ישעה 32
| הן לצדק ימלך מלך ולשרים למשפט ישרו | 1 |
Oto król będzie panował w sprawiedliwości, a książęta będą rządzić w prawości.
| והיה איש כמחבא רוח וסתר זרם כפלגי מים בציון כצל סלע כבד בארץ עיפה | 2 |
I ten mężczyzna będzie jak zasłona przed wiatrem i jak schronienie przed burzą; jak strumienie wód w suchym miejscu, jak cień wielkiej skały w spragnionej ziemi.
| ולא תשעינה עיני ראים ואזני שמעים תקשבנה | 3 |
Oczy patrzących nie będą zaćmione i uszy słuchających będą uważnie słuchać.
| ולבב נמהרים יבין לדעת ולשון עלגים תמהר לדבר צחות | 4 |
Serce pochopnych zrozumie wiedzę, a język jąkających się będzie mówić pewnie i wyraźnie.
| לא יקרא עוד לנבל נדיב ולכילי לא יאמר שוע | 5 |
Nieszlachetnego nie będą już nazywać szlachetnym ani o skąpym nie powie się, że [jest] szczodry;
| כי נבל נבלה ידבר ולבו יעשה און--לעשות חנף ולדבר אל יהוה תועה להריק נפש רעב ומשקה צמא יחסיר | 6 |
Nieszlachetny bowiem mówi nikczemnie i jego serce obmyśla nieprawość, aby postępował obłudnie i mówił przeciwko PANU przewrotnie, by wyniszczył duszę głodnego i spragnionego pozbawił napoju.
| וכלי כליו רעים הוא זמות יעץ לחבל ענוים (עניים) באמרי שקר ובדבר אביון משפט | 7 |
Zamierzenia skąpego są złe, bo chytrze obmyśla, jak zniszczyć biednych słowami kłamstwa i mówić przeciwko ubogim przed sądem.
| ונדיב נדיבות יעץ והוא על נדיבות יקום | 8 |
Ale szczodry ma szczodrobliwe myśli i będzie obstawać przy swojej szczodrobliwości.
| נשים שאננות--קמנה שמענה קולי בנות בטחות--האזנה אמרתי | 9 |
Kobiety beztroskie, powstańcie, słuchajcie mego głosu; córki pewne siebie, nakłońcie ucha na moją mowę.
| ימים על שנה תרגזנה בטחות כי כלה בציר אסף בלי יבוא | 10 |
Przez wiele dni i lat będziecie zatrwożone, wy pewne siebie! Ustanie bowiem winobranie, zbioru nie będzie.
| חרדו שאננות רגזה בטחות פשטה וערה וחגורה על חלצים | 11 |
Zatrwóżcie się, wy beztroskie, ulęknijcie się, pewne siebie! Rozbierzcie się i obnażcie się, a przepaszcie [worem] biodra.
| על שדים ספדים על שדי חמד על גפן פריה | 12 |
Nastanie lament nad piersiami, nad rozkosznymi polami i nad urodzajną winoroślą.
| על אדמת עמי קוץ שמיר תעלה כי על כל בתי משוש קריה עליזה | 13 |
Na ziemi mojego ludu wyrosną ciernie i osty – tak, we wszystkich wesołych domach w rozbawionym mieście.
| כי ארמון נטש המון עיר עזב עפל ובחן היה בעד מערות עד עולם--משוש פראים מרעה עדרים | 14 |
Pałace bowiem zostaną opuszczone, ustanie wrzawa miasta, zamek i baszty staną się jaskiniami na zawsze, miejscem uciechy dla dzikich osłów, pastwiskiem dla stad;
| עד יערה עלינו רוח ממרום והיה מדבר לכרמל וכרמל (והכרמל) ליער יחשב | 15 |
Aż zostanie wylany na nas duch z wysoka, pustynia obróci się w urodzajne pole, a urodzajne pole będzie uważane za las.
| ושכן במדבר משפט וצדקה בכרמל תשב | 16 |
Sąd zamieszka na pustyni, sprawiedliwość osiądzie na urodzajnym polu.
| והיה מעשה הצדקה שלום ועבדת הצדקה--השקט ובטח עד עולם | 17 |
Dziełem sprawiedliwości będzie pokój, owocem sprawiedliwości odpoczynek i bezpieczeństwo na wieki.
| וישב עמי בנוה שלום ובמשכנות מבטחים ובמנוחת שאננות | 18 |
Mój lud bowiem będzie mieszkał w przybytku pokoju, w bezpiecznych mieszkaniach i w spokojnych miejscach odpoczynku;
| וברד ברדת היער ובשפלה תשפל העיר | 19 |
Gdy spadnie na las grad, a miasto będzie bardzo poniżone.
| אשריכם זרעי על כל מים משלחי רגל השור והחמור | 20 |
Błogosławieni jesteście, wy, którzy siejecie na wszelkich urodzajnych miejscach, puszczając tam wolno woły i osły.
