मरकुस 6

1 १ वहाँ से निकलकर वह अपने देश में आया, और उसके चेले उसके पीछे हो लिए।

అనన్తరం స తత్స్థానాత్ ప్రస్థాయ స్వప్రదేశమాగతః శిష్యాశ్చ తత్పశ్చాద్ గతాః|

2 २ सब्त के दिन वह आराधनालय में उपदेश करने लगा; और बहुत लोग सुनकर चकित हुए और कहने लगे, “इसको ये बातें कहाँ से आ गई? और यह कौन सा ज्ञान है जो उसको दिया गया है? और कैसे सामर्थ्य के काम इसके हाथों से प्रगट होते हैं?

అథ విశ్రామవారే సతి స భజనగృహే ఉపదేష్టుమారబ్ధవాన్ తతోఽనేకే లోకాస్తత్కథాం శ్రుత్వా విస్మిత్య జగదుః, అస్య మనుజస్య ఈదృశీ ఆశ్చర్య్యక్రియా కస్మాజ్ జాతా? తథా స్వకరాభ్యామ్ ఇత్థమద్భుతం కర్మ్మ కర్త్తామ్ ఏతస్మై కథం జ్ఞానం దత్తమ్?

3 ३ क्या यह वही बढ़ई नहीं, जो मरियम का पुत्र, और याकूब और योसेस और यहूदा और शमौन का भाई है? और क्या उसकी बहनें यहाँ हमारे बीच में नहीं रहतीं?” इसलिए उन्होंने उसके विषय में ठोकर खाई।

కిమయం మరియమః పుత్రస్తజ్ఞా నో? కిమయం యాకూబ్-యోసి-యిహుదా-శిమోనాం భ్రాతా నో? అస్య భగిన్యః కిమిహాస్మాభిః సహ నో? ఇత్థం తే తదర్థే ప్రత్యూహం గతాః|

4 ४ यीशु ने उनसे कहा, “भविष्यद्वक्ता का अपने देश और अपने कुटुम्ब और अपने घर को छोड़ और कहीं भी निरादर नहीं होता।”

తదా యీశుస్తేభ్యోఽకథయత్ స్వదేశం స్వకుటుమ్బాన్ స్వపరిజనాంశ్చ వినా కుత్రాపి భవిష్యద్వాదీ అసత్కృతో న భవతి|

5 ५ और वह वहाँ कोई सामर्थ्य का काम न कर सका, केवल थोड़े बीमारों पर हाथ रखकर उन्हें चंगा किया।

అపరఞ్చ తేషామప్రత్యయాత్ స విస్మితః కియతాం రోగిణాం వపుఃషు హస్తమ్ అర్పయిత్వా కేవలం తేషామారోగ్యకరణాద్ అన్యత్ కిమపి చిత్రకార్య్యం కర్త్తాం న శక్తః|

6 ६ और उसने उनके अविश्वास पर आश्चर्य किया और चारों ओर से गाँवों में उपदेश करता फिरा।

అథ స చతుర్దిక్స్థ గ్రామాన్ భ్రమిత్వా ఉపదిష్టవాన్

7 ७ और वह बारहों को अपने पास बुलाकर उन्हें दो-दो करके भेजने लगा; और उन्हें अशुद्ध आत्माओं पर अधिकार दिया।

ద్వాదశశిష్యాన్ ఆహూయ అమేధ్యభూతాన్ వశీకర్త్తాం శక్తిం దత్త్వా తేషాం ద్వౌ ద్వౌ జనో ప్రేషితవాన్|

8 ८ और उसने उन्हें आज्ञा दी, कि “मार्ग के लिये लाठी छोड़ और कुछ न लो; न तो रोटी, न झोली, न पटुके में पैसे।

పునరిత్యాదిశద్ యూయమ్ ఏకైకాం యష్టిం వినా వస్త్రసంపుటః పూపః కటిబన్ధే తామ్రఖణ్డఞ్చ ఏషాం కిమపి మా గ్రహ్లీత,

