לוּקָס 5
| ויהי כאשר נדחק המון העם לשמע את דבר האלהים והוא עמד על יד ים גניסר׃ | 1 |
അനന്തരം യീശുരേകദാ ഗിനേഷരഥ്ദസ്യ തീര ഉത്തിഷ്ഠതി, തദാ ലോകാ ഈശ്വരീയകഥാം ശ്രോതും തദുപരി പ്രപതിതാഃ|
| וירא שתי אניות עמדות על יד הים והדיגים יצאו מהן וידיחו את המכמרות׃ | 2 |
തദാനീം സ ഹ്ദസ്യ തീരസമീപേ നൗദ്വയം ദദർശ കിഞ്ച മത്സ്യോപജീവിനോ നാവം വിഹായ ജാലം പ്രക്ഷാലയന്തി|
| וירד אל אחת מן האניות אשר היא לשמעון ויבקש ממנו להוליכו מעט מן היבשה אל הים וישב וילמד את העם מתוך האניה׃ | 3 |
തതസ്തയോർദ്വയോ ർമധ്യേ ശിമോനോ നാവമാരുഹ്യ തീരാത് കിഞ്ചിദ്ദൂരം യാതും തസ്മിൻ വിനയം കൃത്വാ നൗകായാമുപവിശ്യ ലോകാൻ പ്രോപദിഷ്ടവാൻ|
| ויכל לדבר ויאמר אל שמעון הוליכה אל עמק הים והורידו את מכמרותיכם לצוד׃ | 4 |
പശ്ചാത് തം പ്രസ്താവം സമാപ്യ സ ശിമോനം വ്യാജഹാര, ഗഭീരം ജലം ഗത്വാ മത്സ്യാൻ ധർത്തും ജാലം നിക്ഷിപ|
| ויען שמעון ויאמר אליו מורה כל הלילה יגענו ולא לכדנו מאומה אך על פי דברך אוריד את המכמרת׃ | 5 |
തതഃ ശിമോന ബഭാഷേ, ഹേ ഗുരോ യദ്യപി വയം കൃത്സ്നാം യാമിനീം പരിശ്രമ്യ മത്സ്യൈകമപി ന പ്രാപ്താസ്തഥാപി ഭവതോ നിദേശതോ ജാലം ക്ഷിപാമഃ|
| ויעשו כן וילכדו דגים הרבה מאד ותקרע מכמרתם׃ | 6 |
അഥ ജാലേ ക്ഷിപ്തേ ബഹുമത്സ്യപതനാദ് ആനായഃ പ്രച്ഛിന്നഃ|
| ויניפו יד אל חבריהם אשר באמיה השנית לבוא אליהם ולעזרם ויבאו וימלאו את שתי האניות עד כי שקעו׃ | 7 |
തസ്മാദ് ഉപകർത്തുമ് അന്യനൗസ്ഥാൻ സങ്ഗിന ആയാതുമ് ഇങ്ഗിതേന സമാഹ്വയൻ തതസ്ത ആഗത്യ മത്സ്യൈ ർനൗദ്വയം പ്രപൂരയാമാസു ര്യൈ ർനൗദ്വയം പ്രമഗ്നമ്|
| ויהי כראות שמעון פטרוס את זאת ויפל לברכי ישוע ויאמר אדני צא נא מעמי כי איש חוטא אנכי׃ | 8 |
തദാ ശിമോൻപിതരസ്തദ് വിലോക്യ യീശോശ്ചരണയോഃ പതിത്വാ, ഹേ പ്രഭോഹം പാപീ നരോ മമ നികടാദ് ഭവാൻ യാതു, ഇതി കഥിതവാൻ|
| כי שמה החזיקה אותו ואת כל אשר אתו על ציד הדגים אשר צדו׃ | 9 |
യതോ ജാലേ പതിതാനാം മത്സ്യാനാം യൂഥാത് ശിമോൻ തത്സങ്ഗിനശ്ച ചമത്കൃതവന്തഃ; ശിമോനഃ സഹകാരിണൗ സിവദേഃ പുത്രൗ യാകൂബ് യോഹൻ ചേമൗ താദൃശൗ ബഭൂവതുഃ|
| וכן גם את יעקב ואת יוחנן בני זבדי אשר התחברו עם שמעון ויאמר ישוע אל שמעון אל תירא מעתה צוד תצוד אנשים׃ | 10 |
തദാ യീശുഃ ശിമോനം ജഗാദ മാ ഭൈഷീരദ്യാരഭ്യ ത്വം മനുഷ്യധരോ ഭവിഷ്യസി|
| ויוליכו את האניות אל היבשה ויעזבו את הכל וילכו אחריו׃ | 11 |
അനന്തരം സർവ്വാസു നൗസു തീരമ് ആനീതാസു തേ സർവ്വാൻ പരിത്യജ്യ തസ്യ പശ്ചാദ്ഗാമിനോ ബഭൂവുഃ|
| ויהי בהיותו באחת הערים והנה איש מלא צרעת וירא את ישוע ויפל על פניו ויתחנן אליו לאמר אדני אם תחפץ תוכל לטהרני׃ | 12 |
