< תהילים 107 >

הדו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃ 1
Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
יאמרו גאולי יהוה אשר גאלם מיד צר׃ 2
Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים׃ 3
I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו׃ 4
Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
רעבים גם צמאים נפשם בהם תתעטף׃ 5
[Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
ויצעקו אל יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם׃ 6
A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
וידריכם בדרך ישרה ללכת אל עיר מושב׃ 7
I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ 8
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
כי השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא טוב׃ 9
Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל׃ 10
Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
כי המרו אמרי אל ועצת עליון נאצו׃ 11
Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר׃ 12
Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃ 13
A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק׃ 14
Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ 15
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
כי שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע׃ 16
Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו׃ 17
Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
כל אכל תתעב נפשם ויגיעו עד שערי מות׃ 18
Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃ 19
A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם׃ 20
Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ 21
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה׃ 22
I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים׃ 23
Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה׃ 24
Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
ויאמר ויעמד רוח סערה ותרומם גליו׃ 25
Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג׃ 26
Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
יחוגו וינועו כשכור וכל חכמתם תתבלע׃ 27
Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
ויצעקו אל יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם׃ 28
Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
יקם סערה לדממה ויחשו גליהם׃ 29
Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
וישמחו כי ישתקו וינחם אל מחוז חפצם׃ 30
Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ 31
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
וירממוהו בקהל עם ובמושב זקנים יהללוהו׃ 32
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון׃ 33
Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
ארץ פרי למלחה מרעת ישבי בה׃ 34
Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
ישם מדבר לאגם מים וארץ ציה למצאי מים׃ 35
Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב׃ 36
I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה׃ 37
I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט׃ 38
Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
וימעטו וישחו מעצר רעה ויגון׃ 39
Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
שפך בוז על נדיבים ויתעם בתהו לא דרך׃ 40
On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות׃ 41
Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
יראו ישרים וישמחו וכל עולה קפצה פיה׃ 42
Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
מי חכם וישמר אלה ויתבוננו חסדי יהוה׃ 43
Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?

< תהילים 107 >