איוב 21

1 ויען איוב ויאמר׃

۱ پس ایوب در جواب گفت:

2 שמעו שמוע מלתי ותהי זאת תנחומתיכם׃

۲ «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد.

3 שאוני ואנכי אדבר ואחר דברי תלעיג׃

۳ با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید.

4 האנכי לאדם שיחי ואם מדוע לא תקצר רוחי׃

۴ و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟

5 פנו אלי והשמו ושימו יד על פה׃

۵ به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید.

6 ואם זכרתי ונבהלתי ואחז בשרי פלצות׃

۶ هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد.

7 מדוע רשעים יחיו עתקו גם גברו חיל׃

۷ چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟

8 זרעם נכון לפניהם עמם וצאצאיהם לעיניהם׃

۸ ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان.

9 בתיהם שלום מפחד ולא שבט אלוה עליהם׃

۹ خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید.

10 שורו עבר ולא יגעל תפלט פרתו ולא תשכל׃

۱۰ گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید.

11 ישלחו כצאן עויליהם וילדיהם ירקדון׃

۱۱ بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند.

12 ישאו כתף וכנור וישמחו לקול עוגב׃

۱۲ با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند.

13 יבלו בטוב ימיהם וברגע שאול יחתו׃ (Sheol h7585)

۱۳ روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585)

14 ויאמרו לאל סור ממנו ודעת דרכיך לא חפצנו׃

۱۴ و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم.

15 מה שדי כי נעבדנו ומה נועיל כי נפגע בו׃

۱۵ قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم.

16 הן לא בידם טובם עצת רשעים רחקה מני׃

۱۶ اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد.

17 כמה נר רשעים ידעך ויבא עלימו אידם חבלים יחלק באפו׃

۱۷ «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند.

18 יהיו כתבן לפני רוח וכמץ גנבתו סופה׃

۱۸ مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند.

19 אלוה יצפן לבניו אונו ישלם אליו וידע׃

۱۹ خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست.

20 יראו עינו כידו ומחמת שדי ישתה׃

۲۰ چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید.

21 כי מה חפצו בביתו אחריו ומספר חדשיו חצצו׃

۲۱ زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟

22 הלאל ילמד דעת והוא רמים ישפוט׃

۲۲ آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند.

23 זה ימות בעצם תמו כלו שלאנן ושליו׃

۲۳ یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است.

24 עטיניו מלאו חלב ומח עצמותיו ישקה׃

۲۴ قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است.

25 וזה ימות בנפש מרה ולא אכל בטובה׃

۲۵ و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد.

26 יחד על עפר ישכבו ורמה תכסה עליהם׃

۲۶ اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند.

27 הן ידעתי מחשבותיכם ומזמות עלי תחמסו׃

۲۷ اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید.

28 כי תאמרו איה בית נדיב ואיה אהל משכנות רשעים׃

۲۸ زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟

29 הלא שאלתם עוברי דרך ואתתם לא תנכרו׃

۲۹ آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود،

30 כי ליום איד יחשך רע ליום עברות יובלו׃

۳۰ که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند.

31 מי יגיד על פניו דרכו והוא עשה מי ישלם לו׃

۳۱ کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟

32 והוא לקברות יובל ועל גדיש ישקוד׃

۳۲ که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد.

33 מתקו לו רגבי נחל ואחריו כל אדם ימשוך ולפניו אין מספר׃

۳۳ کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند.

34 ואיך תנחמוני הבל ותשובתיכם נשאר מעל׃

۳۴ پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!»