തതഃ പരം യീശൗ കസ്മിംശ്ചിത് പുരേ തിഷ്ഠതി ജന ഏകഃ സർവ്വാങ്ഗകുഷ്ഠസ്തം വിലോക്യ തസ്യ സമീപേ ന്യുബ്ജഃ പതിത്വാ സവിനയം വക്തുമാരേഭേ, ഹേ പ്രഭോ യദി ഭവാനിച്ഛതി തർഹി മാം പരിഷ്കർത്തും ശക്നോതി|
| וישלח את ידו ויגע בו ויאמר חפץ אנכי טהר ופתאם סרה ממנו הצרעת׃ | 13 |
തദാനീം സ പാണിം പ്രസാര്യ്യ തദങ്ഗം സ്പൃശൻ ബഭാഷേ ത്വം പരിഷ്ക്രിയസ്വേതി മമേച്ഛാസ്തി തതസ്തത്ക്ഷണം സ കുഷ്ഠാത് മുക്തഃ|
| ויעד בו לבלתי ספר לאיש כי אם לך והראה אל הכהן והקרב קרבן על טהרתך כאשר צוה משה לעדות להם׃ | 14 |
പശ്ചാത് സ തമാജ്ഞാപയാമാസ കഥാമിമാം കസ്മൈചിദ് അകഥയിത്വാ യാജകസ്യ സമീപഞ്ച ഗത്വാ സ്വം ദർശയ, ലോകേഭ്യോ നിജപരിഷ്കൃതത്വസ്യ പ്രമാണദാനായ മൂസാജ്ഞാനുസാരേണ ദ്രവ്യമുത്മൃജസ്വ ച|
| ושמעו הולך הלוך וגדל ויקבצו עם רב לשמוע ולהרפא בידו מתחלואיהם׃ | 15 |
തഥാപി യീശോഃ സുഖ്യാതി ർബഹു വ്യാപ്തുമാരേഭേ കിഞ്ച തസ്യ കഥാം ശ്രോതും സ്വീയരോഗേഭ്യോ മോക്തുഞ്ച ലോകാ ആജഗ്മുഃ|
| והוא סר אל המדברות ויתפלל׃ | 16 |
അഥ സ പ്രാന്തരം ഗത്വാ പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ|
| ויהי באחד הימים והוא מלמד וישבו שם פרושים ומורי התורה אשר באו מכל כפרי הגליל ומיהודה וירושלים וגבורת יהוה היתה בו לרפוא׃ | 17 |
അപരഞ്ച ഏകദാ യീശുരുപദിശതി, ഏതർഹി ഗാലീല്യിഹൂദാപ്രദേശയോഃ സർവ്വനഗരേഭ്യോ യിരൂശാലമശ്ച കിയന്തഃ ഫിരൂശിലോകാ വ്യവസ്ഥാപകാശ്ച സമാഗത്യ തദന്തികേ സമുപവിവിശുഃ, തസ്മിൻ കാലേ ലോകാനാമാരോഗ്യകാരണാത് പ്രഭോഃ പ്രഭാവഃ പ്രചകാശേ|
| והנה אנשים נושאים איש במטה והוא נכה אברים ויבקשו להביאו הביתה ולשום לפניו׃ | 18 |
പശ്ചാത് കിയന്തോ ലോകാ ഏകം പക്ഷാഘാതിനം ഖട്വായാം നിധായ യീശോഃ സമീപമാനേതും സമ്മുഖേ സ്ഥാപയിതുഞ്ച വ്യാപ്രിയന്ത|
| ולא מצאו דרך להכניסו מרב העם ויעלו הגגה ויורידהו ואת ערשו בין הרעפים לתוך הבית לפני ישוע׃ | 19 |
കിന്തു ബഹുജനനിവഹസമ്വാധാത് ന ശക്നുവന്തോ ഗൃഹോപരി ഗത്വാ ഗൃഹപൃഷ്ഠം ഖനിത്വാ തം പക്ഷാഘാതിനം സഖട്വം ഗൃഹമധ്യേ യീശോഃ സമ്മുഖേ ഽവരോഹയാമാസുഃ|
| וירא את אמונתם ויאמר אליו בן אדם נסלחו לך חטאתיך׃ | 20 |
തദാ യീശുസ്തേഷാമ് ഈദൃശം വിശ്വാസം വിലോക്യ തം പക്ഷാഘാതിനം വ്യാജഹാര, ഹേ മാനവ തവ പാപമക്ഷമ്യത|
| ויחלו הסופרים והפרושים לחשב מחשבות לאמר מי הוא זה המדבר גדופים מי יוכל לסלח חטאים מבלעדי האלהים לבדו׃ | 21 |
തസ്മാദ് അധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച ചിത്തൈരിത്ഥം പ്രചിന്തിതവന്തഃ, ഏഷ ജന ഈശ്വരം നിന്ദതി കോയം? കേവലമീശ്വരം വിനാ പാപം ക്ഷന്തും കഃ ശക്നോതി?
