Zsoltárok 77

1 Az éneklőmesternek, Jedutunnak; Aszáfé, zsoltár. Szavamat Istenhez emelem és kiáltok; szavamat Istenhez emelem, hogy figyelmezzen reám.

Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.

2 Nyomorúságom idején az Urat keresem; kezem feltartom éjjel szünetlenül; lelkem nem akar vigasztalást bevenni.

W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.

3 Istenről emlékezem és sóhajtok; róla gondolkodom, de elepedt az én lelkem. (Szela)

Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)

4 Szemeimet ébren tartod; hánykolódom, de nem szólhatok.

Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.

5 Elmélkedem a régi napokról, a hajdankor éveiről.

Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.

6 Megemlékezem éjjel az én énekeimről; szívemben elgondolkodom és azt kutatja lelkem:

Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:

7 Avagy mindörökké elvet-é az Úr? és nem lesz-é többé jóakaró?

Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?

8 Avagy végképen elfogyott-é az ő kegyelme? vagy megszűnik-é igérete nemzedékről nemzedékre?

Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?

9 Avagy elfelejtkezett-é könyörülni Isten? avagy elzárta-é haragjában az ő irgalmát? (Szela)

Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)

10 És mondám: Ez az én betegségem, hogy a Fölségesnek jobbja megváltozott.

I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.

11 Megemlékezem az Úrnak cselekedeteiről, sőt megemlékezem hajdani csodáidról;

Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.

12 És elmélkedem minden cselekedetedről, és tetteidről gondolkozom.

Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.

13 Oh Isten, a te utad szentséges; kicsoda olyan nagy Isten, mint az Isten?

Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?

14 Te vagy az Isten, a ki csodát mívelsz; megmutattad a népek között a te hatalmadat.

Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.

15 Megváltottad népedet karoddal a Jákób és a József fiait. (Szela)

Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)

16 Láttak téged a vizek, oh Isten, láttak téged a vizek és megfélemlének; a mélységek is megrázkódának.

Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.

17 A felhők vizet ömlesztének; megzendülének a fellegek, és a te nyílaid széllyel futkostanak.

Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.

18 Mennydörgésed zúgott a forgószélben; villámlásaid megvilágosították a mindenséget; megrázkódott és megindult a föld.

Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

19 Utad a tengeren volt és ösvényed a nagy vizeken; és nyomaid nem látszottak meg.

Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.

20 Vezetted mint nyájat, a te népedet, Mózesnek és Áronnak kezével.

Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.