< שמואל א 27 >

ויאמר דוד אל לבו עתה אספה יום אחד ביד שאול אין לי טוב כי המלט אמלט אל ארץ פלשתים ונואש ממני שאול לבקשני עוד בכל גבול ישראל ונמלטתי מידו׃ 1
David loh a lungbuei ah, “Hnin at atah Saul kut neh ka khoengvoep uh pawn ni. Kai ham a then pawt lakah tah Philisti kho la ka poeng ka hal mai eh. Te daengah ni Israel khorhi khui boeih atah kai tlap ham akhaw Saul loh kai taeng lamkah vi uh vetih a kut te ka poeng ka hal eh,” a ti.
ויקם דוד ויעבר הוא ושש מאות איש אשר עמו אל אכיש בן מעוך מלך גת׃ 2
Te phoeiah David te thoo tih, a taengkah hlang ya rhuk neh Gath manghai Maoch capa Akhish te a paan.
וישב דוד עם אכיש בגת הוא ואנשיו איש וביתו דוד ושתי נשיו אחינעם היזרעאלית ואביגיל אשת נבל הכרמלית׃ 3
David amah neh a hlang rhoek khaw, a hlang kah a imkhui khaw, David neh a yuu rhoi Jezreel nu Ahinoam, Karmel Nabal yuu Abigal khaw, Gath kah Akhish taengah kho a sak.
ויגד לשאול כי ברח דוד גת ולא יוסף עוד לבקשו׃ 4
Gath la David a yong te Saul taengla a puen pah ngawn dae David tlap koep ham te khoep rhoe khoep voel pawh.
ויאמר דוד אל אכיש אם נא מצאתי חן בעיניך יתנו לי מקום באחת ערי השדה ואשבה שם ולמה ישב עבדך בעיר הממלכה עמך׃ 5
Te vaengah David loh Akhish taengah, “Na mikhmuh ah mikdaithen ni ka dang atah, khohmuen kah khopuei pakhat ah kai he hmuen m'pae mai lamtah pahoi ka om mai eh. Ram kah khopuei khuiah na sal loh namah taengah kho a sak te ba ham lae?” a ti nah.
ויתן לו אכיש ביום ההוא את צקלג לכן היתה צקלג למלכי יהודה עד היום הזה׃ 6
Tekah khohnin ah anih te Akhish loh Ziklag kho te a paek. Te dongah Ziklag he tihnin hil Judah manghai rhoek kah la om.
ויהי מספר הימים אשר ישב דוד בשדה פלשתים ימים וארבעה חדשים׃ 7
David loh Philisti khohmuen ah kho a sak te a khohnin khaw amah tarhing atah kum at neh hla li lo coeng.
ויעל דוד ואנשיו ויפשטו אל הגשורי והגרזי והעמלקי כי הנה ישבות הארץ אשר מעולם בואך שורה ועד ארץ מצרים׃ 8
Te vaengah David neh a hlang rhoek loh cet uh tih Geshuri neh Gezari te a cuuk thil uh. Tedae te khohmuen kah khosa rhoek Gezari neh Amalek rhoek tah khosuen lamloh Shur neh Egypt kho duela na paan tangtae ni.
והכה דוד את הארץ ולא יחיה איש ואשה ולקח צאן ובקר וחמרים וגמלים ובגדים וישב ויבא אל אכיש׃ 9
Khohmuen te David loh a ngawn tih huta khaw tongpa khaw hing sak pawh. Tedae boiva, saelhung, laak, kalauk neh himbai te a loh tih a mael daengah Akhish te a paan.
ויאמר אכיש אל פשטתם היום ויאמר דוד על נגב יהודה ועל נגב הירחמאלי ואל נגב הקיני׃ 10
Te vaengah Akhish loh, “Tihnin atah na muk mahpawt a?” a ti nah hatah David loh, “Judah tuithim neh Jerahmeli tuithim, Keni tuithim a?” a ti nah.
ואיש ואשה לא יחיה דוד להביא גת לאמר פן יגדו עלינו לאמר כה עשה דוד וכה משפטו כל הימים אשר ישב בשדה פלשתים׃ 11
Tedae David kah a saii neh a thui soah, “Kaimih kawng he Gath la a khuen vetih puen ve,” a ti dongah David loh huta khaw tongpa khaw hlun pawh. Tekah khosing nen ni Philisti kho kah a om tue khuiah kho a sak.
ויאמן אכיש בדוד לאמר הבאש הבאיש בעמו בישראל והיה לי לעבד עולם׃ 12
Te vaengah Akhish loh David te a tangnah tih, “A pilnam Israel taengah a bo rhim la rhim coeng tih kamah taengah kumhal sal la om saeh,” a ti.

< שמואל א 27 >