< Sálmarnir 115 >

1 Drottinn, gefðu ekki okkur, heldur þínu nafni dýrðina. Gefðu að allir vegsami þig vegna miskunnar þinnar og trúfesti.
Nie nam, PANIE, nie nam, ale twemu imieniu daj chwałę za twoje miłosierdzie [i] prawdę.
2 Hvers vegna leyfir þú heiðingjunum að segja: „Guð þeirra er ekki til!“
Czemu mają mówić poganie: Gdzież teraz [jest] ich Bóg?
3 Guð er á himnum og hann gerir það sem hann vill.
A nasz Bóg [jest] w niebie, czyni wszystko, co zechce.
4 Guðir heiðingjanna eru mannaverk, smíðisgripir úr silfri og gulli.
Ich bożki [to] srebro i złoto, dzieło rąk ludzkich.
5 Þeir hvorki tala né sjá, en hafa þó bæði munn og augu!
Usta mają, ale nie mówią; mają oczy, ale nie widzą.
6 Þeir heyra ekki, finna enga lykt
Uszy mają, ale nie słyszą; mają nozdrza, ale nie czują.
7 og hreyfa hvorki legg né lið! Þeir geta ekki sagt eitt einasta orð!
Ręce mają, ale nie dotykają; mają nogi, ale nie chodzą; ani gardłem swoim nie wydają głosu.
8 Smiðirnir sem þau gera og tilbiðja, eru engu gáfaðri en þau!
Niech będą do nich podobni ci, którzy je robią, [i] wszyscy, którzy im ufają.
9 Ísrael, treystu Drottni! Hann er hjálpari þinn, hann er skjöldur þinn.
Izraelu, ufaj PANU; on jest ich pomocą i tarczą.
10 Þið prestar af Aronsætt, treystið Drottni! Hann er ykkar hjálp og hlíf.
Domu Aarona, ufaj PANU; on jest ich pomocą i tarczą.
11 Þú lýður hans, þið öll, yngri sem eldri, treystið honum. Hann er hjálp og skjöldur.
Wy, którzy się boicie PANA, ufajcie PANU; on jest ich pomocą i tarczą.
12 Drottinn mun ekki gleyma okkur og hann blessar okkur öll. Hann blessar Ísraels fólk og prestana af Arons ætt,
PAN pamięta o nas, będzie błogosławił; będzie błogosławił domowi Izraela, będzie błogosławił domowi Aarona.
13 já, alla, bæði háa og lága – þá sem óttast hann.
Będzie błogosławił tym, którzy boją się PANA, i małym, i wielkim.
14 Drottinn blessi þig og börnin þín.
Rozmnoży was PAN, was i waszych synów.
15 Drottinn, hann sem skapaði himin og jörð, mun blessa þig – já, þig!
Błogosławieni jesteście przez PANA, który stworzył niebo i ziemię.
16 Himinninn tilheyrir Drottni, en jörðina gaf hann mönnunum.
Niebiosa są niebiosami PANA, ale ziemię dał synom ludzkim.
17 Ekki geta andaðir menn lofað Drottin hér á jörðu,
Umarli nie będą chwalili PANA ani nikt z tych, którzy zstępują do [miejsca] milczenia.
18 en það getum við! Við lofum hann að eilífu! Hallelúja! Lof sé Drottni!
Ale my będziemy błogosławili PANA, odtąd aż na wieki. Alleluja.

< Sálmarnir 115 >