लूका 15
తదా కరసఞ్చాయినః పాపినశ్చ లోకా ఉపదేశ్కథాం శ్రోతుం యీశోః సమీపమ్ ఆగచ్ఛన్|
తతః ఫిరూశిన ఉపాధ్యాయాశ్చ వివదమానాః కథయామాసుః ఏష మానుషః పాపిభిః సహ ప్రణయం కృత్వా తైః సార్ద్ధం భుంక్తే|
తదా స తేభ్య ఇమాం దృష్టాన్తకథాం కథితవాన్,
4 ४ “तुम में से कौन है जिसकी सौ भेड़ें हों, और उनमें से एक खो जाए तो निन्यानवे को मैदान में छोड़कर, उस खोई हुई को जब तक मिल न जाए खोजता न रहे?
కస్యచిత్ శతమేషేషు తిష్ఠత్ము తేషామేకం స యది హారయతి తర్హి మధ్యేప్రాన్తరమ్ ఏకోనశతమేషాన్ విహాయ హారితమేషస్య ఉద్దేశప్రాప్తిపర్య్యనతం న గవేషయతి, ఏతాదృశో లోకో యుష్మాకం మధ్యే క ఆస్తే?
తస్యోద్దేశం ప్రాప్య హృష్టమనాస్తం స్కన్ధే నిధాయ స్వస్థానమ్ ఆనీయ బన్ధుబాన్ధవసమీపవాసిన ఆహూయ వక్తి,
6 ६ और घर में आकर मित्रों और पड़ोसियों को इकट्ठे करके कहता है, ‘मेरे साथ आनन्द करो, क्योंकि मेरी खोई हुई भेड़ मिल गई है।’
హారితం మేషం ప్రాప్తోహమ్ అతో హేతో ర్మయా సార్ద్ధమ్ ఆనన్దత|
7 ७ मैं तुम से कहता हूँ; कि इसी रीति से एक मन फिरानेवाले पापी के विषय में भी स्वर्ग में इतना ही आनन्द होगा, जितना कि निन्यानवे ऐसे धर्मियों के विषय नहीं होता, जिन्हें मन फिराने की आवश्यकता नहीं।
తద్వదహం యుష్మాన్ వదామి, యేషాం మనఃపరావర్త్తనస్య ప్రయోజనం నాస్తి, తాదృశైకోనశతధార్మ్మికకారణాద్ య ఆనన్దస్తస్మాద్ ఏకస్య మనఃపరివర్త్తినః పాపినః కారణాత్ స్వర్గే ఽధికానన్దో జాయతే|
8 ८ “या कौन ऐसी स्त्री होगी, जिसके पास दस चाँदी के सिक्के हों, और उनमें से एक खो जाए; तो वह दीया जलाकर और घर झाड़-बुहारकर जब तक मिल न जाए, जी लगाकर खोजती न रहे?
అపరఞ్చ దశానాం రూప్యఖణ్డానామ్ ఏకఖణ్డే హారితే ప్రదీపం ప్రజ్వాల్య గృహం సమ్మార్జ్య తస్య ప్రాప్తిం యావద్ యత్నేన న గవేషయతి, ఏతాదృశీ యోషిత్ కాస్తే?
