איוב 10
| נקטה נפשי בחיי אעזבה עלי שיחי אדברה במר נפשי׃ | 1 |
Moja dusza zmęczona jest życiem; dam upust swemu narzekaniu, będę mówił w goryczy swej duszy.
| אמר אל אלוה אל תרשיעני הודיעני על מה תריבני׃ | 2 |
Powiem Bogu: Nie potępiaj mnie. Oznajmij mi, czemu wiedziesz ze mną spór?
| הטוב לך כי תעשק כי תמאס יגיע כפיך ועל עצת רשעים הופעת׃ | 3 |
Czy dobrze ci z tym, że mnie uciskasz, że odrzucasz dzieło swoich rąk i sprzyjasz radzie niegodziwych?
| העיני בשר לך אם כראות אנוש תראה׃ | 4 |
Czy masz oczy cielesne? Czy widzisz, jak człowiek widzi?
| הכימי אנוש ימיך אם שנותיך כימי גבר׃ | 5 |
Czy twoje dni są jak dni człowieka, a twoje lata jak lata ludzkie;
| כי תבקש לעוני ולחטאתי תדרוש׃ | 6 |
Że się wywiadujesz o moją nieprawość i dochodzisz mojego grzechu?
| על דעתך כי לא ארשע ואין מידך מציל׃ | 7 |
Ty wiesz, że nie jestem niegodziwy i nikt nie wyrwie [mnie] z twoich rąk.
| ידיך עצבוני ויעשוני יחד סביב ותבלעני׃ | 8 |
Twoje ręce ukształtowały mnie i uczyniły mnie całego ze wszystkich stron, lecz mnie niszczysz.
| זכר נא כי כחמר עשיתני ואל עפר תשיבני׃ | 9 |
Pamiętaj, proszę, że ulepiłeś mnie jak glinę; czy obrócisz mnie w proch?
| הלא כחלב תתיכני וכגבנה תקפיאני׃ | 10 |
Czy nie wylałeś mnie jak mleko i nie sprawiłeś, że jak ser stężałem?
| עור ובשר תלבישני ובעצמות וגידים תסככני׃ | 11 |
Przyoblekłeś mnie skórą i ciałem, a kośćmi i żyłami pospinałeś mnie.
| חיים וחסד עשית עמדי ופקדתך שמרה רוחי׃ | 12 |
Obdarzyłeś mnie życiem i miłosierdziem, a twoja opatrzność strzegła mego ducha.
| ואלה צפנת בלבבך ידעתי כי זאת עמך׃ | 13 |
I chociaż ukryłeś to wszystko w swoim sercu, wiem jednak, że to jest z twojej woli.
| אם חטאתי ושמרתני ומעוני לא תנקני׃ | 14 |
Jeśli grzeszę, ty to spostrzegasz i nie uwolnisz mnie od mojej nieprawości.
| אם רשעתי אללי לי וצדקתי לא אשא ראשי שבע קלון וראה עניי׃ | 15 |
Jeśli jestem niegodziwy, biada mi, a [choćbym też] był sprawiedliwy, nie podniosę swojej głowy. Jestem syty hańby, zważ na moje utrapienie;
| ויגאה כשחל תצודני ותשב תתפלא בי׃ | 16 |
Gdyż go przybywa; gonisz mnie jak okrutny lew i zachowujesz się dziwnie wobec mnie.
| תחדש עדיך נגדי ותרב כעשך עמדי חליפות וצבא עמי׃ | 17 |
Stawiasz przeciwko mnie nowych świadków i pomnażasz nade mną swój gniew; wojsko za wojskiem naciera na mnie.
| ולמה מרחם הצאתני אגוע ועין לא תראני׃ | 18 |
Czemu wyprowadziłeś mnie z łona? Obym umarł i nie widziało mnie żadne oko!
| כאשר לא הייתי אהיה מבטן לקבר אובל׃ | 19 |
Byłbym, jakby mnie nie było, od łona zanieśliby mnie do grobu!
| הלא מעט ימי יחדל ישית ממני ואבליגה מעט׃ | 20 |
Czy nie zostało mi niewiele dni? Przestań więc i odejdź ode mnie, abym nabrał trochę otuchy;
| בטרם אלך ולא אשוב אל ארץ חשך וצלמות׃ | 21 |
Zanim odejdę tam, skąd już nie powrócę, do ziemi ciemności i cienia śmierci;
| ארץ עפתה כמו אפל צלמות ולא סדרים ותפע כמו אפל׃ | 22 |
Do ziemi ciemnej jak noc [i do] cienia śmierci i bezładu, gdzie świeci tylko ciemność.