| וידע ישוע את מחשבותם ויען ויאמר אליהם מה אתם חשבים בלבבכם׃ | 22 |
തദാ യീശുസ്തേഷാമ് ഇത്ഥം ചിന്തനം വിദിത്വാ തേഭ്യോകഥയദ് യൂയം മനോഭിഃ കുതോ വിതർകയഥ?
| מה הוא הנקל האמר נסלחו לך חטאתיך אם אמר קום והתהלך׃ | 23 |
തവ പാപക്ഷമാ ജാതാ യദ്വാ ത്വമുത്ഥായ വ്രജ ഏതയോ ർമധ്യേ കാ കഥാ സുകഥ്യാ?
| אך למען תדעון כי בן האדם יש לו השלטן בארץ לסלח חטאים ויאמר אל נכה האברים אמר אני אליך קום ושא את ערשך ולך לך אל ביתך׃ | 24 |
കിന്തു പൃഥിവ്യാം പാപം ക്ഷന്തും മാനവസുതസ്യ സാമർഥ്യമസ്തീതി യഥാ യൂയം ജ്ഞാതും ശക്നുഥ തദർഥം (സ തം പക്ഷാഘാതിനം ജഗാദ) ഉത്തിഷ്ഠ സ്വശയ്യാം ഗൃഹീത്വാ ഗൃഹം യാഹീതി ത്വാമാദിശാമി|
| וימהר ויקם לעיניהם וישא את משכבו וילך לו אל ביתו מהלל את האלהים וישא את משכבו וילך לו אל ביתו מהלל את האלהים׃ | 25 |
തസ്മാത് സ തത്ക്ഷണമ് ഉത്ഥായ സർവ്വേഷാം സാക്ഷാത് നിജശയനീയം ഗൃഹീത്വാ ഈശ്വരം ധന്യം വദൻ നിജനിവേശനം യയൗ|
| ושמה החזיקה את כלם ויברכו את האלהים וימלאו יראה ויאמרו כי נפלאות ראינו היום׃ | 26 |
തസ്മാത് സർവ്വേ വിസ്മയ പ്രാപ്താ മനഃസു ഭീതാശ്ച വയമദ്യാസമ്ഭവകാര്യ്യാണ്യദർശാമ ഇത്യുക്ത്വാ പരമേശ്വരം ധന്യം പ്രോദിതാഃ|
| ויהי אחרי כן ויצא וירא מוכס ושמו לוי יושב בבית המכס ויאמר אליו לכה אחרי׃ | 27 |
തതഃ പരം ബഹിർഗച്ഛൻ കരസഞ്ചയസ്ഥാനേ ലേവിനാമാനം കരസഞ്ചായകം ദൃഷ്ട്വാ യീശുസ്തമഭിദധേ മമ പശ്ചാദേഹി|
| ויעזב את הכל ויקם וילך אחריו׃ | 28 |
തസ്മാത് സ തത്ക്ഷണാത് സർവ്വം പരിത്യജ്യ തസ്യ പശ്ചാദിയായ|
| ויעש לו לוי משתה גדול בביתו ועם רב של מוכסים ואנשים אחרים היו מסבים עמהם׃ | 29 |
അനന്തരം ലേവി ർനിജഗൃഹേ തദർഥം മഹാഭോജ്യം ചകാര, തദാ തൈഃ സഹാനേകേ കരസഞ്ചായിനസ്തദന്യലോകാശ്ച ഭോക്തുമുപവിവിശുഃ|
| וילונו הסופרים אשר בהם והפרושים על תלמידיו ויאמרו למה אתם אכלים אליהם הבריאים אינם צריכים לרפא כי אם החלים׃ | 30 |
