Sálmarnir 101

1 Ég vil syngja um réttlætið og miskunnsemina. Ég vil lofsyngja þér, ó Guð!

Psalmus ipsi David. Misericordiam, et iudicium cantabo tibi Domine: Psallam,

2 Ég, konungurinn, vil kappkosta að lifa heiðarlega og ganga um heimili mitt í grandvarleik – hjálpaðu mér til þess!

et intelligam in via immaculata, quando venies ad me. Perambulabam in innocentia cordis mei, in medio domus meæ.

3 Gefðu mér að forðast allt sem er gróft og ljótt – að fyrirlíta hið illa.

Non proponebam ante oculos meos rem iniustam: facientes prævaricationes odivi. Non adhæsit mihi

4 Já, ég vil ekki vera sjálfselskur og vondur.

cor pravum: declinantem a me malignum non cognoscebam.

5 Ég umber ekki þá sem baktala nágranna sinn, og hroka og dramb mun ég ekki þola.

Detrahentem secreto proximo suo, hunc persequebar. Superbo oculo, et insatiabili corde, cum hoc non edebam.

6 Ég leita uppi réttláta menn í landinu og kalla þá til starfa, að þeir búi hjá mér, – þeir einir sem grandvarir eru.

Oculi mei ad fideles terræ ut sedeant mecum: ambulans in via immaculata, hic mihi ministrabat.

7 Svikara og lygara þoli ég ekki í mínum húsum.

Non habitabit in medio domus meæ qui facit superbiam: qui loquitur iniqua, non direxit in conspectu oculorum meorum.

8 Ég þagga niður í illmennunum í landinu og útrými úr borginni öllum óguðlegum.

In matutino interficiebam omnes peccatores terræ: ut disperderem de civitate Domini omnes operantes iniquitatem.