9 ९ परन्तु जूतियाँ पहनो और दो-दो कुर्ते न पहनो।”

మార్గయాత్రాయై పాదేషూపానహౌ దత్త్వా ద్వే ఉత్తరీయే మా పరిధద్వ్వం|

10 १० और उसने उनसे कहा, “जहाँ कहीं तुम किसी घर में उतरो, तो जब तक वहाँ से विदा न हो, तब तक उसी घर में ठहरे रहो।

అపరమప్యుక్తం తేన యూయం యస్యాం పుర్య్యాం యస్య నివేశనం ప్రవేక్ష్యథ తాం పురీం యావన్న త్యక్ష్యథ తావత్ తన్నివేశనే స్థాస్యథ|

11 ११ जिस स्थान के लोग तुम्हें ग्रहण न करें, और तुम्हारी न सुनें, वहाँ से चलते ही अपने तलवों की धूल झाड़ डालो, कि उन पर गवाही हो।”

తత్ర యది కేపి యుష్మాకమాతిథ్యం న విదధతి యుష్మాకం కథాశ్చ న శృణ్వన్తి తర్హి తత్స్థానాత్ ప్రస్థానసమయే తేషాం విరుద్ధం సాక్ష్యం దాతుం స్వపాదానాస్ఫాల్య రజః సమ్పాతయత; అహం యుష్మాన్ యథార్థం వచ్మి విచారదినే తన్నగరస్యావస్థాతః సిదోమామోరయో ర్నగరయోరవస్థా సహ్యతరా భవిష్యతి|

12 १२ और उन्होंने जाकर प्रचार किया, कि मन फिराओ,

అథ తే గత్వా లోకానాం మనఃపరావర్త్తనీః కథా ప్రచారితవన్తః|

13 १३ और बहुत सी दुष्टात्माओं को निकाला, और बहुत बीमारों पर तेल मलकर उन्हें चंगा किया।

ఏవమనేకాన్ భూతాంశ్చ త్యాజితవన్తస్తథా తైలేన మర్ద్దయిత్వా బహూన్ జనానరోగానకార్షుః|

14 १४ और हेरोदेस राजा ने उसकी चर्चा सुनी, क्योंकि उसका नाम फैल गया था, और उसने कहा, कि “यूहन्ना बपतिस्मा देनेवाला मरे हुओं में से जी उठा है, इसलिए उससे ये सामर्थ्य के काम प्रगट होते हैं।”

ఇత్థం తస్య సుఖ్యాతిశ్చతుర్దిశో వ్యాప్తా తదా హేరోద్ రాజా తన్నిశమ్య కథితవాన్, యోహన్ మజ్జకః శ్మశానాద్ ఉత్థిత అతోహేతోస్తేన సర్వ్వా ఏతా అద్భుతక్రియాః ప్రకాశన్తే|

15 १५ और औरों ने कहा, “यह एलिय्याह है”, परन्तु औरों ने कहा, “भविष्यद्वक्ता या भविष्यद्वक्ताओं में से किसी एक के समान है।”

అన్యేఽకథయన్ అయమ్ ఏలియః, కేపి కథితవన్త ఏష భవిష్యద్వాదీ యద్వా భవిష్యద్వాదినాం సదృశ ఏకోయమ్|

16 १६ हेरोदेस ने यह सुनकर कहा, “जिस यूहन्ना का सिर मैंने कटवाया था, वही जी उठा है।”

కిన్తు హేరోద్ ఇత్యాకర్ణ్య భాషితవాన్ యస్యాహం శిరశ్ఛిన్నవాన్ స ఏవ యోహనయం స శ్మశానాదుదతిష్ఠత్|

17 १७ क्योंकि हेरोदेस ने आप अपने भाई फिलिप्पुस की पत्नी हेरोदियास के कारण, जिससे उसने विवाह किया था, लोगों को भेजकर यूहन्ना को पकड़वाकर बन्दीगृह में डाल दिया था।

పూర్వ్వం స్వభ్రాతుః ఫిలిపస్య పత్న్యా ఉద్వాహం కృతవన్తం హేరోదం యోహనవాదీత్ స్వభాతృవధూ ర్న వివాహ్యా|

