Ég er lítilmótlegur og fyrirlitinn en boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.
142 Réttlæti þitt varir að eilífu, og lög þín eru byggð á trúfesti.
Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.
143 Boðorð þín eru huggun mín í andstreymi og neyð.
Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.
144 Lög þín eru réttlát í öllum greinum. Hjálpaðu mér að skilja þau svo að ég haldi lífi.
Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg må leve!
145 Ég ákalla þig af öllu hjarta! Bænheyrðu mig, Drottinn! Þá mun ég hlýða lögum þínum.
Jeg råber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter på dine Vedtægter.
146 „Bjargaðu mér!“hrópa ég, „svo að ég geti hlýtt þér.“
Jeg råber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!
147 Fyrir sólarupprás var ég á fótum, ég bað til þín og beið svars.
Årle råber jeg til dig om Hjælp, og bier på dine Ord.
148 Já, ég vaki um nætur og íhuga fyrirheit þín.
Før Nattevagtstimerne våger mine Øjne for at grunde på dit Ord.
149 Hlustaðu á bæn mína og miskunna mér, bjargaðu lífi mínu eins og þú hefur heitið mér.
Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!
150 Nú koma illmennin, nú gera þau árás! Orð þitt þekkja þeir ekki, nei alls ekki.
De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.
151 En þú Drottinn ert mér nærri, í trúfesti eru orð þín sögð.
Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.
152 Ég heyrði orð þín í bernsku og veit að þau breytast ekki.
For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.
153 Líttu á sorg mína og bjargaðu mér, því að boðum þínum hef ég hlýtt.
Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.
154 Já, frelsaðu mig frá dauða samkvæmt orði þínu.
Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!
155 Óguðlegir munu ekki frelsast því að þeim er sama um boðorð þín.
Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke, på Sinde.
156 Drottinn, mikil er miskunn þín, bjargaðu lífi mínu!
Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!
157 Margir eru óvinir mínir og fjendur, en frá reglum þínum hvika ég ekki.
Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.
158 Þarna eru svikararnir – mér býður við þeim! Þeim er alveg sama um orð þitt.
Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.
159 Drottinn, það skaltu vita, að ég elska boðorð þín. Miskunnaðu mér og leyfðu mér að halda lífi og heilsu.
Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!
160 Trúfestin er rauði þráðurinn í orðum þínum og reglur þínar vara að eilífu.
Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.
161 Höfðingjar ofsækja mig án saka, hvað geri ég? – skoða lög þín með lotningu!
Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.
162 Ég fagna yfir lögum þínum eins fundnum fjársjóði.
Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.
163 Ég hata lygi og fals, en elska lög þín.
Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.
164 Sjö sinnum á dag lofa ég þig vegna þinna réttlátu ákvæða.
Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.
165 Þeir sem elska lögmál þitt eiga frið í hjarta og er ekki hætt við hrösun.
Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.
166 Drottinn, ég þrái hjálp þína og þess vegna hlýði ég boðum þínum.
Jeg håber på din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.
167 Ég hef leitað og gætt boðorða þinna og elska þau af öllu hjarta.
Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem såre kære.
168 Þetta veistu, því að allt sem ég geri þekkir þú til fulls.
Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.
169 Drottinn, heyr þú hróp mitt og gefðu mér skilning á orði þínu.
Lad min Klage nå frem for dit Åsyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!
170 Hlusta á bænir mínar og frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér.
Lad min Bøn komme frem for dit Åsyn, frels mig efter dit Ord!
171 Ég vegsama þig því að þú kenndir mér boðorð þín.
Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.
172 Efni þeirra er lofgjörð mín, öll eru þau réttlát.
Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.
173 Veittu mér lið þegar ég þarfnast hjálpar, því að ég hef kosið að hlýða þér.
Lad din Hånd være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.
174 Ó, Drottinn, ég þrái hjálpræði þitt og lög þín elska ég!
Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.
175 Láttu sál mína lifa svo að ég geti lofað þig og orð þín styðja mig á göngu lífsins.
Gid min Sjæl må leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!
176 Ég villist eins og týndur sauður, leitaðu mín, því að boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
Farer jeg vild som det tabte Får, så opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.

< Sálmarnir 119 >