തസ്മാത് കാരണാത് ചണ്ഡാലാനാം പാപിലോകാനാഞ്ച സങ്ഗേ യൂയം കുതോ ഭംഗ്ധ്വേ പിവഥ ചേതി കഥാം കഥയിത്വാ ഫിരൂശിനോഽധ്യാപകാശ്ച തസ്യ ശിഷ്യൈഃ സഹ വാഗ്യുദ്ധം കർത്തുമാരേഭിരേ|
| 31 |
തസ്മാദ് യീശുസ്താൻ പ്രത്യവോചദ് അരോഗലോകാനാം ചികിത്സകേന പ്രയോജനം നാസ്തി കിന്തു സരോഗാണാമേവ|
| לא באתי לקרוא הצדיקים כי אם החטאים לתשובה׃ | 32 |
അഹം ധാർമ്മികാൻ ആഹ്വാതും നാഗതോസ്മി കിന്തു മനഃ പരാവർത്തയിതും പാപിന ഏവ|
| ויאמרו אליו הן תלמידי יוחנן צמים הרבה ואמרים תחנות וגם תלמידי הפרושים עשים כן ותלמידיך אכלים ושתים׃ | 33 |
തതസ്തേ പ്രോചുഃ, യോഹനഃ ഫിരൂശിനാഞ്ച ശിഷ്യാ വാരംവാരമ് ഉപവസന്തി പ്രാർഥയന്തേ ച കിന്തു തവ ശിഷ്യാഃ കുതോ ഭുഞ്ജതേ പിവന്തി ച?
| ויאמר אליהם התוכלו אנס בני החפה לצום והחתן עוד עמהם׃ | 34 |
തദാ സ താനാചഖ്യൗ വരേ സങ്ഗേ തിഷ്ഠതി വരസ്യ സഖിഗണം കിമുപവാസയിതും ശക്നുഥ?
| ואולם ימים באים ולקח מאתם החתן אז יצומו בימים ההמה׃ | 35 |
കിന്തു യദാ തേഷാം നികടാദ് വരോ നേഷ്യതേ തദാ തേ സമുപവത്സ്യന്തി|
| וידבר אליהם גם אם המשל הזה אין איש מעלה מטלית של בגד חדש על בגד בלוי כי אז גם החדש יקרע וגם לא תשוה מטלית החדש לבלוי׃ | 36 |
സോപരമപി ദൃഷ്ടാന്തം കഥയാമ്ബഭൂവ പുരാതനവസ്ത്രേ കോപി നുതനവസ്ത്രം ന സീവ്യതി യതസ്തേന സേവനേന ജീർണവസ്ത്രം ഛിദ്യതേ, നൂതനപുരാതനവസ്ത്രയോ ർമേലഞ്ച ന ഭവതി|
| ואין איש נתן יין חדש בנאדות בלים כי אז היין החדש יבקע את הנאדות והוא ישפך והנאדות יאבדו׃ | 37 |
പുരാതന്യാം കുത്വാം കോപി നുതനം ദ്രാക്ഷാരസം ന നിദധാതി, യതോ നവീനദ്രാക്ഷാരസസ്യ തേജസാ പുരാതനീ കുതൂ ർവിദീര്യ്യതേ തതോ ദ്രാക്ഷാരസഃ പതതി കുതൂശ്ച നശ്യതി|
| אך יתן היין החדש בנאדות חדשים ושניהם יחדו ישמרו׃ | 38 |
തതോ ഹേതോ ർനൂതന്യാം കുത്വാം നവീനദ്രാക്ഷാരസഃ നിധാതവ്യസ്തേനോഭയസ്യ രക്ഷാ ഭവതി|
| ואשר שתה יין ישן איננו חפץ עוד ביין חדש כי יאמר הישן הוא נעים ממנו׃ | 39 |
അപരഞ്ച പുരാതനം ദ്രാക്ഷാരസം പീത്വാ കോപി നൂതനം ന വാഞ്ഛതി, യതഃ സ വക്തി നൂതനാത് പുരാതനമ് പ്രശസ്തമ്|