18 १८ क्योंकि यूहन्ना ने हेरोदेस से कहा था, “अपने भाई की पत्नी को रखना तुझे उचित नहीं।”

అతః కారణాత్ హేరోద్ లోకం ప్రహిత్య యోహనం ధృత్వా బన్ధనాలయే బద్ధవాన్|

19 १९ इसलिए हेरोदियास उससे बैर रखती थी और यह चाहती थी, कि उसे मरवा डाले, परन्तु ऐसा न हो सका,

హేరోదియా తస్మై యోహనే ప్రకుప్య తం హన్తుమ్ ఐచ్ఛత్ కిన్తు న శక్తా,

20 २० क्योंकि हेरोदेस यूहन्ना को धर्मी और पवित्र पुरुष जानकर उससे डरता था, और उसे बचाए रखता था, और उसकी सुनकर बहुत घबराता था, पर आनन्द से सुनता था।

యస్మాద్ హేరోద్ తం ధార్మ్మికం సత్పురుషఞ్చ జ్ఞాత్వా సమ్మన్య రక్షితవాన్; తత్కథాం శ్రుత్వా తదనుసారేణ బహూని కర్మ్మాణి కృతవాన్ హృష్టమనాస్తదుపదేశం శ్రుతవాంశ్చ|

21 २१ और ठीक अवसर पर जब हेरोदेस ने अपने जन्मदिन में अपने प्रधानों और सेनापतियों, और गलील के बड़े लोगों के लिये भोज किया।

కిన్తు హేరోద్ యదా స్వజన్మదినే ప్రధానలోకేభ్యః సేనానీభ్యశ్చ గాలీల్ప్రదేశీయశ్రేష్ఠలోకేభ్యశ్చ రాత్రౌ భోజ్యమేకం కృతవాన్

22 २२ और उसी हेरोदियास की बेटी भीतर आई, और नाचकर हेरोदेस को और उसके साथ बैठनेवालों को प्रसन्न किया; तब राजा ने लड़की से कहा, “तू जो चाहे मुझसे माँग मैं तुझे दूँगा।”

తస్మిన్ శుభదినే హేరోదియాయాః కన్యా సమేత్య తేషాం సమక్షం సంనృత్య హేరోదస్తేన సహోపవిష్టానాఞ్చ తోషమజీజనత్ తతా నృపః కన్యామాహ స్మ మత్తో యద్ యాచసే తదేవ తుభ్యం దాస్యే|

23 २३ और उसने शपथ खाई, “मैं अपने आधे राज्य तक जो कुछ तू मुझसे माँगेगी मैं तुझे दूँगा।”

శపథం కృత్వాకథయత్ చేద్ రాజ్యార్ద్ధమపి యాచసే తదపి తుభ్యం దాస్యే|

24 २४ उसने बाहर जाकर अपनी माता से पूछा, “मैं क्या माँगू?” वह बोली, “यूहन्ना बपतिस्मा देनेवाले का सिर।”

తతః సా బహి ర్గత్వా స్వమాతరం పప్రచ్ఛ కిమహం యాచిష్యే? తదా సాకథయత్ యోహనో మజ్జకస్య శిరః|

25 २५ वह तुरन्त राजा के पास भीतर आई, और उससे विनती की, “मैं चाहती हूँ, कि तू अभी यूहन्ना बपतिस्मा देनेवाले का सिर एक थाल में मुझे मँगवा दे।”

అథ తూర్ణం భూపసమీపమ్ ఏత్య యాచమానావదత్ క్షణేస్మిన్ యోహనో మజ్జకస్య శిరః పాత్రే నిధాయ దేహి, ఏతద్ యాచేఽహం|

26 २६ तब राजा बहुत उदास हुआ, परन्तु अपनी शपथ के कारण और साथ बैठनेवालों के कारण उसे टालना न चाहा।

