מִשְׁלֵי 7
| בני שמר אמרי ומצותי תצפן אתך׃ | 1 |
Сине, чувај речи моје, и заповести моје сахрани код себе.
| שמר מצותי וחיה ותורתי כאישון עיניך׃ | 2 |
Чувај заповести моје и бићеш жив, и науку моју као зеницу очију својих.
| קשרם על אצבעתיך כתבם על לוח לבך׃ | 3 |
Привежи их себи на прсте, напиши их на плочи срца свог.
| אמר לחכמה אחתי את ומדע לבינה תקרא׃ | 4 |
Реци мудрости: Сестра си ми; и пријатељицом зови разборитост,
| לשמרך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה׃ | 5 |
Да би те чувала од жене туђе, од туђинке, која ласка речима.
| כי בחלון ביתי בעד אשנבי נשקפתי׃ | 6 |
Јер с прозора дома свог кроз решетку гледах,
| וארא בפתאים אבינה בבנים נער חסר לב׃ | 7 |
И видех међу лудима, опазих међу децом безумног младића,
| עבר בשוק אצל פנה ודרך ביתה יצעד׃ | 8 |
Који иђаше улицом покрај угла њеног, и корачаше путем ка кући њеној,
| בנשף בערב יום באישון לילה ואפלה׃ | 9 |
У сумрак, увече, кад се уноћа и смрче;
| והנה אשה לקראתו שית זונה ונצרת לב׃ | 10 |
А гле, срете га жена у оделу курвинском и лукавог срца,
| המיה היא וסררת בביתה לא ישכנו רגליה׃ | 11 |
Плаха и пуста, којој ноге не могу стајати код куће,
| פעם בחוץ פעם ברחבות ואצל כל פנה תארב׃ | 12 |
Сад на пољу, сад на улици, код сваког угла вребаше.
| והחזיקה בו ונשקה לו העזה פניה ותאמר לו׃ | 13 |
И ухвати га, и пољуби га, и безобразно рече му:
| זבחי שלמים עלי היום שלמתי נדרי׃ | 14 |
Имам жртве захвалне, данас изврших завете своје;
| על כן יצאתי לקראתך לשחר פניך ואמצאך׃ | 15 |
Зато ти изиђох на сусрет да те тражим, и нађох те.
| מרבדים רבדתי ערשי חטבות אטון מצרים׃ | 16 |
Настрла сам одар свој покривачем везеним и простиркама мисирским.
| נפתי משכבי מר אהלים וקנמון׃ | 17 |
Окадила сам постељу своју смирном, алојом и циметом.
| לכה נרוה דדים עד הבקר נתעלסה באהבים׃ | 18 |
Хајде да се опијамо љубављу до зоре, да се веселимо миловањем.
| כי אין האיש בביתו הלך בדרך מרחוק׃ | 19 |
Јер ми муж није код куће, отишао је на пут далеки,
| צרור הכסף לקח בידו ליום הכסא יבא ביתו׃ | 20 |
Узео је са собом тоболац новчани, вратиће се кући у одређени дан.
| הטתו ברב לקחה בחלק שפתיה תדיחנו׃ | 21 |
Наврати га многим речима, глатким уснама одвуче га.
| הולך אחריה פתאם כשור אל טבח יבוא וכעכס אל מוסר אויל׃ | 22 |
Отиде за њом одмах као што во иде на клање и као безумник у путо да буде каран,
| עד יפלח חץ כבדו כמהר צפור אל פח ולא ידע כי בנפשו הוא׃ | 23 |
Докле му стрела не пробије јетру, као што птица лети у замку не знајући да јој је о живот.
| ועתה בנים שמעו לי והקשיבו לאמרי פי׃ | 24 |
Зато дакле, децо, послушајте ме, и пазите на речи уста мојих.
| אל ישט אל דרכיה לבך אל תתע בנתיבותיה׃ | 25 |
Немој да застрањује срце твоје не путеве њене, немој лутати по стазама њеним.
| כי רבים חללים הפילה ועצמים כל הרגיה׃ | 26 |
Јер је многе ранила и оборила, и много је оних које је све побила.
