< विलापगीत 5 >

1 हे यहोवा, स्मरण कर कि हम पर क्या-क्या बिता है; हमारी ओर दृष्टि करके हमारी नामधराई को देख!
Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
2 हमारा भाग परदेशियों का हो गया और हमारे घर परायों के हो गए हैं।
Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
3 हम अनाथ और पिताहीन हो गए; हमारी माताएँ विधवा सी हो गई हैं।
Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
4 हम मोल लेकर पानी पीते हैं, हमको लकड़ी भी दाम से मिलती है।
Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
5 खदेड़नेवाले हमारी गर्दन पर टूट पड़े हैं; हम थक गए हैं, हमें विश्राम नहीं मिलता।
Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
6 हम स्वयं मिस्र के अधीन हो गए, और अश्शूर के भी, ताकि पेट भर सके।
Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
7 हमारे पुरखाओं ने पाप किया, और मर मिटे हैं; परन्तु उनके अधर्म के कामों का भार हमको उठाना पड़ा है।
Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
8 हमारे ऊपर दास अधिकार रखते हैं; उनके हाथ से कोई हमें नहीं छुड़ाता।
Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
9 जंगल में की तलवार के कारण हम अपने प्राण जोखिम में डालकर भोजनवस्तु ले आते हैं।
Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
10 १० भूख की झुलसाने वाली आग के कारण, हमारा चमड़ा तंदूर के समान काला हो गया है।
Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
11 ११ सिय्योन में स्त्रियाँ, और यहूदा के नगरों में कुमारियाँ भ्रष्ट की गईं हैं।
Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
12 १२ हाकिम हाथ के बल टाँगें गए हैं; और पुरनियों का कुछ भी आदर नहीं किया गया।
Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
13 १३ जवानों को चक्की चलानी पड़ती है; और बाल-बच्चे लकड़ी का बोझ उठाते हुए लड़खड़ाते हैं।
Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
14 १४ अब फाटक पर पुरनिये नहीं बैठते, न जवानों का गीत सुनाई पड़ता है।
Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
15 १५ हमारे मन का हर्ष जाता रहा, हमारा नाचना विलाप में बदल गया है।
Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
16 १६ हमारे सिर पर का मुकुट गिर पड़ा है; हम पर हाय, क्योंकि हमने पाप किया है!
Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
17 १७ इस कारण हमारा हृदय निर्बल हो गया है, इन्हीं बातों से हमारी आँखें धुंधली पड़ गई हैं,
Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
18 १८ क्योंकि सिय्योन पर्वत उजाड़ पड़ा है; उसमें सियार घूमते हैं।
Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
19 १९ परन्तु हे यहोवा, तू तो सदा तक विराजमान रहेगा; तेरा राज्य पीढ़ी-पीढ़ी बना रहेगा।
Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
20 २० तूने क्यों हमको सदा के लिये भुला दिया है, और क्यों बहुत काल के लिये हमें छोड़ दिया है?
Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
21 २१ हे यहोवा, हमको अपनी ओर फेर, तब हम फिर सुधर जाएँगे। प्राचीनकाल के समान हमारे दिन बदलकर ज्यों के त्यों कर दे!
Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
22 २२ क्या तूने हमें बिल्कुल त्याग दिया है? क्या तू हम से अत्यन्त क्रोधित है?
Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?

< विलापगीत 5 >