9 ९ और जब मिल जाता है, तो वह अपने सखियों और पड़ोसिनों को इकट्ठा करके कहती है, कि ‘मेरे साथ आनन्द करो, क्योंकि मेरा खोया हुआ सिक्का मिल गया है।’
ప్రాప్తే సతి బన్ధుబాన్ధవసమీపవాసినీరాహూయ కథయతి, హారితం రూప్యఖణ్డం ప్రాప్తాహం తస్మాదేవ మయా సార్ద్ధమ్ ఆనన్దత|
10 १० मैं तुम से कहता हूँ; कि इसी रीति से एक मन फिरानेवाले पापी के विषय में परमेश्वर के स्वर्गदूतों के सामने आनन्द होता है।”
తద్వదహం యుష్మాన్ వ్యాహరామి, ఏకేన పాపినా మనసి పరివర్త్తితే, ఈశ్వరస్య దూతానాం మధ్యేప్యానన్దో జాయతే|
అపరఞ్చ స కథయామాస, కస్యచిద్ ద్వౌ పుత్రావాస్తాం,
12 १२ उनमें से छोटे ने पिता से कहा ‘हे पिता, सम्पत्ति में से जो भाग मेरा हो, वह मुझे दे दीजिए।’ उसने उनको अपनी सम्पत्ति बाँट दी।
తయోః కనిష్ఠః పుత్రః పిత్రే కథయామాస, హే పితస్తవ సమ్పత్త్యా యమంశం ప్రాప్స్యామ్యహం విభజ్య తం దేహి, తతః పితా నిజాం సమ్పత్తిం విభజ్య తాభ్యాం దదౌ|
13 १३ और बहुत दिन न बीते थे कि छोटा पुत्र सब कुछ इकट्ठा करके एक दूर देश को चला गया और वहाँ कुकर्म में अपनी सम्पत्ति उड़ा दी।
కతిపయాత్ కాలాత్ పరం స కనిష్ఠపుత్రః సమస్తం ధనం సంగృహ్య దూరదేశం గత్వా దుష్టాచరణేన సర్వ్వాం సమ్పత్తిం నాశయామాస|
తస్య సర్వ్వధనే వ్యయం గతే తద్దేశే మహాదుర్భిక్షం బభూవ, తతస్తస్య దైన్యదశా భవితుమ్ ఆరేభే|
15 १५ और वह उस देश के निवासियों में से एक के यहाँ गया, उसने उसे अपने खेतों में सूअर चराने के लियेभेजा।
తతః పరం స గత్వా తద్దేశీయం గృహస్థమేకమ్ ఆశ్రయత; తతః సతం శూకరవ్రజం చారయితుం ప్రాన్తరం ప్రేషయామాస|
16 १६ और वह चाहता था, कि उन फलियों से जिन्हें सूअर खाते थे अपना पेट भरे; क्योंकि उसे कोई कुछ नहीं देता था।
కేనాపి తస్మై భక్ష్యాదానాత్ స శూకరఫలవల్కలేన పిచిణ్డపూరణాం వవాఞ్ఛ|
17 १७ जब वह अपने आपे में आया, तब कहने लगा, ‘मेरे पिता के कितने ही मजदूरों को भोजन से अधिक रोटी मिलती है, और मैं यहाँ भूखा मर रहा हूँ।
శేషే స మనసి చేతనాం ప్రాప్య కథయామాస, హా మమ పితుః సమీపే కతి కతి వేతనభుజో దాసా యథేష్టం తతోధికఞ్చ భక్ష్యం ప్రాప్నువన్తి కిన్త్వహం క్షుధా ముమూర్షుః|
18 १८ मैं अब उठकर अपने पिता के पास जाऊँगा और उससे कहूँगा कि पिता जी मैंने स्वर्ग के विरोध में और तेरी दृष्टि में पाप किया है।
అహముత్థాయ పితుః సమీపం గత్వా కథామేతాం వదిష్యామి, హే పితర్ ఈశ్వరస్య తవ చ విరుద్ధం పాపమకరవమ్
తవ పుత్రఇతి విఖ్యాతో భవితుం న యోగ్యోస్మి చ, మాం తవ వైతనికం దాసం కృత్వా స్థాపయ|
20 २० “तब वह उठकर, अपने पिता के पास चला: वह अभी दूर ही था, कि उसके पिता ने उसे देखकर तरस खाया, और दौड़कर उसे गले लगाया, और बहुत चूमा।
పశ్చాత్ స ఉత్థాయ పితుః సమీపం జగామ; తతస్తస్య పితాతిదూరే తం నిరీక్ష్య దయాఞ్చక్రే, ధావిత్వా తస్య కణ్ఠం గృహీత్వా తం చుచుమ్బ చ|
