< יְשַׁעְיָהוּ 46 >

כָּרַ֥ע בֵּל֙ קֹרֵ֣ס נְבֹ֔ו הָיוּ֙ עֲצַבֵּיהֶ֔ם לַחַיָּ֖ה וְלַבְּהֵמָ֑ה נְשֻׂאֹתֵיכֶ֣ם עֲמוּסֹ֔ות מַשָּׂ֖א לַעֲיֵפָֽה׃ 1
Бәл болса тиз пүкти, Небо еңишиватиду; Уларниң мәбудлири улақларниң земмисигә, калиларниң зиммисигә чүшти; Силәр көтәргән нәрсилириңлар әнди улақларға артилған болуп, Һалсиз улақларға еғир жүк болиду!
קָרְס֤וּ כָֽרְעוּ֙ יַחְדָּ֔ו לֹ֥א יָכְל֖וּ מַלֵּ֣ט מַשָּׂ֑א וְנַפְשָׁ֖ם בַּשְּׁבִ֥י הָלָֽכָה׃ ס 2
Улар еңишиду, бирликтә тиз пүкишиду; Улар мошу жүкни қутқузалмайду, Бәлки өзлири әсиргә чүшиду.
שִׁמְע֤וּ אֵלַי֙ בֵּ֣ית יַעֲקֹ֔ב וְכָל־שְׁאֵרִ֖ית בֵּ֣ית יִשְׂרָאֵ֑ל הַֽעֲמֻסִים֙ מִנִּי־בֶ֔טֶן הַנְּשֻׂאִ֖ים מִנִּי־רָֽחַם׃ 3
И Яқупниң җәмәти, Шундақла Исраил җәмәтиниң қалдиси, Анаңларниң қосиғидики чағдин тартип үстүмгә артилғанлар, Балиятқудики чағдин тартип көтирилип кәлгәнләр, — Маңа қулақ селиңлар!
וְעַד־זִקְנָה֙ אֲנִ֣י ה֔וּא וְעַד־שֵיבָ֖ה אֲנִ֣י אֶסְבֹּ֑ל אֲנִ֤י עָשִׂ֙יתִי֙ וַאֲנִ֣י אֶשָּׂ֔א וַאֲנִ֥י אֶסְבֹּ֖ל וַאֲמַלֵּֽט׃ ס 4
Силәр қериғучиму Мән йәнила шундақтурмән, Чечиңлар ақарғучиму Мән силәрни йүдүп жүримән; Силәрни ясиған Мәндурмән, силәрни көтиримән; Силәрни йүдүп қутқузимән.
לְמִ֥י תְדַמְי֖וּנִי וְתַשְׁו֑וּ וְתַמְשִׁל֖וּנִי וְנִדְמֶֽה׃ 5
Әнди Мени кимгә охшатмақчи, Яки кимни Маңа тәң қилмақчисиләр? Уни Маңа охшаш дәп, Силәр кимни Мән билән селиштурмақчисиләр?
הַזָּלִ֤ים זָהָב֙ מִכִּ֔יס וְכֶ֖סֶף בַּקָּנֶ֣ה יִשְׁקֹ֑לוּ יִשְׂכְּר֤וּ צֹורֵף֙ וְיַעֲשֵׂ֣הוּ אֵ֔ל יִסְגְּד֖וּ אַף־יִֽשְׁתַּחֲוּֽוּ׃ 6
Улар болса һәмянидин алтунни чечип берип, Күмүчниму таразиға салиду, Бир зәргәрни ялливалиду, У бир мәбудни ясап бериду; Улар жиқилиду, дәрвәқә чоқуниду!
