Jeremiás sir 5

1 Emlékezzél meg, mi lett velünk, tekintsd és nézd gyalázatunkat!

Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.

2 Birtokunk átszállt idegenekre, házaink külföldiekre.

Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.

3 Árvák lettünk, apátlanok, anyáink mintegy özvegyek.

Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.

4 Vizünket pénzért ittuk, fát díjon szerzünk.

Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.

5 Nyakunkon üldöztek minket, elfáradtunk, nem adatott pihennünk.

Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.

6 Egyiptomnak adtunk kezet, Assúrnak, hogy jóllakjunk kenyérrel.

Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.

7 Atyáink vétkeztek és nincsenek, mi pedig bűneiket hordoztuk.

Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.

8 Szolgák uralkodnak rajtunk, nincs ki kezökből kiszabadítana.

Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.

9 Lelkünk árán szerezzük kenyerünket a pusztának kardja miatt.

Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.

10 Bőrünk megfeketélett mint a kemencze az éhség forrósága miatt.

Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.

11 Asszonyokat bántalmaztak Cziónban, hajadonokat Jehúda városaiban.

Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.

12 Vezérek akasztattak fel kezük által, vének arcza nem tiszteltetett.

Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.

13 Ifjak malmot hordtak és fiuk a fában botlottak meg.

Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.

14 Vének eltüntek a kapuból, ifjak az ő daluktól.

Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.

15 Eltünt szivünk vigalma, gyászra fordult körtánczunk.

Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.

16 Leesett fejünk koronája, oh jaj nekünk, hogy vétkeztünk.

Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!

17 Ezért lett sínylővé a szivünk, ezek miatt sötétültek el szemeink:

Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.

18 Czión hegyéért, hogy elpusztult, rókák kószálnak rajta.

Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.

19 Te, Örökkévaló, székelsz örökre, trónod nemzedékre meg nemzedékre.

Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.

20 Miért felejtesz el bennünket mindig, elhagysz minket hosszú időkre?

Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?

21 Téríts bennünket magadhoz, hogy megtérjünk, újítsd meg napjainkat mint hajdanta.

Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.

22 Avagy végkép elvetettél minket, olyannyira haragudtál ránk!

Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?