తస్మాత్ భూపోఽతిదుఃఖితః, తథాపి స్వశపథస్య సహభోజినాఞ్చానురోధాత్ తదనఙ్గీకర్త్తుం న శక్తః|

27 २७ और राजा ने तुरन्त एक सिपाही को आज्ञा देकर भेजा, कि उसका सिर काट लाए।

తత్క్షణం రాజా ఘాతకం ప్రేష్య తస్య శిర ఆనేతుమాదిష్టవాన్|

28 २८ उसने जेलखाने में जाकर उसका सिर काटा, और एक थाल में रखकर लाया और लड़की को दिया, और लड़की ने अपनी माँ को दिया।

తతః స కారాగారం గత్వా తచ్ఛిరశ్ఛిత్వా పాత్రే నిధాయానీయ తస్యై కన్యాయై దత్తవాన్ కన్యా చ స్వమాత్రే దదౌ|

29 २९ यह सुनकर उसके चेले आए, और उसके शव को उठाकर कब्र में रखा।

అననతరం యోహనః శిష్యాస్తద్వార్త్తాం ప్రాప్యాగత్య తస్య కుణపం శ్మశానేఽస్థాపయన్|

30 ३० प्रेरितों ने यीशु के पास इकट्ठे होकर, जो कुछ उन्होंने किया, और सिखाया था, सब उसको बता दिया।

అథ ప్రేషితా యీశోః సన్నిధౌ మిలితా యద్ యచ్ చక్రుః శిక్షయామాసుశ్చ తత్సర్వ్వవార్త్తాస్తస్మై కథితవన్తః|

31 ३१ उसने उनसे कहा, “तुम आप अलग किसी एकान्त स्थान में आकर थोड़ा विश्राम करो।” क्योंकि बहुत लोग आते-जाते थे, और उन्हें खाने का अवसर भी नहीं मिलता था।

స తానువాచ యూయం విజనస్థానం గత్వా విశ్రామ్యత యతస్తత్సన్నిధౌ బహులోకానాం సమాగమాత్ తే భోక్తుం నావకాశం ప్రాప్తాః|

32 ३२ इसलिए वे नाव पर चढ़कर, सुनसान जगह में अलग चले गए।

తతస్తే నావా విజనస్థానం గుప్తం గగ్ముః|

33 ३३ और बहुतों ने उन्हें जाते देखकर पहचान लिया, और सब नगरों से इकट्ठे होकर वहाँ पैदल दौड़े और उनसे पहले जा पहुँचे।

తతో లోకనివహస్తేషాం స్థానాన్తరయానం దదర్శ, అనేకే తం పరిచిత్య నానాపురేభ్యః పదైర్వ్రజిత్వా జవేన తైషామగ్రే యీశోః సమీప ఉపతస్థుః|

34 ३४ उसने उतरकर बड़ी भीड़ देखी, और उन पर तरस खाया, क्योंकि वे उन भेड़ों के समान थे, जिनका कोई रखवाला न हो; और वह उन्हें बहुत सी बातें सिखाने लगा।

తదా యీశు ర్నావో బహిర్గత్య లోకారణ్యానీం దృష్ట్వా తేషు కరుణాం కృతవాన్ యతస్తేఽరక్షకమేషా ఇవాసన్ తదా స తాన నానాప్రసఙ్గాన్ ఉపదిష్టవాన్|

35 ३५ जब दिन बहुत ढल गया, तो उसके चेले उसके पास आकर कहने लगे, “यह सुनसान जगह है, और दिन बहुत ढल गया है।

అథ దివాన్తే సతి శిష్యా ఏత్య యీశుమూచిరే, ఇదం విజనస్థానం దినఞ్చావసన్నం|

36 ३६ उन्हें विदा कर, कि चारों ओर के गाँवों और बस्तियों में जाकर, अपने लिये कुछ खाने को मोल लें।”

లోకానాం కిమపి ఖాద్యం నాస్తి, అతశ్చతుర్దిక్షు గ్రామాన్ గన్తుం భోజ్యద్రవ్యాణి క్రేతుఞ్చ భవాన్ తాన్ విసృజతు|

37 ३७ उसने उन्हें उत्तर दिया, “तुम ही उन्हें खाने को दो।” उन्होंने उससे कहा, “क्या हम दो सौ दीनार की रोटियाँ मोल लें, और उन्हें खिलाएँ?”

