< Lukács 10 >

1 Ezek után pedig rendele az Úr másokat is, hetvenet, és elküldé azokat kettőnként az ő orczája előtt, minden városba és helyre, a hová ő menendő vala.
Nuu heee Vahadāde haeautheava hauthauau nesaudausauau jee, nau haeyeyethautheava hanenesenethe sayānee haunauude hedan nau vedauauwuu, haudnanādaunauusade.
2 Monda azért nékik: Az aratni való sok, de a munkás kevés; kérjétek azért az aratásnak Urát, hogy küldjön munkásokat az ő aratásába.
Henaheee hanaāenehethaude, Jenayaunau hethauwuwauthāe haneseuu, hau nesethāhehauau hajewauthathee: vevethahee nananena heee Vahadāde deseuujenayaunau, hadejejenanaude nesethāhehau hejenayaunaa.
3 Menjetek el: Ímé én elbocsátlak titeket, mint bárányokat a farkasok közé.
Jathāauau nananena hathaāsana; naune nananenau janenanathana neānee waude haudāsaunauau hejee hauchāhee.
4 Ne hordozzatok erszényt, se táskát, se sarut; és az úton senkit ne köszöntsetek.
Jevanewuunauwuu nesevāejethāwaunau, newaugusajaānauthau, nau wauaunau: nau jevanaunenāthedaunaa henane hauvaunenau.
5 Valamely házba bementek, először ezt mondjátok: Békesség e háznak!
Nau daun hauauwuu nananena hadaujedānā, Dādauyauha nuu hauauwuu, nedauau hadeva.
6 És ha lesz ott valaki békességnek fia, a ti békességtek azon marad; ha nem, ti reátok tér vissza.
Nau hith heau dādaunee hanedauyaugaune, nananena hadādaunahedaunenau hadnaadaudauyānusaa: hau jene hadjaegauusedaunāna.
7 Ugyanazon házban maradjatok pedig, azt evén és iván, a mit ők adnak: mert méltó a munkás az ő jutalmára. Ne járjatok házról-házra.
Nau vavade hauauwuu hadanedauva, hadevetheva nau hadevanava daun hayauhuhau hauchauvadenenau: hanau nesethāhe naunaudaunade. Jevaenejedāe hauauwuu.
8 És valamely városba bementek, és befogadnak titeket, azt egyétek, a mit előtökbe adnak:
Nau daun hedan nananena hadaujedānā, nau hesedanānagu, hadevetheva daun hayauhuhau hajenanauwunādaunenau:
9 És gyógyítsátok a betegeket, a kik ott lesznek, és mondjátok nékik: Elközelített hozzátok az Isten országa.
Nau hadenayauhauva hasauwauvahehe daun hanedaude, nau hesau jeenanethāedauwunauna, Henajanede Hejavaneauthau hayāedasāna.
10 Valamely városba pedig bementek, és titeket be nem fogadnak, annak utczáira kimenvén, ezt mondjátok:
Nau daun hedan nananena hadaujedānā, nau jesedanānagu hadjajathāauva hasesana hehethee hadaugauchaudāe hauauwudan, nau hesau jeenanesenehethauna,
11 Még a port is, a mely reánk ragadt a ti várostokból, itt köztetek letöröljük; mindazáltal ez legyen tudtotokra, hogy az Isten országa elközelített hozzátok.
Daudause nauthejahathaugu nananena hadedanaunenau, heejahadāheagu, neyesegaunuhudee nananena: hau nananena hadethauwaenava nuu, henajanede Hejavaneauthau hayāedasāna.
12 Mondom pedig néktek, hogy a Sodomabeliek állapota tűrhetőbb lesz ama napon, hogynem azé a városé.
Hau hadāedauwunathava, hadjavaānanethauauyauau hena hesee heee Sodom, javaānee heee hena hedan.
13 Jaj néked Korazin! Jaj néked Bethsaida! mert ha Tírusban és Sídonban lettek volna azok a csodák, melyek te benned lőnek, régen zsákban és hamuban ülve megtértek volna.
Naunauthauau hadnauauchaudauna, Chorazin; naunauthauau hadnauauchaudauna, Bethsaida; hanau havathenayauthau heheenesedaudeneagu jedauwuu Tyre nau Sidon, nuu hasehana nananena, dajechauau neaunaunevethajauduuhewauchudaudenenau, needanaugudaunee neauchuwaudenee naujuwau nau jaetha.
14 Hanem Tírusnak és Sídonnak tűrhetőbb lesz állapota az ítéletkor, hogynem néktek.
Hau hadjavaānanethauauyauau heee Tyre nau Sidon hāenaudedaunadedaunee, javaānee nananena.
15 És te Kapernaum, mely mind az égig felmagasztaltattál, a pokolig fogsz lealáztatni. (Hadēs g86)
Nau nananena, Capernaum, hanejanana yesee hejavaa, hadjaejanauhanee yesee hadauveeyauau. (Hadēs g86)
16 A ki titeket hallgat, engem hallgat, és a ki titeket megvet, engem vet meg; és a ki engem vet meg, azt veti meg, a ki engem elküldött.
