ויען ישוע ויסף דבר במשלים אליהם לאמר׃ | 1 |
و عیسی توجه نموده، باز به مثلها ایشان را خطاب کرده، گفت: | ۱ |
דומה מלכות השמים למלך בשר ודם אשר עשה חתנה לבנו׃ | 2 |
«ملکوت آسمان پادشاهی را ماند که برای پسر خویش عروسی کرد. | ۲ |
וישלח את עבדיו לקרא הקרואים אל החתנה ולא אבו לבוא׃ | 3 |
و غلامان خود را فرستاد تا دعوتشدگان را به عروسی بخوانند و نخواستند بیایند. | ۳ |
ויסף שלח עבדים אחרים לאמר אמרו אל הקרואים הנה ערכתי את סעודתי שורי ומריאי טבוחים והכל מוכן באו אל החתנה׃ | 4 |
باز غلامان دیگر روانه نموده، فرمود: “دعوتشدگان را بگویید که اینک خوان خود را حاضر ساختهام و گاوان و پرواریهای من کشته شده و همهچیز آماده است، به عروسی بیایید.” | ۴ |
והם לא שתו לבם לזאת וילכו להם זה אל שדהו וזה אל מסחרו׃ | 5 |
ولی ایشان بیاعتنایی نموده، راه خود را گرفتند، یکی به مزرعه خود و دیگری به تجارت خویش رفت. | ۵ |
והנשארים תפשו את עבדיו ויתעללו בם ויהרגום׃ | 6 |
و دیگران غلامان او را گرفته، دشنام داده، کشتند. | ۶ |
ויקצף המלך וישלח צבאותיו ויאבד את המרצחים ההם ואת עירם שרף באש׃ | 7 |
پادشاه چون شنید، غضب نموده، لشکریان خود را فرستاده، آن قاتلان را به قتل رسانید و شهر ایشان را بسوخت. | ۷ |
אז אמר אל עבדיו הן החתנה מוכנה והקרואים לא היו ראוים לה׃ | 8 |
آنگاه غلامان خود را فرمود: “عروسی حاضر است؛ لیکن دعوتشدگان لیاقت نداشتند. | ۸ |
לכן לכו נא אל ראשי הדרכים וכל איש אשר תמצאו קראו אתו אל החתנה׃ | 9 |
الان به شوارع عامه بروید و هرکه را بیابید به عروسی بطلبید.” | ۹ |
ויצאו העבדים ההם אל הדרכים ויאספו את כל אשר מצאו גם רעים גם טובים וימלא בית החתנה מסבים׃ | 10 |
پس آن غلامان بهسر راهها رفته، نیک و بد هرکه را یافتند جمع کردند، چنانکه خانه عروسی ازمجلسیان مملو گشت. | ۱۰ |
ויהי כבוא המלך לראות את המסבים וירא בהם איש ולא היה לבוש בגדי חתנה׃ | 11 |
آنگاه پادشاه بجهت دیدن اهل مجلس داخل شده، شخصی را درآنجا دید که جامه عروسی در بر ندارد. | ۱۱ |
ויאמר אליו רעי איכה באת הנה ואין לך בגדי חתנה ויאלם׃ | 12 |
بدوگفت: “ای عزیز چطور در اینجا آمدی و حال آنکه جامه عروسی در بر نداری؟” او خاموش شد. | ۱۲ |
ויאמר המלך למשרתים אסרו ידיו ורגליו ונשאתם והשלכתם אותו אל החשך החיצון שם תהיה היללה וחרק השנים׃ | 13 |
آنگاه پادشاه خادمان خود را فرمود: “این شخص را دست و پا بسته بردارید و در ظلمت خارجی اندازید، جایی که گریه و فشار دندان باشد.” | ۱۳ |
כי רבים הם הקרואים ומעטים הנבחרים׃ | 14 |
زیرا طلبیدگان بسیارند و برگزیدگان کم.» | ۱۴ |