తదా స తానువాచ యూయమేవ తాన్ భోజయత; తతస్తే జగదు ర్వయం గత్వా ద్విశతసంఖ్యకై ర్ముద్రాపాదైః పూపాన్ క్రీత్వా కిం తాన్ భోజయిష్యామః?

38 ३८ उसने उनसे कहा, “जाकर देखो तुम्हारे पास कितनी रोटियाँ हैं?” उन्होंने मालूम करके कहा, “पाँच रोटी और दो मछली भी।”

తదా స తాన్ పృష్ఠవాన్ యుష్మాకం సన్నిధౌ కతి పూపా ఆసతే? గత్వా పశ్యత; తతస్తే దృష్ట్వా తమవదన్ పఞ్చ పూపా ద్వౌ మత్స్యౌ చ సన్తి|

39 ३९ तब उसने उन्हें आज्ञा दी, कि सब को हरी घास पर समूह में बैठा दो।

తదా స లోకాన్ శస్పోపరి పంక్తిభిరుపవేశయితుమ్ ఆదిష్టవాన్,

40 ४० वे सौ-सौ और पचास-पचास करके समूह में बैठ गए।

తతస్తే శతం శతం జనాః పఞ్చాశత్ పఞ్చాశజ్జనాశ్చ పంక్తిభి ర్భువి సముపవివిశుః|

41 ४१ और उसने उन पाँच रोटियों को और दो मछलियों को लिया, और स्वर्ग की ओर देखकर धन्यवाद किया और रोटियाँ तोड़-तोड़कर चेलों को देता गया, कि वे लोगों को परोसें, और वे दो मछलियाँ भी उन सब में बाँट दीं।

అథ స తాన్ పఞ్చపూపాన్ మత్స్యద్వయఞ్చ ధృత్వా స్వర్గం పశ్యన్ ఈశ్వరగుణాన్ అన్వకీర్త్తయత్ తాన్ పూపాన్ భంక్త్వా లోకేభ్యః పరివేషయితుం శిష్యేభ్యో దత్తవాన్ ద్వా మత్స్యౌ చ విభజ్య సర్వ్వేభ్యో దత్తవాన్|

42 ४२ और सब खाकर तृप्त हो गए,

తతః సర్వ్వే భుక్త్వాతృప్యన్|

43 ४३ और उन्होंने टुकड़ों से बारह टोकरियाँ भरकर उठाई, और कुछ मछलियों से भी।

అనన్తరం శిష్యా అవశిష్టైః పూపై ర్మత్స్యైశ్చ పూర్ణాన్ ద్వదశ డల్లకాన్ జగృహుః|

44 ४४ जिन्होंने रोटियाँ खाई, वे पाँच हजार पुरुष थे।

తే భోక్తారః ప్రాయః పఞ్చ సహస్రాణి పురుషా ఆసన్|

45 ४५ तब उसने तुरन्त अपने चेलों को विवश किया कि वे नाव पर चढ़कर उससे पहले उस पार बैतसैदा को चले जाएँ, जब तक कि वह लोगों को विदा करे।

అథ స లోకాన్ విసృజన్నేవ నావమారోఢుం స్వస్మాదగ్రే పారే బైత్సైదాపురం యాతుఞ్చ శ్ష్యిన్ వాఢమాదిష్టవాన్|

46 ४६ और उन्हें विदा करके पहाड़ पर प्रार्थना करने को गया।

తదా స సర్వ్వాన్ విసృజ్య ప్రార్థయితుం పర్వ్వతం గతః|

47 ४७ और जब साँझ हुई, तो नाव झील के बीच में थी, और वह अकेला भूमि पर था।

తతః సన్ధ్యాయాం సత్యాం నౌః సిన్ధుమధ్య ఉపస్థితా కిన్తు స ఏకాకీ స్థలే స్థితః|

48 ४८ और जब उसने देखा, कि वे खेते-खेते घबरा गए हैं, क्योंकि हवा उनके विरुद्ध थी, तो रात के चौथे पहर के निकट वह झील पर चलते हुए उनके पास आया; और उनसे आगे निकल जाना चाहता था।

