< Jeremiás sir 3 >

1 Én vagyok a férfi, ki látta a nyomort indulatának vesszéjével.
Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
2 Engem hajtott és elvitt sötétségben és nem világosságban.
Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
3 Bizony ellenem újra meg újra fordítja kezét egész nap.
Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
4 Elenyésztette húsomat és bőrömet, összetörte csontjaimat.
Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
5 Épített ellenem és közrefogott méreggel és fáradalommal.
Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
6 Sötét helyeken lakoztatott, mint őskornak holtjait.
Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
7 Körülfalazott engem, s nem mehetek ki, súlyosította bilincsemet.
Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
8 Ha kiáltok is és fohászkodom, elrekeszti imámat.
A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
9 Elfalazta útjaimat faragott kővel, elgörbítette ösvényeimet.
Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
10 Leselkedő medve ő nekem, oroszlán a rejtekben.
Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
11 Útjaimat eltérítette, szétvagdalt engem, pusztává tett.
Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
12 Megfeszítette íjját s odaállított engem mint czélt a nyilnak.
Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
13 Bevitte veséimbe tegzének fiait.
Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
14 Nevetsége lettem egész népemnek, gúny daluk egész nap.
Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
15 Jóllakatott engem keserűségekkel, megittasított ürömmel.
Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
16 Megzúzta kaviccsal fogaimat, leszorított a hamuba.
Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
17 Letett a békéről lelkem, elfelejtettem a jólétet.
Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
18 S mondtam: Elveszett az életerőm és várakozásom az Örökkévalótól.
I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
19 Gondolj nyomoromra éa hontalanságomra; üröm és méreg!
Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
20 Gondolva gondol rá és meggörnyed bennem a lelkem.
Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
21 Ezt veszem szivemre, azért várakozom.
Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
22 Az Örökkévaló kegyei bizony nem fogytak el, bizony nem lett vége irgalmának.
To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
23 Újak reggelenként, nagy a te hűséged!
Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
24 Osztályrészem az Örökkévaló, mondta lelkem, azért várakozom reá.
PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
25 Jóságos az Örökkévaló az őt remélőkhez, a lélekhez, mely őt keresi.
Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
26 Jó, midőn hallgatagon várakozik az Örökké való segedelmére.
Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
27 Jó a férfinak, midőn jármot visel, ifju korában!
Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
28 Magánosan üljön és hallgasson, mert ő vetette rá.
Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
29 Porba tegye száját – hátha van remény.
Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
30 Odaadja orczáját az őt ütőnek, lakjék jól gyalázattal.
Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
31 Mert nem vet el örökre az Úr.
Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
32 Mert ha bút okozott, majd irgalmaz kegyei bősége szerint.
A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
33 Mert nem szíve szerint sanyargatta és búsította az ember fiait,
Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
34 hogy valaki lesújtja lábai alá mind az ország foglyait,
Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
35 hogy elhajlítja a férfi jogát a legfelsőnek színe előtt;
Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
36 hogy elgörbíti az embert pörében – nem látta volna az Úr?
Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
37 Ki az, ki mondta, és lett, amit az Úr nem parancsolt volna?
Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
38 A Legfelsőnek szájából nem származik-e a rossz és a jó?
Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
39 Hát mit panaszkodik az ember, míg él, a férfi az ő vétkei mellett?
Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
40 Kutassuk át utainkat s vizsgáljuk meg, bogy megtérjünk az Örökkévalóhoz!
Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
41 Emeljük fel szivünket kezeinkkel együtt Istenhez az égben!
Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
42 Mi el pártoltunk és engedetlenkedtünk, te nem bocsátottál meg.
Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
43 Haragban elfödted magadat s üldöztél minket, öltél, nem sajnáltál.
Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
44 Elfödted magadat felhővel; hogy át nem hatott imádság.
Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
45 Szemétté és megvetéssé tettél minket a népek közt.
Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
46 Szájukat nyitották reánk mind az ellenségeink.
Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
47 Rettegés és örvény jutott nekünk, a pusztulás és romlás.
Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
48 Vizpatakoktól folyik szét szemem népem leányának romlása miatt.
Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
49 Szemem elomlott s nem csillapodott, szünet nélkül,
Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
50 míg le nem tekint és nem látja az Örökkévaló az égből.
Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
51 Szemem bút okozott lelkemnek városomnak mind a leányai miatt.
Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
52 Vadászva vadásztak rám, mint madárra, ok nélkül való ellenségim.
Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
53 Gödörbe szorították éltemet s követ hajítottak reám.
Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
54 Vizek áradtak fejem fölé, azt mondtam: el vagyok veszve.
Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
55 Szólítottam nevedet, Örökkévaló, mélységes gödörből.
Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
56 Szavamat hallottad, ne rejtsd el füledet, szabadulásom kedvéért, fohászom elől!
Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
57 Közel voltál, amely napon hívtalak, azt mondtad: ne félj!
Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
58 Vitted, Uram, lelkem ügyeit, megváltottad éltemet.
Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
59 Láttad, Örökkévaló, bántalmamat, szerezz jogot nekem!
PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
60 Láttad minden boszúállásukat, mind az ő gondolataikat ellenem.
Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
61 Hallottad gyalázásukat, Örökkévaló, mind az ő gondolataikat ellenem.
Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
62 Támadóim ajkai és elmélkedésük ellenem vannak egész nap.
[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Ültöket és keltöket tekintsd, én vagyok gúnydaluk.
Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
64 Viszonozd nekik tettüket, Örökkévaló, kezeik műve szerint!
Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
65 Adjad nekik szívnek elborulását: átkodat nekik!
Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
66 Üldözd haragban és semmisítsd meg őket az Örökkévaló egei alól!
Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!

< Jeremiás sir 3 >