וילכו הפרושים ויתיעצו איך יכשילהו בדבר׃ | 15 |
پس فریسیان رفته، شورا نمودند که چطوراو را در گفتگو گرفتار سازند. | ۱۵ |
וישלחו אליו את תלמידיהם עם ההורדוסיים לאמר רבי ידענו כי איש אמת אתה ותורה באמת את דרך אלהים ולא תגור מפני איש כי אינך מכיר פני אדם׃ | 16 |
و شاگردان خودرا با هیرودیان نزد وی فرستاده، گفتند: «استادامی دانیم که صادق هستی و طریق خدا را به راستی تعلیم مینمایی و از کسی باک نداری زیراکه به ظاهر خلق نمی نگری. | ۱۶ |
לכן הגידה נא לנו את דעתך הנכון לנו לתת מס אל הקיסר אם לא׃ | 17 |
پس به ما بگو رای تو چیست. آیا جزیه دادن به قیصر رواست یا نه؟» | ۱۷ |
וישוע ידע את רשעתם ויאמר החנפים מה תנסוני׃ | 18 |
عیسی شرارت ایشان را درک کرده، گفت: «ای ریاکاران، چرا مرا تجربه میکنید؟ | ۱۸ |
הראוני את מטבע המס ויביאו לו דינר׃ | 19 |
سکه جزیه را به من بنمایید.» ایشان دیناری نزد وی آوردند. | ۱۹ |
ויאמר אליהם של מי הצורה הזאת והמכתב אשר עליו׃ | 20 |
بدیشان گفت: «این صورت و رقم از آن کیست؟» | ۲۰ |
ויאמרו אליו של הקיסר ויאמר אליהם לכן תנו לקיסר את אשר לקיסר ולאלהים את אשר לאלהים׃ | 21 |
بدو گفتند: «از آن قیصر.» بدیشان گفت: «مال قیصر را به قیصر ادا کنید و مال خدا رابه خدا!» | ۲۱ |
וכשמעם את זאת תמהו ויעזבהו וילכו להם׃ | 22 |
چون ایشان شنیدند، متعجب شدندو او را واگذارده، برفتند. | ۲۲ |
ביום ההוא נגשו אליו צדוקים האמרים כי אין תחית המתים וישאלו אתו לאמר׃ | 23 |
و در همان روز، صدوقیان که منکر قیامت هستند نزد او آمده، سوال نموده، | ۲۳ |
רבי הן משה אמר איש כי ימות ובנים אין לו אחיו ייבם את אשתו והקים זרע לאחיו׃ | 24 |
گفتند: «ای استاد، موسی گفت اگر کسی بیاولاد بمیرد، میباید برادرش زن او را نکاح کند تا نسلی برای برادر خود پیدا نماید. | ۲۴ |
ואתנו היו שבעה אחים והראשון נשא אשה וימת וזרע אין לו ויעזב את אשתו לאחיו׃ | 25 |
باری در میان ما هفت برادر بودند که اول زنی گرفته، بمرد و چون اولادی نداشت زن را به برادر خود ترک کرد. | ۲۵ |
וכמו כן גם השני וכן גם השלישי עד השבעה׃ | 26 |
وهمچنین دومین و سومین تا هفتمین. | ۲۶ |
ואחרי כלם מתה גם האשה׃ | 27 |
و آخر ازهمه آن زن نیز مرد. | ۲۷ |
ועתה בתחית המתים למי מן השבעה תהיה לאשה כי לכלם היתה׃ | 28 |
پس او در قیامت، زن کدامیک از آن هفت خواهد بود زیرا که همه او راداشتند؟» | ۲۸ |
ויען ישוע ויאמר להם טעים אתם באשר אינכם יודעים את הכתובים וגם את גבורת האלהים׃ | 29 |
عیسی در جواب ایشان گفت: «گمراه هستید از اینرو که کتاب و قوت خدا رادر نیافتهاید، | ۲۹ |
