Sálmarnir 114

1 Í árdaga, þegar Ísraelsmenn flúðu Egyptaland, land hinnar framandi tungu,

Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;

2 varð Júda og Ísrael bústaður Guðs og ríki hans.

Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.

3 Hafið rauða sá þá koma og hopaði. Og áin Jórdan, hún stöðvaðist svo að þeir gátu gengið yfir.

Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.

4 Fjöllin hoppuðu eins og hrútar og hæðirnar sem lömb!

Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.

5 Hvað olli því, þú rauða haf, að þú hopaðir til beggja hliða? Og hvers vegna, áin Jórdan, stöðvaðist rennsli þitt?

Morze, cóż ci [się stało], żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?

6 Og þið fjöll, hvers vegna hoppið þið eins og hrútar og þið hæðir sem lömb?

Góry, [że] skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?

7 Nötra þú jörð frammi fyrir augliti Drottins, Guðs Jakobs,

Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;

8 því að hann lét uppsprettu opnast á klettinum.

Który zamienia skałę w jezioro, [a] krzemień w źródło wód.