Halelu 132
1 E IEHOVA, e hoomanao mai oe ia Davida, A me na pilikia ona a pau:
Ein song til høgtidsferderne. Herre, kom i hug for David all hans møda!
2 I ka mea ana i hoohiki ai ia Iehova, Hoohiki no oia i ka Mea ikaika o Iakoba;
Han som svor for Herren, lova Jakobs velduge:
3 Aole loa au e komo iloko o ka hale lewa o ko'u hale, Aole hoi au i ea maluna o ko'u wahi moe;
«Ikkje gjeng eg inn i mitt heimetjeld, ikkje stig eg upp på lega i mi seng,
4 Aole au e haawi i ka hiamoe ma ko'u mau maka, Aole hoi i ka maluhiluhi na ko'u mau lihilihi,
ikkje unner eg augo svevn, ikkje augneloki ein blund,
5 A loaa ia'u, he wahi no Iehova, A me kahi e noho ai no ka Mea mana o Iakoha.
fyrr eg finn ein stad for Herren, ein bustad for Jakobs velduge.»
6 Aia hoi, ua lohe no kakou ia ma Eperata; Ua loaa ia kakou ia ma Papuululaau.
Sjå, me høyrde um henne i Efrata, so fann me henne i skogbygdi.
7 E komo no kakou iloko o kona mau wahi e noho ai; A e moe hoomana kakou ma kona keehana wawae.
Lat oss ganga til hans bustad, lat oss tilbeda for hans fotskammel!
8 E ku mai oe, e Iehova, iloko o kou wahi e maha'i; O oe, a me ka pahu o kou nani.
Statt upp, Herre, og kom til din kvilestad, du og ditt veldes kista!
9 A kahikoia kou poe kahuna i ka pono, A e hauoli hoi kau poe haipule.
Prestarne dine klæde seg i rettferd, og dine trugne ropa med fagnad!
10 No Davida, no kau kauwa, Mai hoohuli aku i ka maka o kou mea i poniia.
For David, din tenars skuld vis ikkje frå deg åsyni åt den du hev salva!
11 Hoohiki mai la o Iehova ia Davida ma ka oiaio, Aole loa oia i huli, mai ia mea aku, O ka hua a kou kino ka'u e hoonoho ai maluna o kou nohoalii.
Herren hev svore David ein sann eid, den gjeng han ikkje ifrå: «Av di livsfrukt vil eg setja kongar på din stol.
12 Ina e malama kau poe keiki i ko'u berita, A me na kanawai a'u e ao aku ai ia lakou, Alaila, o ka lakou keiki o na manawa a pau, E noho no lakou ma kou noho alii.
Dersom dine søner held mi pakt og mine vitnemål som eg skal læra deim, so skal og deira søner æveleg og alltid sitja på din kongsstol.»
13 No ka mea, ua wae mai o Iehova ia Ziona, A ua makemake oia ia, i wahi noho ai nona,
For Herren hev valt seg Sion, han ynskte det til sin bustad:
14 Eia ko'u wahi e hoomaha'i, a hiki i ka manawa pau ole; Maanei no wau e noho ai, no ka mea, Ua makemake no au ia.
«Dette er min kvilestad for all tid, her vil eg bu, for det hev eg ynskt.
15 Oiaio no e hoomaikai no wau i kana ai; E hoomaona aku au i kona poe nele i ka berena.
Maten her vil eg rikleg signa, dei fatige vil eg metta med brød,
16 E kahiko no wau i kona poe kahuna i ka hoola, A e hauoli loa hoi kona poe haipule.
og prestarne vil eg klæda med frelsa, og dei gudlege skal ropa høgt av fagnad.
17 Malaila no wau e hookupu ai i ka pepeiaohao o Davida; Ua hoomakaukau no wau i lamaku no ko'u mea i poniia.
Der vil eg lata veksa upp eit horn for David, der hev eg stelt til ei lampa for den eg hev salva.
18 E hooaahu au i kona poe enemi i ka hilahila; Maluna ona e pua ai kona leialii.
Hans fiendar vil eg klæda med skam, men yver honom skal hans kruna stråla.»
