Solomona 15

1 O KA olelo akahai, oia ke pale ae i ka huhu; O ka olelo huhu hoi, oia ke hoala ae i ka inaina.

Mildt svar døyver harm, men eit kvast ord vekkjer vreide.

2 O ke elelo o ka poe akamai, hoike pololei aku ia i ka ike; O ka waha hoi o ka poe lapuwale, hu ae la ia i ka lapuwale.

Tunga åt vismenner gjev god kunnskap, men narreskap gøyser or munnen på dårar.

3 Ma na wahi a pau na maka o Iehova, E haka pono ana i na mea hewa a me na mea maikai

Allstad hev Herren augo sine, dei ser etter vonde og gode.

4 O ke elelo akahai oia ka laau o ke ola; O ka awahia iloko o ia mea, oia ka nahae ana o ka uhane.

Linnmælt tunga er livsens tre, men range tunga gjev hjartesår.

5 Hoowahawaha ka mea lapuwale i ke aoia mai e kona makua, O ka mea hoolohe i ke aoia mai, oia ka mea naauao.

Ein uviting vanvyrder far sin’s age, men den som agtar på refsing, vert klok.

6 O ka hale o ka mea pono, he waiwai nui; Ma na mea i hoahuia e ka mea hewa, he poino.

Rettferdig manns hus eig stor rikdom, men d’er ugreida med ugudleg manns inntekt.

7 O na lehelehe o ka poe akamai hoolaha no i ka ike; O ka naau o ka poe lapuwale, aole pela.

Vismanns-lippor strår ut kunnskap, men so er ei med dårehjarta.

8 O ka mohai o ka poe hewa, he hoopailua ia ia Iehova; O ka pule a ka poe pololei, oia kona makemake.

Gudløysings offer er ei gruv for Herren, men bøn frå ærlege han likar godt.

9 He hoopailua ia Iehova ka aoao o ka mea hewa; O ka mea hahai mahope o ka pono, oia kana mea i aloha ai.

Gudløysings veg er ei gruv for Herren, men han elskar den som renner etter rettferd.

10 O ka hoopaiia mai, he mea kaumaha ia i ka mea haalele i ka aoao; O ka mea hoowahawaha hoi i ke aoia mai, e make oia.

Hard refsing fær den som gjeng ut av vegen, den som hatar age, skal døy.

11 O ka lua a me ka make, aia no imua o Iehova; Pela io no ka naau o na keiki a na kanaka. (Sheol h7585)

Helheim og avgrunn ligg i dagen for Herren, kor mykje meir då menneskje-hjarto. (Sheol h7585)

12 Aole i aloha aku ka mea hoowahawaha i ka mea i ao mai ia ia; Aole hoi oia e hele i ka poe naauao.

Spottaren likar ikkje at ein lastar honom, til vismenner gjeng han ikkje.

13 Ina olioli ka naau, oluolu no hoi ka maka; A i kaumaha ka naau, nahae no ka uhane.

Gladværugt hjarta gjer andlitet ljost, men modet vert brote i hjartesorg.

14 O ka naau o ka mea naauao, imi oia i ka ike; O ka waha o ka poe naaupo, paina no ia i ka lapuwale.

Vitug manns hjarta søkjer kunnskap, men dåremunn fer berre med narreskap.

15 Poino no na la a pau o ka poe popilikia; O ka mea naau oluolu, he ahaaina mau no kana.

Alle ein armings dagar er vonde, men den glade i hjarta hev gjestebod alltid.

16 Maikai kahi mea iki me ka makau ia Iehova, Mamua o ka waiwai nui ke pili pu me ka hakaka.

Betre er lite med otte for Herren enn eigedom stor med uro attåt.

17 Maikai kahi launahele ke ai me ke aloha pu kekahi, Mamua o ka bipi momona, ina he inaina hoi kekahi.

Betre ei nista av kål med kjærleik til enn gjødde uksen med hat attåt.

18 O ke kanaka huhu, oia ke hoala ae i ka hakaka; O ka mea akahele ka huhu, hoomalielie oia i ka hakaka.

Brålyndt mann valdar trætta, men den toluge stiller kiv.

19 O ka aoao o ka mea palaualelo, ua like ia me kahi paapu i na kakalaioa; O ka aoao hoi o ka poe pololei ua hooponoponoia.

Vegen for letingen er som eit klungergjerde, men stigen er brøytt for dei ærlege.

20 O ke keiki akamai, hoohauoli oia i kona makuakane; O ke kanaka lapuwale, hoowahawaha oia i kona makuwahine.

Ein vis son gjer far sin gleda, men eit dårlegt menneskje vanvyrder mor si.

21 O ka hana lapuwale, he olioli ia i ka naaupo; O ke kanaka naauao hoi, oia ka i hele pololei.

Dårskap er gleda for vitlaus mann, men ein vitug mann gjeng beint fram.

22 Hill hewa na manao, ke ole ke kukakuka ana; A i ka nui o ka poe kukakuka, e paa no.

Råder vert til inkjes utan rådleggjing, men med mange rådgjevarar kjem dei i stand.

23 He olioli ko ke kanaka ma ka pane ana o kona waha; O ka huaolelo hoi i ka wa kupono, ua maikai ia.

Mannen gled seg når munnen kann svara, og eit ord i rette tid, kor godt det er!

24 O ke ala o ke ola, malaila e pii ai ka poe naauao, I pakele ae i ka malu make malalo. (Sheol h7585)

Den vituge gjeng livsens veg uppetter, for han vil sleppa burt frå helheimen der nede. (Sheol h7585)

25 O ka hale o ka poe haaheo, na Iehova ia e hoohiolo; Hookupaa oia i ka mokuna aina o ka wahinekanemake.

Herren riv huset ned for dei ovmodige, men for enkja let han merkesteinen standa.

26 He hoopailua ia Iehova na manao o ka mea hewa; He oluolu nae ka olelo a ka poe maemae.

Vonde tankar er ei gruv for Herren, men milde ord er reine.

27 O ka mea makee waiwai, hana ino loa oia i ko kona hale; A o ka mea hoowahawaha i na makana, e ola ia.

Den vinnekjære fær sitt hus i ulag, men den som hatar mutor, han skal liva.

28 O ka naau o ka mea pono, noonoo ia i kaua mea e olelo aku ai; O ka waha o ka poe hewa, hu ae la ia i ka ino.

Rettferdig tenkjer i sitt hjarta korleis han skal svara, men gudlause let vondskap gøysa ut or munnen.

29 Ua loihi e aku o Iehova mai ka poe hewa aku; Hoolohe hoi oia i ka pule a ka poe pono.

Langt er Herren burte frå dei gudlause, men bøni frå rettferdige han høyrer.

30 O ka malamalama o na maka, he mea ia e olioli ai ka naau; A o ka lohe i ka mea maikai, oia ka mea e momona ai na iwi.

Ljos i augo hjarta gled, tidend god gjev merg i beini.

31 O ka pepeiao o lohe ana i ke aoia mai no ke ola, Noho mau ia iwaena o ka poe naauao.

Det øyra som høyrer på rettleiding til livet, held seg gjerne med vismenn i lag.

32 O ka mea hoole i ke aoia mai, oia ka i hoowahawaha i kona uhane iho; O ka mea hoolohe i ke aoia mai e loaa ia ia ka naauao.

Den som vandar age, vanvyrder si sjæl, den som høyrer på rettleiding, vinn seg vit.

33 O ka makau ia Iehova, oia ka ike ana i ka naauao: O ka naau haahaa mamua ia o ka mahaloia mai.

Otte for Herren er age til visdom, og fyre æra gjeng andmykt.