יִ֠שָּׂאֻהוּ עַל־כָּתֵ֨ף יִסְבְּלֻ֜הוּ וְיַנִּיחֻ֤הוּ תַחְתָּיו֙ וְיַֽעֲמֹ֔ד מִמְּקֹומֹ֖ו לֹ֣א יָמִ֑ישׁ אַף־יִצְעַ֤ק אֵלָיו֙ וְלֹ֣א יַעֲנֶ֔ה מִצָּרָתֹ֖ו לֹ֥א יֹושִׁיעֶֽנּוּ׃ ס 7
Улар уни мүрисигә артиду, Уни көтирип, өз орниға қойиду; Андин у әшу йәрдә өрә туриду; У орнидин қозғилалмайду; Бириси униңға йелинип тиләйду, Лекин у җавап бәрмәйду; У кишини аваричилигидин қутқузмайду.
זִכְרוּ־זֹ֖את וְהִתְאֹשָׁ֑שׁוּ הָשִׁ֥יבוּ פֹושְׁעִ֖ים עַל־לֵֽב׃ 8
Мошу ишларни есиңларда тутуңлар; Шундақла өзүңларни һәқиқий әркәкләрдәк көрситиңлар; И, итаәтсизләр, Буни есиңларға кәлтүрүңлар;
זִכְר֥וּ רִאשֹׁנֹ֖ות מֵעֹולָ֑ם כִּ֣י אָנֹכִ֥י אֵל֙ וְאֵ֣ין עֹ֔וד אֱלֹהִ֖ים וְאֶ֥פֶס כָּמֹֽונִי׃ 9
Илгәрки ишларни, йәни қедимдин болған ишларни есиңларға кәлтүрүңлар; Чүнки Мән Тәңридурмән, башқа бири йоқтур; Мән Худадурмән, Маңа охшашлар йоқтур;
מַגִּ֤יד מֵֽרֵאשִׁית֙ אַחֲרִ֔ית וּמִקֶּ֖דֶם אֲשֶׁ֣ר לֹא־נַעֲשׂ֑וּ אֹמֵר֙ עֲצָתִ֣י תָק֔וּם וְכָל־חֶפְצִ֖י אֶעֱשֶֽׂה׃ 10
Мән: «Мениң бекиткиним орунлиниду, Көңлүмгә барлиқ пүккәнләрни әмәлгә ашурмай қоймаймән» дәп, Ишниң нәтиҗисини баштила, Алдин-ала техи қилинмиған ишларни аян қилип ейтқучидурмән;
קֹרֵ֤א מִמִּזְרָח֙ עַ֔יִט מֵאֶ֥רֶץ מֶרְחָ֖ק אִ֣ישׁ עֲצָתֹו (עֲצָתִ֑י) אַף־דִּבַּ֙רְתִּי֙ אַף־אֲבִיאֶ֔נָּה יָצַ֖רְתִּי אַף־אֶעֱשֶֽׂנָּה׃ ס 11
Күнчиқиштин житқуч бир қушни, Йәни көңлүмгә пүккинимни ада қилғучи бир адәмни жирақ жуттин чақирғучидурмән. Бәрһәқ, Мән сөз қилған, Бәрһәқ, Мән уни чоқум әмәлгә ашуримән; Буни нийәт қилғанмән, Бәрһәқ, Мән уни вуҗудқа чиқиримән.
שִׁמְע֥וּ אֵלַ֖י אַבִּ֣ירֵי לֵ֑ב הָרְחֹוקִ֖ים מִצְּדָקָֽה׃ 12
И һәққанийлиқтин жирақ кәткән җаһиллар, Маңа қулақ селиңлар: —
קֵרַ֤בְתִּי צִדְקָתִי֙ לֹ֣א תִרְחָ֔ק וּתְשׁוּעָתִ֖י לֹ֣א תְאַחֵ֑ר וְנָתַתִּ֤י בְצִיֹּון֙ תְּשׁוּעָ֔ה לְיִשְׂרָאֵ֖ל תִּפְאַרְתִּֽי׃ ס 13
Мән һәққанийлиғимни йеқин қилимән, У жирақлашмайду; Шуниңдәк Мениң ниҗатим һәм кечикмәйду; Мән Зионға ниҗат йәткүзүп, Исраилға җулалиқ-гөзәллигимни тикләп беримән».

< יְשַׁעְיָהוּ 46 >