< איוב 20 >
respondens autem Sophar Naamathites dixit
לכן שעפי ישיבוני ובעבור חושי בי׃ | 2 |
idcirco cogitationes meae variae succedunt sibi et mens in diversa rapitur
מוסר כלמתי אשמע ורוח מבינתי יענני׃ | 3 |
doctrinam qua me arguis audiam et spiritus intellegentiae meae respondebit mihi
הזאת ידעת מני עד מני שים אדם עלי ארץ׃ | 4 |
hoc scio a principio ex quo positus est homo super terram
כי רננת רשעים מקרוב ושמחת חנף עדי רגע׃ | 5 |
quod laus impiorum brevis sit et gaudium hypocritae ad instar puncti
אם יעלה לשמים שיאו וראשו לעב יגיע׃ | 6 |
si ascenderit usque ad caelum superbia eius et caput eius nubes tetigerit
כגללו לנצח יאבד ראיו יאמרו איו׃ | 7 |
quasi sterquilinium in fine perdetur et qui eum viderant dicent ubi est
כחלום יעוף ולא ימצאוהו וידד כחזיון לילה׃ | 8 |
velut somnium avolans non invenietur transiet sicut visio nocturna
עין שזפתו ולא תוסיף ולא עוד תשורנו מקומו׃ | 9 |
oculus qui eum viderat non videbit neque ultra intuebitur eum locus suus
בניו ירצו דלים וידיו תשבנה אונו׃ | 10 |
filii eius adterentur egestate et manus illius reddent ei dolorem suum
עצמותיו מלאו עלומו ועמו על עפר תשכב׃ | 11 |
ossa eius implebuntur vitiis adulescentiae eius et cum eo in pulverem dormient
אם תמתיק בפיו רעה יכחידנה תחת לשונו׃ | 12 |
cum enim dulce fuerit in ore eius malum abscondet illud sub lingua sua
יחמל עליה ולא יעזבנה וימנענה בתוך חכו׃ | 13 |
parcet illi et non derelinquet illud et celabit in gutture suo
לחמו במעיו נהפך מרורת פתנים בקרבו׃ | 14 |
panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus
חיל בלע ויקאנו מבטנו יורשנו אל׃ | 15 |
divitias quas devoravit evomet et de ventre illius extrahet eas Deus
ראש פתנים יינק תהרגהו לשון אפעה׃ | 16 |
caput aspidum suget occidet eum lingua viperae
אל ירא בפלגות נהרי נחלי דבש וחמאה׃ | 17 |
non videat rivulos fluminis torrentes mellis et butyri
משיב יגע ולא יבלע כחיל תמורתו ולא יעלס׃ | 18 |
luet quae fecit omnia nec tamen consumetur iuxta multitudinem adinventionum suarum sic et sustinebit
כי רצץ עזב דלים בית גזל ולא יבנהו׃ | 19 |
quoniam confringens nudavit pauperes domum rapuit et non aedificavit eam
כי לא ידע שלו בבטנו בחמודו לא ימלט׃ | 20 |
nec est satiatus venter eius et cum habuerit quae cupierat possidere non poterit
אין שריד לאכלו על כן לא יחיל טובו׃ | 21 |
non remansit de cibo eius et propterea nihil permanebit de bonis eius
במלאות שפקו יצר לו כל יד עמל תבואנו׃ | 22 |
cum satiatus fuerit artabitur aestuabit et omnis dolor inruet in eum
יהי למלא בטנו ישלח בו חרון אפו וימטר עלימו בלחומו׃ | 23 |
utinam impleatur venter eius ut emittat in eum iram furoris sui et pluat super illum bellum suum
יברח מנשק ברזל תחלפהו קשת נחושה׃ | 24 |
fugiet arma ferrea et inruet in arcum aereum
שלף ויצא מגוה וברק ממררתו יהלך עליו אמים׃ | 25 |
eductus et egrediens de vagina sua et fulgurans in amaritudine sua vadent et venient super eum horribiles
כל חשך טמון לצפוניו תאכלהו אש לא נפח ירע שריד באהלו׃ | 26 |
omnes tenebrae absconditae sunt in occultis eius devorabit eum ignis qui non succenditur adfligetur relictus in tabernaculo suo
יגלו שמים עונו וארץ מתקוממה לו׃ | 27 |
revelabunt caeli iniquitatem eius et terra consurget adversus eum
יגל יבול ביתו נגרות ביום אפו׃ | 28 |
apertum erit germen domus illius detrahetur in die furoris Dei
זה חלק אדם רשע מאלהים ונחלת אמרו מאל׃ | 29 |
haec est pars hominis impii a Deo et hereditas verborum eius a Domino