21 २१ पुत्र ने उससे कहा, ‘पिता जी, मैंने स्वर्ग के विरोध में और तेरी दृष्टि में पाप किया है; और अब इस योग्य नहीं रहा, कि तेरा पुत्र कहलाऊँ।’
తదా పుత్ర ఉవాచ, హే పితర్ ఈశ్వరస్య తవ చ విరుద్ధం పాపమకరవం, తవ పుత్రఇతి విఖ్యాతో భవితుం న యోగ్యోస్మి చ|
22 २२ परन्तु पिता ने अपने दासों से कहा, ‘झट अच्छे से अच्छा वस्त्र निकालकर उसे पहनाओ, और उसके हाथ में अंगूठी, और पाँवों में जूतियाँ पहनाओ,
కిన్తు తస్య పితా నిజదాసాన్ ఆదిదేశ, సర్వ్వోత్తమవస్త్రాణ్యానీయ పరిధాపయతైనం హస్తే చాఙ్గురీయకమ్ అర్పయత పాదయోశ్చోపానహౌ సమర్పయత;
పుష్టం గోవత్సమ్ ఆనీయ మారయత చ తం భుక్త్వా వయమ్ ఆనన్దామ|
24 २४ क्योंकि मेरा यह पुत्र मर गया था, फिर जी गया है: खो गया था, अब मिल गया है।’ और वे आनन्द करने लगे।
యతో మమ పుత్రోయమ్ అమ్రియత పునరజీవీద్ హారితశ్చ లబ్ధోభూత్ తతస్త ఆనన్దితుమ్ ఆరేభిరే|
25 २५ “परन्तु उसका जेठा पुत्र खेत में था। और जब वह आते हुए घर के निकट पहुँचा, तो उसने गाने-बजाने और नाचने का शब्द सुना।
తత్కాలే తస్య జ్యేష్ఠః పుత్రః క్షేత్ర ఆసీత్| అథ స నివేశనస్య నికటం ఆగచ్ఛన్ నృత్యానాం వాద్యానాఞ్చ శబ్దం శ్రుత్వా
దాసానామ్ ఏకమ్ ఆహూయ పప్రచ్ఛ, కిం కారణమస్య?
27 २७ उसने उससे कहा, ‘तेरा भाई आया है, और तेरे पिता ने बड़ा भोज तैयार कराया है, क्योंकि उसे भला चंगा पाया है।’
తతః సోవాదీత్, తవ భ్రాతాగమత్, తవ తాతశ్చ తం సుశరీరం ప్రాప్య పుష్టం గోవత్సం మారితవాన్|
తతః స ప్రకుప్య నివేశనాన్తః ప్రవేష్టుం న సమ్మేనే; తతస్తస్య పితా బహిరాగత్య తం సాధయామాస|
29 २९ उसने पिता को उत्तर दिया, ‘देख; मैं इतने वर्ष से तेरी सेवा कर रहा हूँ, और कभी भी तेरी आज्ञा नहीं टाली, फिर भी तूने मुझे कभी एक बकरी का बच्चा भी न दिया, कि मैं अपने मित्रों के साथ आनन्द करता।
తతః స పితరం ప్రత్యువాచ, పశ్య తవ కాఞ్చిదప్యాజ్ఞాం న విలంఘ్య బహూన్ వత్సరాన్ అహం త్వాం సేవే తథాపి మిత్రైః సార్ద్ధమ్ ఉత్సవం కర్త్తుం కదాపి ఛాగమేకమపి మహ్యం నాదదాః;
30 ३० परन्तु जब तेरा यह पुत्र, जिसने तेरी सम्पत्ति वेश्याओं में उड़ा दी है, आया, तो उसके लिये तूने बड़ा भोज तैयार कराया।’
కిన్తు తవ యః పుత్రో వేశ్యాగమనాదిభిస్తవ సమ్పత్తిమ్ అపవ్యయితవాన్ తస్మిన్నాగతమాత్రే తస్యైవ నిమిత్తం పుష్టం గోవత్సం మారితవాన్|
తదా తస్య పితావోచత్, హే పుత్ర త్వం సర్వ్వదా మయా సహాసి తస్మాన్ మమ యద్యదాస్తే తత్సర్వ్వం తవ|
32 ३२ परन्तु अब आनन्द करना और मगन होना चाहिए क्योंकि यह तेरा भाई मर गया था फिर जी गया है; खो गया था, अब मिल गया है।’”
కిన్తు తవాయం భ్రాతా మృతః పునరజీవీద్ హారితశ్చ భూత్వా ప్రాప్తోభూత్, ఏతస్మాత్ కారణాద్ ఉత్సవానన్దౌ కర్త్తుమ్ ఉచితమస్మాకమ్|
