< תהילים 105 >

הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו׃ 1
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
שירו לו זמרו לו שיחו בכל נפלאותיו׃ 2
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה׃ 3
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד׃ 4
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
זכרו נפלאותיו אשר עשה מפתיו ומשפטי פיו׃ 5
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו׃ 6
[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
הוא יהוה אלהינו בכל הארץ משפטיו׃ 7
On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור׃ 8
Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
אשר כרת את אברהם ושבועתו לישחק׃ 9
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם׃ 10
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
לאמר לך אתן את ארץ כנען חבל נחלתכם׃ 11
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה׃ 12
Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
ויתהלכו מגוי אל גוי מממלכה אל עם אחר׃ 13
I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
לא הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים׃ 14
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
אל תגעו במשיחי ולנביאי אל תרעו׃ 15
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
ויקרא רעב על הארץ כל מטה לחם שבר׃ 16
Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף׃ 17
Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
ענו בכבל רגליו ברזל באה נפשו׃ 18
Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
עד עת בא דברו אמרת יהוה צרפתהו׃ 19
Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו׃ 20
Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
שמו אדון לביתו ומשל בכל קנינו׃ 21
Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם׃ 22
Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ חם׃ 23
Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
ויפר את עמו מאד ויעצמהו מצריו׃ 24
Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו׃ 25
Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
שלח משה עבדו אהרן אשר בחר בו׃ 26
Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
שמו בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם׃ 27
Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
שלח חשך ויחשך ולא מרו את דבריו׃ 28
Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
הפך את מימיהם לדם וימת את דגתם׃ 29
Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם׃ 30
Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
אמר ויבא ערב כנים בכל גבולם׃ 31
Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם׃ 32
Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם׃ 33
Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר׃ 34
Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
ויאכל כל עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם׃ 35
I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
ויך כל בכור בארצם ראשית לכל אונם׃ 36
Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל׃ 37
Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
שמח מצרים בצאתם כי נפל פחדם עליהם׃ 38
Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
פרש ענן למסך ואש להאיר לילה׃ 39
Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם׃ 40
Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר׃ 41
Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
כי זכר את דבר קדשו את אברהם עבדו׃ 42
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
ויוצא עמו בששון ברנה את בחיריו׃ 43
Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו׃ 44
I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
בעבור ישמרו חקיו ותורתיו ינצרו הללו יה׃ 45
Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.

< תהילים 105 >