תהילים 139

1 למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע׃

۱ برای سالار مغنیان. مزمور داود ای خداوند مرا آزموده وشناخته‌ای.

2 אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק׃

۲ تو نشستن و برخاستن مرا می‌دانی و فکرهای مرا از دور فهمیده‌ای.

3 ארחי ורבעי זרית וכל דרכי הסכנתה׃

۳ راه و خوابگاه مرا تفتیش کرده‌ای و همه طریق های مرا دانسته‌ای.

4 כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה׃

۴ زیرا که سخنی بر زبان من نیست، جز اینکه تو‌ای خداوند آن را تمام دانسته‌ای.

5 אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה׃

۵ از عقب و از پیش مرا احاطه کرده‌ای و دست خویش را بر من نهاده‌ای.

6 פלאיה דעת ממני נשגבה לא אוכל לה׃

۶ این‌گونه معرفت برایم زیاده عجیب است. و بلند است که بدان نمی توانم رسید.

7 אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח׃

۷ از روح تو کجا بروم؟ و از حضور تو کجابگریزم؟

8 אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך׃ (Sheol h7585)

۸ اگر به آسمان صعود کنم، تو آنجاهستی! و اگر در هاویه بستر بگسترانم اینک توآنجا هستی! (Sheol h7585)

9 אשא כנפי שחר אשכנה באחרית ים׃

۹ اگر بالهای سحر را بگیرم و دراقصای دریا ساکن شوم،

10 גם שם ידך תנחני ותאחזני ימינך׃

۱۰ در آنجا نیز دست تومرا رهبری خواهد نمود و دست راست تو مراخواهد گرفت.

11 ואמר אך חשך ישופני ולילה אור בעדני׃

۱۱ و گفتم: «یقین تاریکی مرا خواهدپوشانید.» که در حال شب گرداگرد من روشنایی گردید.

12 גם חשך לא יחשיך ממך ולילה כיום יאיר כחשיכה כאורה׃

۱۲ تاریکی نیز نزد تو تاریک نیست و شب مثل روز روشن است و تاریکی و روشنایی یکی است.

13 כי אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי׃

۱۳ زیرا که تو بر دل من مالک هستی؛ مرا دررحم مادرم نقش بستی.

14 אודך על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד׃

۱۴ تو را حمد خواهم گفت زیرا که به طور مهیب و عجیب ساخته شده‌ام. کارهای تو عجیب است و جان من این رانیکو می‌داند.

15 לא נכחד עצמי ממך אשר עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ׃

۱۵ استخوانهایم از تو پنهان نبودوقتی که در نهان ساخته می‌شدم و در اسفل زمین نقشبندی می‌گشتم.

16 גלמי ראו עיניך ועל ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא אחד בהם׃

۱۶ چشمان تو جنین مرا دیده است و در دفتر تو همه اعضای من نوشته شده، درروزهایی که ساخته می‌شد، وقتی که یکی از آنهاوجود نداشت.

17 ולי מה יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם׃

۱۷ ‌ای خدا، فکرهای تو نزد من چه قدر گرامی است و جمله آنها چه عظیم است!

18 אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך׃

۱۸ اگر آنها رابشمارم، از ریگ زیاده است. وقتی که بیدارمی شوم هنوز نزد تو حاضر هستم.

19 אם תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני׃

۱۹ یقین‌ای خدا شریران را خواهی کشت. پس‌ای مردمان خون ریز از من دور شوید.

20 אשר יאמרך למזמה נשא לשוא עריך׃

۲۰ زیرا سخنان مکرآمیز درباره تو می‌گویند و دشمنانت نام تو رابه باطل می‌برند.

21 הלוא משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט׃

۲۱ ‌ای خداوند آیا نفرت نمی دارم از آنانی که تو را نفرت می‌دارند، و آیامخالفان تو را مکروه نمی شمارم؟

22 תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי׃

۲۲ ایشان را به نفرت تام نفرت می‌دارم. ایشان را دشمنان خویشتن می‌شمارم.

23 חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי׃

۲۳ ‌ای خدا مرا تفتیش کن و دل مرا بشناس. مرابیازما و فکرهای مرا بدان،

24 וראה אם דרך עצב בי ונחני בדרך עולם׃

۲۴ و ببین که آیا در من راه فساد است! و مرا به طریق جاودانی هدایت فرما.