అథ సమ్ముఖవాతవహనాత్ శిష్యా నావం వాహయిత్వా పరిశ్రాన్తా ఇతి జ్ఞాత్వా స నిశాచతుర్థయామే సిన్ధూపరి పద్భ్యాం వ్రజన్ తేషాం సమీపమేత్య తేషామగ్రే యాతుమ్ ఉద్యతః|

49 ४९ परन्तु उन्होंने उसे झील पर चलते देखकर समझा, कि भूत है, और चिल्ला उठे,

కిన్తు శిష్యాః సిన్ధూపరి తం వ్రజన్తం దృష్ట్వా భూతమనుమాయ రురువుః,

50 ५० क्योंकि सब उसे देखकर घबरा गए थे। पर उसने तुरन्त उनसे बातें की और कहा, “धैर्य रखो: मैं हूँ; डरो मत।”

యతః సర్వ్వే తం దృష్ట్వా వ్యాకులితాః| అతఏవ యీశుస్తత్క్షణం తైః సహాలప్య కథితవాన్, సుస్థిరా భూత, అయమహం మా భైష్ట|

51 ५१ तब वह उनके पास नाव पर आया, और हवा थम गई: वे बहुत ही आश्चर्य करने लगे।

అథ నౌకామారుహ్య తస్మిన్ తేషాం సన్నిధిం గతే వాతో నివృత్తః; తస్మాత్తే మనఃసు విస్మితా ఆశ్చర్య్యం మేనిరే|

52 ५२ क्योंकि वे उन रोटियों के विषय में न समझे थे परन्तु उनके मन कठोर हो गए थे।

యతస్తే మనసాం కాఠిన్యాత్ తత్ పూపీయమ్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మ న వివిక్తవన్తః|

53 ५३ और वे पार उतरकर गन्नेसरत में पहुँचे, और नाव घाट पर लगाई।

అథ తే పారం గత్వా గినేషరత్ప్రదేశమేత్య తట ఉపస్థితాః|

54 ५४ और जब वे नाव पर से उतरे, तो लोग तुरन्त उसको पहचानकर,

తేషు నౌకాతో బహిర్గతేషు తత్ప్రదేశీయా లోకాస్తం పరిచిత్య

55 ५५ आस-पास के सारे देश में दौड़े, और बीमारों को खाटों पर डालकर, जहाँ-जहाँ समाचार पाया कि वह है, वहाँ-वहाँ लिए फिरे।

చతుర్దిక్షు ధావన్తో యత్ర యత్ర రోగిణో నరా ఆసన్ తాన్ సర్వ్వాన ఖట్వోపరి నిధాయ యత్ర కుత్రచిత్ తద్వార్త్తాం ప్రాపుః తత్ స్థానమ్ ఆనేతుమ్ ఆరేభిరే|

56 ५६ और जहाँ कहीं वह गाँवों, नगरों, या बस्तियों में जाता था, तो लोग बीमारों को बाजारों में रखकर उससे विनती करते थे, कि वह उन्हें अपने वस्त्र के आँचल ही को छू लेने दे: और जितने उसे छूते थे, सब चंगे हो जाते थे।

తథా యత్ర యత్ర గ్రామే యత్ర యత్ర పురే యత్ర యత్ర పల్ల్యాఞ్చ తేన ప్రవేశః కృతస్తద్వర్త్మమధ్యే లోకాః పీడితాన్ స్థాపయిత్వా తస్య చేలగ్రన్థిమాత్రం స్ప్రష్టుమ్ తేషామర్థే తదనుజ్ఞాం ప్రార్థయన్తః యావన్తో లోకాః పస్పృశుస్తావన్త ఏవ గదాన్ముక్తాః|

Jesus Heals the Sick