< איוב 4 >

ויען אליפז התימני ויאמר 1
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
הנסה דבר אליך תלאה ועצר במלין מי יוכל 2
Jeśli będziemy rozmawiać z tobą, nie będzie ci przykro? Ale któż może się od mówienia powstrzymać?
הנה יסרת רבים וידים רפות תחזק 3
Oto nauczałeś wielu i ręce słabe umocniłeś.
כושל יקימון מליך וברכים כרעות תאמץ 4
Twoje słowa podnosiły upadającego, a omdlałe kolana wzmacniałeś.
כי עתה תבוא אליך ותלא תגע עדיך ותבהל 5
A teraz, gdy [to] przyszło na ciebie, opadasz z sił, dotknęło cię i się trwożysz.
הלא יראתך כסלתך תקותך ותם דרכיך 6
Czy twoja bojaźń nie była twoją ufnością, a prawość twoich dróg – twoją nadzieją?
זכר-נא--מי הוא נקי אבד ואיפה ישרים נכחדו 7
Przypomnij sobie, proszę, czy kiedykolwiek zginął ktoś niewinny? Albo gdzie sprawiedliwych wytępiono?
כאשר ראיתי חרשי און וזרעי עמל יקצרהו 8
Według tego, co zauważyłem, ci, którzy orzą zło i sieją niegodziwość, zbierają je.
מנשמת אלוה יאבדו ומרוח אפו יכלו 9
Od tchnienia Boga giną i od powiewu jego gniewu niszczeją.
שאגת אריה וקול שחל ושני כפירים נתעו 10
Ryk lwa, głos dzikiego lwa i zęby lwiątek są złamane.
ליש אבד מבלי-טרף ובני לביא יתפרדו 11
Lew ginie z braku łupu i młode lwicy rozpraszają się.
ואלי דבר יגנב ותקח אזני שמץ מנהו 12
Oto potajemnie doszło do mnie słowo i moje ucho usłyszało szept.
בשעפים מחזינות לילה בנפל תרדמה על-אנשים 13
W rozmyślaniu o nocnych widzeniach, gdy twardy sen spada na ludzi;
פחד קראני ורעדה ורב עצמותי הפחיד 14
Ogarnęły mnie strach i drżenie, od których wszystkie moje kości zadrżały.
ורוח על-פני יחלף תסמר שערת בשרי 15
Wtedy duch przeszedł przed moją twarzą, zjeżyły się włosy na moim ciele.
יעמד ולא אכיר מראהו-- תמונה לנגד עיני דממה וקול אשמע 16
Stanął, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu, [tylko jakiś] kształt [był] przed moimi oczami; nastała cisza, a potem usłyszałem głos [mówiący]:
האנוש מאלוה יצדק אם מעשהו יטהר-גבר 17
Czy śmiertelny człowiek może być sprawiedliwszy niż Bóg? Czy człowiek [może być] czystszy niż jego Stwórca?
הן בעבדיו לא יאמין ובמלאכיו ישים תהלה 18
Oto swoim sługom nie ufa i w swoich aniołach dostrzega braki;
אף שכני בתי-חמר--אשר-בעפר יסודם ידכאום לפני-עש 19
O ileż bardziej w tych, którzy mieszkają w domach glinianych, których podstawa jest w prochu – łatwiej [ich] zgnieść niż mola.
מבקר לערב יכתו מבלי משים לנצח יאבדו 20
Od poranka aż do wieczora są gładzeni; giną na wieki, a nikt [tego] nie zauważa.
הלא-נסע יתרם בם ימותו ולא בחכמה 21
Czy ich wspaniałość nie przemija wraz z nimi? Umierają, ale nie w mądrości.

< איוב 4 >