Halelu 122

1 O LIOLI aku la au, ia lakou i olelo mai ai ia'u, E hele kakou iloko o ka hale o Iehova.

Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»

2 E ku no ko kakou mau wawae, Maloko o kou mau pukapa, e Ierusalema.

Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.

3 Ua hoonohonohoia o Ierusalema, E like me ke kulanakauhale i kapiliia.

Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.

4 Pii aku no na ohana malaila, Na ohana hoi o Iehova, me kana i kauoha ai i ka Iseraela, E hoolea aku i ka inoa o Iehova.

Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.

5 No ka mea, ua hoonohoia malaila na nohoalii no ka hoopono, Na nohoalii no ka ohana a Davida.

For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.

6 E noi aku oukou i maluhia o Ierusalema; E pomaikai auanei ka poe e aloha aku ia oe.

Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!

7 I noho ka maluhia iloko o kou mau pa, A me ka pomaikai iloko o kou halealii.

Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!

8 No ko'u poe hoahanau, a no ko'u poe makamaka, E olelo aku no wau, ano la, i maluhia maloko ou.

For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»

9 No ka hale o Iehova, o ko kakou Akua, E imi aku no wau, i ka pono nou.

For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.