< תהילים 78 >

משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי-פי 1
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
אפתחה במשל פי אביעה חידות מני-קדם 2
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו-לנו 3
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
לא נכחד מבניהם-- לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאתיו אשר עשה 4
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את-אבותינו-- להודיעם לבניהם 5
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
למען ידעו דור אחרון--בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם 6
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי-אל ומצותיו ינצרו 7
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
ולא יהיו כאבותם-- דור סורר ומרה דור לא-הכין לבו ולא-נאמנה את-אל רוחו 8
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
בני-אפרים נושקי רומי-קשת הפכו ביום קרב 9
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת 10
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם 11
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה-צען 12
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
בקע ים ויעבירם ויצב-מים כמו-נד 13
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
וינחם בענן יומם וכל-הלילה באור אש 14
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה 15
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים 16
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
ויוסיפו עוד לחטא-לו-- למרות עליון בציה 17
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
וינסו-אל בלבבם-- לשאל-אכל לנפשם 18
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
וידברו באלהים אמרו היוכל אל--לערך שלחן במדבר 19
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
הן הכה-צור ויזובו מים-- ונחלים ישטפו הגם-לחם יוכל תת אם-יכין שאר לעמו 20
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
לכן שמע יהוה-- ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם-אף עלה בישראל 21
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו 22
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח 23
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
וימטר עליהם מן לאכל ודגן-שמים נתן למו 24
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע 25
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן 26
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף 27
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו 28
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם 29
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
לא-זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם 30
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע 31
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
בכל-זאת חטאו-עוד ולא-האמינו בנפלאותיו 32
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
ויכל-בהבל ימיהם ושנותם בבהלה 33
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
אם-הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו-אל 34
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
ויזכרו כי-אלהים צורם ואל עליון גאלם 35
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו-לו 36
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
ולבם לא-נכון עמו ולא נאמנו בבריתו 37
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
והוא רחום יכפר עון-- ולא-ישחית והרבה להשיב אפו ולא-יעיר כל-חמתו 38
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
ויזכר כי-בשר המה רוח הולך ולא ישוב 39
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון 40
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו 41
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
לא-זכרו את-ידו יום אשר-פדם מני-צר 42
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
אשר-שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה-צען 43
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל-ישתיון 44
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם 45
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה 46
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל 47
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים 48
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
ישלח-בם חרון אפו--עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים 49
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
יפלס נתיב לאפו לא-חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר 50
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
ויך כל-בכור במצרים ראשית אונים באהלי-חם 51
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר 52
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
וינחם לבטח ולא פחדו ואת-אויביהם כסה הים 53
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
ויביאם אל-גבול קדשו הר-זה קנתה ימינו 54
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
ויגרש מפניהם גוים-- ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל 55
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
וינסו וימרו את-אלהים עליון ועדותיו לא שמרו 56
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה 57
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו 58
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל 59
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
ויטש משכן שלו אהל שכן באדם 60
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד-צר 61
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר 62
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
בחוריו אכלה-אש ובתולתיו לא הוללו 63
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה 64
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין 65
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
ויך-צריו אחור חרפת עולם נתן למו 66
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר 67
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
ויבחר את-שבט יהודה את-הר ציון אשר אהב 68
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
ויבן כמו-רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם 69
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן 70
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו 71
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם 72
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.

< תהילים 78 >