Mele a Solomona 2

1 O WAU no ka rose o Sarona, A me ka lilia o na awawa.

«Ein engblom frå Saron er eg, ei lilja frå dalom.»

2 E like me ka lilia mawaena o na kakalaioa, Pela no ka'u mea i aloha'i mawaena o na kaikamahine.

«Ja, som ei lilja i klunger-holt millom møyar min hugnad er.»

3 E like me ka laau ohia mawaena o na laau o ka nahelehele, Pela ka'u mea i aloha'i mawaena o na keiki kane; Ua noho iho au malalo o kona malu me ka oluolu, A ua ono kona hua i kuu ai ana.

«Liksom ein apall, i skogen stend er venen min millom sveinar. Eg sitje so ljuvt i skuggen hans, og søt er frukti i munn.

4 Ua hookomo mai oia ia'u iloko o ka halo ahainu, A o kona hae maluna iho o'u, he aloha no ia.

Inn i vinhuset hev han meg ført, og hans merke yver meg det er kjærleik.

5 E hooluolu mai ia'u i ka pai huawaina, E hanai mai hoi ia'u i ka hua ohia; No ka mea, ua mai au i ke aloha.

Å, styrk meg med druvekakor, med eple meg kveik! For eg er sjuk av kjærleik.

6 Aia kona lima hema malalo iho o ko'u poo, O kona lima akau hoi, ua apo mai ia'u.

Hans vinstre hand er under mitt hovud, med den høgre femner han meg.

7 Ke kauoha aku nei au ia oukou, e na kaikamahine o Ierusalema, Ma na anetelope a me na dia o ke kula, E hooluliluli ole aku oukou, a e hoala ole aku i ka'u mea i aloha'i, a ala wale mai ia.

Eg hjarteleg bed dykk, Jerusalems døtter, ved gasellor og hindar i skog, at ikkje de vekkje eller eggje kjærleik, fyrr sjølv han so vil!»

8 He leo ka, no ka'u mea i aloha'i Aia hoi, e hiki mai ana ia, E lele ana maluna o na mauna, E lehai ana hoi maluna o na puu.

«Høyr! Min ven! Sjå der, han kjem! Yver fjelli, sjå, han sprett, yver haugarne han renn.

9 Ua like ka'u mea i aloha'i, me ka anetelope, A me ka dia keiki hoi; Aia ka, ku iho la oia mahope o ko makou pa, E nana ana ma na puka makani, E makaikai ana ma na puka olepelepe.

Min ven ei gasella er lik eller som ungan hjort. Sjå der! No han stend attum vår vegg. Gjenom glyttom ser han inn.

10 Olelo mai la ka'u mea i aloha'i, i mai ia'u, E ka'u mea i aloha'i, e ko'u mea nani, e ku ae, a e hele mai oe:

Han tek til min ven å tala til meg: «Du, min hugnad, statt upp, du, mi fagre, kom ut!

11 No ka mea, aia hoi, ua hala ka hooilo, Ua pau ka ua, a ua malie;

For sjå, no er vinteren slutt, regnet hev kvorve burt.

12 Ua ikeia mai na pua ma ka honua; Ua hiki mai ka wa e oki ai, Ua loheia hoi ka leo o ke kuhukuku ma ko makou aina;

Du ser blomarne sprett utpå voll. D’er det bilet dei vintrei skjer, og turtelduva ho syng i vårt land.

13 O ka laau fiku ua hua mai ia i kona hua opiopio, Ua aala mai ka pua o ka waina. E ka'u mea i aloha'i, e ko'u mea maikai, e ala, a e hele mai oe.

Fiketreet skyt frukt, vintrei stend alt i blom med angande dåm, du, min hugnad, statt upp, du, mi fagre, kom!

14 E ko'u nunu, ma na wahi malu o ka pohaku, a me na wahi hunaia o ka pali, E ae mai e ike au i kou helehelena. A e lohe hoi i kou leo; No ka mea, ua oluolu kou leo, a o kou helehelena, ua maikai no ia.

Du, mi duva, i bergeskard, som i fjellveggen sit, lat ditt andlit meg sjå, lat meg høyra ditt mål, for ditt mål er so ljuvt, og ditt andlit so vænt.»

15 E hopu aku no makou i na alopeke, I na alopeke liilii, na mea i ino ai na malawaina; No ka mea, ua pua mai ko kakou malawaina.

«Fare av og revarne slå, dei revarne små, som i hagom mun gå, for hagarne no, dei tek til å gro.»

16 No'u no ka'u mea i aloha'i, A nona hoi au; E ai ana oia mawaena o na lilia.

Min ven er min, og eg er hans, han som gjæter millom liljor.»

17 A i ka wa oluolu o ka la, a auhee na aka, E huli oe, e ka'u mea i aloha'i. A lilo oe i anetelope, A i dia keiki paha maluna o na mauna palipali.

«Skrid du, min ven, til dagen vert sval, og skuggarne flyr, ei gasella lik eller ungan hjort uppi skardefjellom.»