Halelu 2

1 NO ke aha la e kupikipikio ai ko ka aina e? A e noonoo ai ka poe kanaka i ka mea lapuwale?

Kvi ståkar heidningarne, og kvi stilar folki på fåfengt verk?

2 Ua ku e aku na'lii o ka honua, Ua ohumu pu aku no hoi na luna, Ia Iehova, a i kona Mea i poniia,

Kongarne på jordi reiser seg, og herremennerne legg råd saman imot Herren og den han hev salva:

3 E moku aku kakou i ka laua mau mea paa, A e hoolei aku hoi mai o kakou aku nei i ka laua mau kaula.

«Lat oss slita sund deira band og kasta deira tog av oss!»

4 O ka Mea e noho ana ma ka lani, e aka mai no ia: A e hoomahua mai no hoi o ka Haku ia lakou.

Han som tronar i himmelen, lær: Herren spottar deim.

5 Alaila e olelo mai oia ia lakou i kona inaina, A e hoomakaua mai hoi ia lakou i kona huhu nui.

So talar han til deim i sin vreide, og i sin harm skræmer han deim:

6 Ua poni ae nei au i ka'u Alii maluna o Ziona, Maluna iho o ko'u mauna hoano.

«Og eg hev då sett inn min konge på Sion, mitt heilage fjell.»

7 E hai aku au i ke kauoha: Ua olelo mai la o Iehova ia'u, O oe no ka'u Keiki; I keia la no, ua hoohanau aku wau ia oe.

Eg vil fortelja um ei rådgjerd: Herren sagde til meg: «Du er min son, eg hev født deg i dag.

8 E noi mai oe ia'u, a e haawi aku au ia oe I na lahuikanaka i hooilina nou, A i waiwai hoi nou na welelau o ka honua.

Krev av meg, so vil eg gjeva deg heidningarne til arv og endarne av jordi til eiga.

9 E uhai oe ia lakou me ke kookoo hao: E ulupa hoi oe ia lakou me he ipulepo la.

Du skal knasa deim med jarnstav; som kruskjerald skal du smuldra deim.»

10 No ia hoi, e hoonaauao oukou, e na alii; E aoia'ku no hoi oukou, e na lunakanawai o ka honua.

Og no, de kongar, far visleg fram! Lat dykk segja, de domarar på jordi!

11 E malama ia Iehova me ka weliweli, E hauoli hoi oukou me ka haalulu.

Ten Herren med age, og fagna dykk med otte!

12 E honi aku i ke Keiki, o huhu mai ia, O make hoi oukou ia aoao, ke hoa iki ia mai kona inaina. Pomaikai wale ka poe a pau i hilinai aku ia ia.

Kyss sonen, so han ikkje skal verta vreid, og de skal ganga til grunnar på vegen! For hans vreide kunde lett kveikjast. Sæle er alle dei som set si lit til honom!