< Énekek Éneke 7 >

1 Oh mely szépek a te lépéseid a sarukban, oh fejedelem leánya! A te csípőd hajlásai olyanok, mint a kösöntyűk, mesteri kezeknek míve.
NANI wale kou mau wawae iloko o na kamaa, e ke kaikamahine alii! O ke apo o kou mau uha, ua like ia me ka lei o ka a-i, Ka mea a na lima o ka poe akamai i hana'i.
2 A te köldököd, mint a kerekded csésze, nem szűkölködik nedvesség nélkül; a te hasad mint a gabonaasztag, liliomokkal körül kerítve.
O kou piko me he kiaha poepoe la ia, Aole nele i ka waina ala. O kou opu me he pua palaoa la, Ua nakinakiia i na lilia.
3 A te két emlőd, mintkét őzike, a vadkecskének kettős fiai.
O kou mau waiu, ua like me na anetelope elua, He mau mahoe anetelope laua.
4 A te nyakad, mint az elefánttetemből csinált torony; a te szemeid, mint a Hesbonbeli halastók, a sok népű kapunál; a te orrod hasonló a Libánus tornyához, mely néz Damaskus felé.
O koa a-i, ua like ia me ka halekiai niho elepani; O kou mau maka, me na punawai o Hesebona, Aia ma ka ipuka o Beterabima; O kou ihu ua like ia me ka halekiai o Lebanona, Aia kona alo i Damaseko.
5 A te fejed hasonló rajtad a Kármelhez, és a te fejeden hajadnak fonatékja a biborhoz, a király is megköttetnék fürteid által!
O kou poo maluna ou, ua like ia me Karemela, O kou lauoho maluna o kou poo, me he mea ulaula la; Ua paa ke alii iloko o na keena maluna.
6 Mely igen szép vagy és mely kedves, oh szerelem, a gyönyörűségek közt!
Manomano kou nani, a me kou maikai, E ka'u mea i aloha'i, no ka olioli!
7 Ez a te termeted hasonló a pálmafához, és a te emlőid a szőlőgerézdekhez.
O kou kiekie, ua like ia me ka laau pama, A o kou mau waiu me he mau huhui waina la.
8 Azt mondám: felhágok a pálmafára, megfogom annak ágait: és lesznek a te emlőid, mint a szőlőnek gerézdei, és a te orrodnak illatja, mint az almának.
I iho la au, E pii au iluna o ka laau pama, A paa aku au i kona mau lala. Ano, e lilo mai kou mau waiu me he mau huhui waina la; A o ke ala o kou ihu e like me na ohia.
9 És a te ínyed, mint a legjobb bor, melyet szerelmesem kedvére szürcsöl, mely szóra nyitja az alvók ajkait.
A o ke aluna o kou waha me ka waina maikai no ka'u mea i aloha'i, e kahe oluolu ana, A olelo ae la na leheleho o ka poe hiamoe.
10 Én az én szerelmesemé vagyok, és engem kiván ő!
No ka'u mea i aloha'i owau, A o kona makemake, eia no ia'u.
11 No, én szerelmesem, menjünk ki a mezőre, háljunk a falukban.
Ina kaua, e ka'u mea i aloha'i, e hele kaua i ke kula, E noho kaua ma na kauhale.
12 Felkelvén menjünk a szőlőkbe, lássuk meg, ha fakad-é a szőlő, ha kinyílott-é virágja, ha virágzanak-é a gránátalmafák: ott közlöm az én szerelmimet veled.
E ala ae i ke kakahiaka ma ka malawaina, e ike i ka ulu ana o ka waina, E nana i ka pua ana o ka waina, A me ke kupu ana o ka pomeraite; Malaila au e haawi aiiaoei kou aloha.
13 A mandragórák illatoznak, és a mi ajtónk előtt vannak minden drágalátos gyümölcsök, ók és újak, melyeket ohén szerelmesem, néked megtartottam!
Ua ala mai na dudima, A ma ko makou mau ipuka, aia na hua ono a pau, He mea kahiko, a me ka mea hou, O na mea au i waiho ai nou, e ka'u mea i aloha'i.

< Énekek Éneke 7 >