< Jób 17 >
1 Lelkem meghanyatlott, napjaim elfogynak, vár rám a sír.
Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
2 Még mindig csúfot űznek belőlem! Szemem az ő patvarkodásuk között virraszt.
Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
3 Kezest magadnál rendelj, kérlek, nékem; különben ki csap velem kezet?
Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
4 Minthogy az ő szívöket elzártad az értelem elől, azért nem is magasztalhatod fel őket.
Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
5 A ki prédává juttatja barátait, annak fiainak szemei elfogyatkoznak.
Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
6 Példabeszéddé tőn engem a népek előtt, és ijesztővé lettem előttök.
Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
7 A bosszúság miatt szemem elhomályosodik, és minden tagom olyan, mint az árnyék.
Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
8 Elálmélkodnak ezen a becsületesek, és az ártatlan a képmutató ellen támad.
Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
9 Ám az igaz kitart az ő útján, és a tiszta kezű ember még erősebbé lesz.
Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
10 Nosza hát, térjetek ide mindnyájan; jőjjetek, kérlek, úgy sem találok bölcset köztetek.
Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
11 Napjaim elmulának, szívemnek kincsei: terveim meghiusulának.
Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
12 Az éjszakát nappallá változtatják, és a világosság csakhamar sötétséggé lesz.
Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
13 Ha reménykedem is, a sír már az én házam, a sötétségben vetettem az én ágyamat. (Sheol )
Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol )
14 A sírnak mondom: Te vagy az én atyám; a férgeknek pedig: Ti vagytok az én anyám és néném.
Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
15 Hol tehát az én reménységem, ki törődik az én reménységemmel?
Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
16 Leszáll az majd a sír üregébe, velem együtt nyugoszik a porban. (Sheol )
Zstąpią do zasuw grobu, gdy razem odpoczniemy w prochu. (Sheol )