כי בתחית המתים לא ישאו נשים ולא תנשאנה כי אם כמלאכי אלהים בשמים יהיו׃ | 30 |
زیرا که در قیامت، نه نکاح میکنند و نه نکاح کرده میشوند بلکه مثل ملائکه خدا در آسمان میباشند. | ۳۰ |
ועל דבר תחית המתים הלא קראתם את הנאמר לכם מפי האלהים לאמר׃ | 31 |
اما درباره قیامت مردگان، آیا نخواندهاید کلامی را که خدا به شما گفته است، | ۳۱ |
אנכי אלהי אברהם ואלהי יצחק ואלהי יעקב והוא איננו אלהי המתים כי אם אלהי החיים׃ | 32 |
من هستم خدای ابراهیم و خدای اسحاق و خدای یعقوب؟ خدا، خدای مردگان نیست بلکه خدای زندگان است.» | ۳۲ |
וישמע המון העם וישתומממו על תורתו׃ | 33 |
و آن گروه چون شنیدند، از تعلیم وی متحیر شدند. | ۳۳ |
והפרושים כשמעם כי סכר פי הצדוקים ויועדו יחדו׃ | 34 |
اما چون فریسیان شنیدند که صدوقیان را مجاب نموده است، با هم جمع شدند. | ۳۴ |
ואחד מהם מבין בתורה שאל אתו לנסותו לאמר׃ | 35 |
و یکی از ایشان که فقیه بود، از وی به طریق امتحان سوال کرده، گفت: | ۳۵ |
רבי אי זו מצוה גדולה היא בתורה׃ | 36 |
«ای استاد، کدام حکم در شریعت بزرگتر است؟» | ۳۶ |
ויאמר ישוע אליו ואהבת את יהוה אלהיך בכל לבבך ובכל נפשך ובכל מדעך׃ | 37 |
عیسی وی را گفت: «اینکه خداوند خدای خود را به همه دل و تمامی نفس و تمامی فکر خود محبت نما. | ۳۷ |
זאת היא המצוה הגדולה והראשונה׃ | 38 |
این است حکم اول و اعظم. | ۳۸ |
והשנית דומה לה ואהבת לרעך כמוך׃ | 39 |
و دوم مثل آن است یعنی همسایه خود را مثل خود محبت نما. | ۳۹ |
בשתי המצות האלה כל התורה תלויה וגם הנביאים׃ | 40 |
بدین دو حکم، تمام تورات و صحف انبیامتعلق است.» | ۴۰ |
ויהי בהקהל הפרושים וישאלם ישוע לאמר׃ | 41 |
و چون فریسیان جمع بودند، عیسی ازایشان پرسیده، | ۴۱ |
מה דעתכם על המשיח בן מי הוא ויאמרו אליו בן דוד׃ | 42 |
گفت: «درباره مسیح چه گمان میبرید؟ او پسر کیست؟» بدو گفتند: «پسر داود.» | ۴۲ |
ויאמר אליהם ואיך קרא לו דוד ברוח אדון באמרו׃ | 43 |
ایشان را گفت: «پس چطور داود در روح، او راخداوند میخواند؟ چنانکه میگوید: | ۴۳ |
נאם יהוה לאדני שב לימיני עד אשית איביך הדם לרגליך׃ | 44 |
“خداوندبه خداوند من گفت، بهدست راست من بنشین تادشمانان تو را پای انداز تو سازم.” | ۴۴ |
ועתה אם דוד קרא לו אדון איך הוא בנו׃ | 45 |
پس هرگاه داود او را خداوند میخواند، چگونه پسرش میباشد؟» | ۴۵ |
ולא יכל איש לענות אתו דבר ולא ערב עוד איש את לבו מן היום ההוא לשאל אותו׃ | 46 |
و هیچکس قدرت جواب وی هرگز نداشت و نه کسی از آن روز دیگرجرات سوال کردن از او نمود. | ۴۶ |