שיר השירים 7
| מה יפו פעמיך בנעלים בת נדיב חמוקי ירכיך--כמו חלאים מעשה ידי אמן | 1 |
Jak piękne są twoje nogi w sandałach, córko książęca! Linia twoich bioder jest jak klejnot, jak dzieło rąk rzemieślnika.
| שררך אגן הסהר אל יחסר המזג בטנך ערמת חטים סוגה בשושנים | 2 |
Twój pępek jest [jak] okrągła czasza, której nie brakuje napoju. Twój brzuch jest [jak] stóg pszenicy okolony liliami.
| שני שדיך כשני עפרים תאמי צביה | 3 |
Twoje piersi są jak dwoje sarniąt, bliźniąt.
| צוארך כמגדל השן עיניך ברכות בחשבון על שער בת רבים--אפך כמגדל הלבנון צופה פני דמשק | 4 |
Twoja szyja jest jak wieża z kości słoniowej; twoje oczy jak sadzawki Cheszbonu przy bramie Bat-Rabbim; twój nos jak wieża Libanu zwrócona w stronę Damaszku.
| ראשך עליך ככרמל ודלת ראשך כארגמן מלך אסור ברהטים | 5 |
Twoja głowa na tobie jak Karmel, a włosy twojej głowy jak purpura. Król [na twój widok] jest [jakby] przywiązany w [swoich] krużgankach.
| מה יפית ומה נעמת--אהבה בתענוגים | 6 |
Jakże piękna jesteś i jak miła, o miłości przerozkoszna!
| זאת קומתך דמתה לתמר ושדיך לאשכלות | 7 |
Twój wzrost jest podobny do palmy, a twoje piersi do kiści [winogron].
| אמרתי אעלה בתמר אחזה בסנסניו ויהיו נא שדיך כאשכלות הגפן וריח אפך כתפוחים | 8 |
Powiedziałem: Wejdę na palmę i uchwycę się jej gałęzi. Niech twoje piersi będą jak kiście winorośli, a woń twojego oddechu jak [zapach] jabłek;
| וחכך כיין הטוב הולך לדודי למישרים דובב שפתי ישנים | 9 |
Twoje usta jak wyborne wino, które mile spływa po podniebieniu i sprawia, że wargi śpiących mówią.
| אני לדודי ועלי תשוקתו | 10 |
Ja [należę] do mojego umiłowanego i do mnie [zwraca się] jego pożądanie.
| לכה דודי נצא השדה נלינה בכפרים | 11 |
Chodź, mój umiłowany, wyjdźmy w pole [i] przenocujemy we wsiach.
| נשכימה לכרמים--נראה אם פרחה הגפן פתח הסמדר הנצו הרמונים שם אתן את דדי לך | 12 |
Rankiem wstaniemy [i pójdziemy] do winnic, zobaczymy, czy kwitnie winorośl, czy otworzyły się już pączki, czy już kwitną granaty. Tam cię obdarzę swoją miłością.
| הדודאים נתנו ריח ועל פתחינו כל מגדים--חדשים גם ישנים דודי צפנתי לך | 13 |
Mandragory wydają [swoją] woń, a przed naszymi drzwiami są wszelkie wyborne owoce, nowe i stare, które przechowałam dla ciebie, mój umiłowany.
