איכה 5
| זכר יהוה מה היה לנו הביט וראה את חרפתנו׃ | 1 |
Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
| נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים׃ | 2 |
Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
| יתומים היינו אין אב אמתינו כאלמנות׃ | 3 |
Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
| מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו׃ | 4 |
Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
| על צוארנו נרדפנו יגענו לא הונח לנו׃ | 5 |
Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
| מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם׃ | 6 |
Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
| אבתינו חטאו אינם אנחנו עונתיהם סבלנו׃ | 7 |
Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
| עבדים משלו בנו פרק אין מידם׃ | 8 |
Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
| בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר׃ | 9 |
Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
| עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב׃ | 10 |
Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
| נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה׃ | 11 |
Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
| שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו׃ | 12 |
Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
| בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו׃ | 13 |
Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
| זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם׃ | 14 |
Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
| שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו׃ | 15 |
Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
| נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו׃ | 16 |
Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
| על זה היה דוה לבנו על אלה חשכו עינינו׃ | 17 |
Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
| על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו׃ | 18 |
Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
| אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדר ודור׃ | 19 |
Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
| למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים׃ | 20 |
Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
| השיבנו יהוה אליך ונשוב חדש ימינו כקדם׃ | 21 |
Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
| כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד׃ | 22 |
Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
