< תהילים 71 >

בך-יהוה חסיתי אל-אבושה לעולם 1
Psalmus David, filiorum Jonadab, et priorum captivorum. [In te, Domine, speravi; non confundar in æternum.
בצדקתך תצילני ותפלטני הטה-אלי אזנך והושיעני 2
In justitia tua libera me, et eripe me: inclina ad me aurem tuam, et salva me.
היה לי לצור מעון לבוא-- תמיד צוית להושיעני כי-סלעי ומצודתי אתה 3
Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum, ut salvum me facias: quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu.
אלהי--פלטני מיד רשע מכף מעול וחומץ 4
Deus meus, eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis, et iniqui:
כי-אתה תקותי אדני יהוה מבטחי מנעורי 5
quoniam tu es patientia mea, Domine; Domine, spes mea a juventute mea.
עליך נסמכתי מבטן--ממעי אמי אתה גוזי בך תהלתי תמיד 6
In te confirmatus sum ex utero; de ventre matris meæ tu es protector meus; in te cantatio mea semper.
כמופת הייתי לרבים ואתה מחסי-עז 7
Tamquam prodigium factus sum multis; et tu adjutor fortis.
ימלא פי תהלתך כל-היום תפארתך 8
Repleatur os meum laude, ut cantem gloriam tuam, tota die magnitudinem tuam.
אל-תשליכני לעת זקנה ככלות כחי אל-תעזבני 9
Ne projicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.
כי-אמרו אויבי לי ושמרי נפשי נועצו יחדו 10
Quia dixerunt inimici mei mihi, et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum,
לאמר אלהים עזבו רדפו ותפשוהו כי-אין מציל 11
dicentes: Deus dereliquit eum: persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat.
אלהים אל-תרחק ממני אלהי לעזרתי חישה (חושה) 12
Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum respice.
יבשו יכלו שטני נפשי יעטו חרפה וכלמה--מבקשי רעתי 13
Confundantur et deficiant detrahentes animæ meæ; operiantur confusione et pudore qui quærunt mala mihi.
ואני תמיד איחל והוספתי על-כל-תהלתך 14
Ego autem semper sperabo, et adjiciam super omnem laudem tuam.
פי יספר צדקתך--כל-היום תשועתך כי לא ידעתי ספרות 15
Os meum annuntiabit justitiam tuam, tota die salutare tuum. Quoniam non cognovi litteraturam,
אבוא--בגברות אדני יהוה אזכיר צדקתך לבדך 16
introibo in potentias Domini; Domine, memorabor justitiæ tuæ solius.
אלהים למדתני מנעורי ועד-הנה אגיד נפלאותיך 17
Deus, docuisti me a juventute mea; et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua.
וגם עד-זקנה ושיבה-- אלהים אל-תעזבני עד-אגיד זרועך לדור לכל-יבוא גבורתך 18
Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni quæ ventura est, potentiam tuam,
וצדקתך אלהים עד-מרום אשר-עשית גדלות אלהים מי כמוך 19
et justitiam tuam, Deus, usque in altissima; quæ fecisti magnalia, Deus: quis similis tibi?
אשר הראיתנו (הראיתני) צרות רבות-- ורעות תשוב תחינו (תחיני) ומתהמות הארץ תשוב תעלני 20
Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas! et conversus vivificasti me, et de abyssis terræ iterum reduxisti me.
תרב גדלתי ותסב תנחמני 21
Multiplicasti magnificentiam tuam; et conversus consolatus es me.
גם-אני אודך בכלי-נבל-- אמתך אלהי אזמרה לך בכנור-- קדוש ישראל 22
Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam, Deus; psallam tibi in cithara, sanctus Israël.
תרננה שפתי כי אזמרה-לך ונפשי אשר פדית 23
Exsultabunt labia mea cum cantavero tibi; et anima mea quam redemisti.
גם-לשוני-- כל-היום תהגה צדקתך כי-בשו כי-חפרו מבקשי רעתי 24
Sed et lingua mea tota die meditabitur justitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint qui quærunt mala mihi.]

< תהילים 71 >