Daun hajaathehādaunenau nananena hadjaathehānau; nau daun hauwauchānavādaunenau nananena haudwauchānavānau; nau daun nauwauchanavāde hadwauchanauwaude najejenanādaune.
17 Visszatére pedig a hetven tanítvány örömmel, mondván: Uram, még az ördögök is engednek nékünk a te neved által!
Nau nesaudausauau haejaenauusanauau nauguu neethajaude, hanaāāedauwunauthee, Vahadāhene, daudause haujaunauau hanechauwauaunaunauau heee nananene haneseede.
18 Ő pedig monda nékik: Látám a Sátánt, mint a villámlást lehullani az égből.
Nau hanaāāedauwunāthee, Nenauhauwauau Haujau waude jahagude hasejanesaa hehethee hejavaa.
19 Ímé adok néktek hatalmat, hogy a kígyókon és skorpiókon tapodjatok, és az ellenségnek minden erején; és semmi nem árthat néktek.
Naune, Nananenau vanenathana nananena naudahede hadnauguhudaunauna seseyānauau nau hauwauhaudathee, nau nanadee vahee henaudahede haujau: nau hegau hadneaseneva.
20 De azon ne örüljetek, hogy a lelkek néktek engednek; hanem inkább azon örüljetek, hogy a ti neveitek fel vannak írva a mennyben.
Hau vahee nuu jevaneethajaudauwuu, haujaunauau dauuchauwauaunauna; hau henauthauneneethajauau hanau nananena haneseedaunenau dauwauthaunauhuu hejavaa.
21 Azon órában örvendeze Jézus lelkében, és monda: Hálákat adok néked, Atyám, mennynek és földnek Ura, hogy elrejtetted ezeket a bölcsek és értelmesek elől, és a kisdedeknek megjelentetted. Igen, Atyám, mert így volt kedves te előtted.
Hena hāauchauau Hejavaneauthusau haeneethajaune hevadathuwu, nau hanaāenehede, Nananenau vaveenethedaunathane Nananene, Hau Nāchau, Vahadāhene hejavaa nau vedauauwuu, hanau Nananene dauyaudaunaude nuu hayauhuhau hehethee nadaunahehehauau nau hathauwunanenauau, nau hadnauhauthehauva dāeyaunauauau: hethauwuu, Nāsaunau; waude hethadee nananena hasesānenau.
22 Mindent nékem adott az én Atyám: és senki sem tudja, kicsoda a Fiú, csak az Atya; és kicsoda az Atya, hanem csak a Fiú, és a kinek a Fiú akarja megjelenteni.
Vahee hayauhuhau vanenānau Nāsaunau: nau hegau henane haenauna hanaadāne Heāhene, vavade Vāsaunau; nau hanaadāne Vāsaunau, vavade Vāa, nau nananede hanaadāne Heāwaune hadnenauhauthehāde.
23 És a tanítványokhoz fordulván, monda ő magoknak: Boldog szemek, a melyek látják azokat, a melyeket ti láttok.
Nau hanaāejaedaugauhauwaude hethauguhādaunau, nau hanaāanadethaude hevenanee, Haunauwuthajaunauha hasesānenau dauhunauhaudauwuna hayauhuhau hānauhauthaunenau:
24 Mert mondom néktek, hogy sok próféta és király kívánta látni, a miket ti láttok, de nem látták; és hallani, a miket hallotok, de nem hallották.
Hanau nananenau hāedauwunathana, waunauthathee haeyāhehauau nau nenauchuwuthee nevadaunauhauduu hena hayauhuhau hānauhauthaunenau, hau hehauwuthauunauhaudauwu; nau devadaunedauwauduu hena hayauhuhau hānedauwauthaunenau, hau hehauwunedauwaudauwu.
25 És ímé egy törvénytudó felkele, kísértvén őt, és mondván: Mester, mit cselekedjem, hogy az örök életet vehessem? (aiōnios g166)
Nau, naune, jasaa nanavaavehe haetheaugu, nau haenaudayādauna, Hechauhauthethāhe, nauddusesedane jethauujenee henaedede? hathauhuk, (aiōnios g166)
26 Ő pedig monda annak: A törvényben mi van megírva? mint olvasod?
Hanaāāedauwunāde, Hayew wauthaunesaa nanavaavedaunaa? Hādusasauhaude nananene?
27 Az pedig felelvén, monda: Szeresd az Urat, a te Istenedet teljes szívedből és teljes lelkedből és minden erődből és teljes elmédből; és a te felebarátodat, mint magadat.
Nau hanaāāedauwunaude, Nananene hadvechauthau Vahadāde nananene Hejavaneauthau nauguu vahee nananene hadahaa, nau nauguu vahee nananene hadathuvaa, nau nauguu vahee nananene hadāahedaunaa, nau nauguu vahee nananene haugaugauuthajaudenaa; nau nananene hanedaudewau waude nehayau nananene.
28 Monda pedig annak: Jól felelél; ezt cselekedd, és élsz.
Nau hanaāāedauwunaude, Nananene hethauvāne: nanehasedaune, nau nananene hadnenaedene.
29 Az pedig igazolni akarván magát, monda Jézusnak: De ki az én felebarátom?
Hau nananede, vanadauchuvanadede, hanaāenehethaude Hejavaneauthusaun, Nau hanaa nanedaudewau? hathauhuk,
30 Jézus pedig felelvén, monda: Egy ember megy vala alá Jeruzsálemből Jerikóba, és rablók kezébe esék, a kik azt kifosztván és megsebesítvén, elmenének, és ott hagyák félholtan.
Nau Hejavaneauthusau hanaāauchuhanāedauwunaude, Jasaa henane haejathāau hehethee Dādaunedan hesee Jericho, nau haeesedanaa havedehehau, haethauwujedaunaa hedāchaunau, nau haeenesenehaa, nau haejathāaunenau, haenauthaa dauhayānajaa.
31 Történet szerint pedig megy vala alá azon az úton egy pap, a ki azt látván, elkerülé.
Nau haejathedasaa jachau vevethahevahew hehethee: nau hāenauhauvāde, haejavechauthaa gauchuhunee.
32 Hasonlóképen egy Lévita is, mikor arra a helyre ment, és azt látta, elkerülé.
Nau vavade Levite, hāedadauau hadaunith, haeeda sa nau haenāauhauva, nau haejavechautha gauchuhunee.
33 Egy samaritánus pedig az úton menvén, odaért, a hol az vala: és mikor azt látta, könyörületességre indula.
Nau jasaa Samaritan, daujādade, haeedasa hadaunith: nau hāenauhauwaude haeauwunauna,
34 És hozzájárulván, bekötözé annak sebeit, olajat és bort töltvén azokba; és azt felhelyezvén az ő tulajdon barmára, vivé a vendégfogadó házhoz, és gondját viselé néki.
Nau haeyehau, nau haedugudauna hadauunesenenith, haeedaunauwuna javeda nau vasevenenaje, nau haedasana nehayau hedauneau, nau haenauuchauha vethehedaunauauwuu, nau haeaunauneha.
35 Másnap pedig elmenőben két pénzt kivévén, adá a gazdának, és monda néki: Viselj gondot reá, és valamit ezen fölül reáköltesz, én mikor visszatérek, megadom néked.
Nau daunauganenee hāejathāaude, haeadane hanesanenee hevāejethāwau, nau haevena hadāhevahew, nau hadaunaunehau, hathauhuk; nau daun hasegaujauauthedanānaune jee, hāejaenauusanaune nananenau hadaunaudaunathane nananene.
36 E három közül azért kit gondolsz, hogy felebarátja volt annak, a ki a rablók kezébe esett?
Hayewnau nuu hanasāe, hadeanathaunau, henedaudevādaune henee neesedanāde havedehehau?
37 Az pedig monda: Az, a ki könyörült rajta. Monda azért néki Jézus: Eredj el, és te is a képen cselekedjél.
Nau hanaāāedauwunaude henee heauwunaunādaune. Hanaāenehethaude Hejavaneauthusau, nau jenaenesedaune nananene.
38 Lőn pedig, mikor az úton menének, hogy ő beméne egy faluba; egy Mártha nevű asszony pedig befogadá őt házába.
Wauhā hethauwuu, daunausujavesathee, haenauusanauau jasaa hajaseehauauwudan: nau jasaa hesā haseagu Martha haejedana hedauauwunin.
39 És ennek vala egy Mária nevezetű testvére, ki is Jézus lábainál leülvén, hallgatja vala az ő beszédét.
Nau haeenahavāe Mare haseeyaugaune, jea haejanaugude Hejavaneauthusaun heauthene, nau haenedauwaude hedanadedaunene.
40 Mártha pedig foglalatos volt a szüntelen való szolgálatban; előállván azért, monda: Uram, nincs-é arra gondod, hogy az én testvérem magamra hagyott engem, hogy szolgáljak? Mondjad azért néki, hogy segítsen nékem.
Hau Martha haeedauwauchune dauwauthanee hasedaude, nau haejeedasa, nau hanaāenehethaude, Vahadāhene, gauhajegaudauvanade daujenauthānau nahavaa daunesenesethānau? hāedauwunene hadenedahevānau.
41 Felelvén pedig, monda néki Jézus: Mártha, Mártha, szorgalmas vagy és sokra igyekezel:
Nau Hejavaneauthusau hanaāauchuhanehethaude, Martha, Martha, nananene haunaunāhene nau dejanethajaudauwu waunauthāe hayauhuhau:
42 De egy a szükséges dolog: és Mária a jobb részt választotta, mely el nem vétetik ő tőle.
Hau hanesadee hayewhu chaunauguauau: nau Mare hayāchauhauau henee hethadenee hadāde, hehauwuneejathechauhau nauthee.

< Lukács 10 >