Na Helu 30

1 OLELO aku la o Mose i na luna ohana no na mamo a Iseraela, i aku la, Eia ka mea a Iehova i kauoha mai ai.

Sidan tala Moses til hovdingarne yver Israels-ætterne, og sagde: «Høyr no eit anna bod som Herren hev gjeve:

2 Ina e hoohiki ke kanaka i ka hoohiki ana ia Iehova, a e hoohiki paha ia i ka hoohiki ana e hoopaa ia ia iho i ka mea paa; aole no e uhai ia i kana olelo, e hana no ia e like me ka mea paa e puka ae ana mailoko aku o kona waha.

Når ein mann hev gjort ein lovnad til Herren, eller svore ein eid, at han vil halda seg ifrå ymse ting, so skal han ikkje brjota ordet sitt; det han hev lova, skal han halda.

3 Ina e hoohiki ka wahine i ka hoohiki ana ia Iehova, a e hoopaa ia ia iho i ka mea paa, iloko no ia o ka hale o kona makuakane, i kona wa opiopio;

Når ei ung kvinna, som endå er heime hjå far sin, hev gjort ein lovnad til Herren, og svore at ho vil halda seg ifrå ymse ting,

4 A lohe kona makuakane i kona hoohiki ana, a me kana mea paa, i ka mea ana i hoopaa ai ia ia iho, a noho malie kona makuakane ia ia; alaila, e ku paa kona mau hoohiki ana a pau, a o na mea paa a pau ana i hoopaa ai ia ia iho, e ku paa no.

og far hennar fær høyra um lovnaden hennar og eiden ho hev bunde seg med, og tegjer til det, so skal det gjelda alt det ho hev lova, og kvar eid ho hev bunde seg med, skal gjelda.

5 Aka, ina hoole aku kona makuakane ia ia, i ka la ana i lohe ai; aole no e ku paa kekahi hoohiki ana, a me kekahi mea paa ana i hoopaa ai ia ia iho: a e kala ae no o Iehova ia ia, no ka mea, ua hoole mai kona makuakane ia ia.

Men dersom far hennar same dagen som han fær høyra um nokon lovnad ho hev gjort, eller nokon eid ho hev bunde seg med, forbyd henne å halda sitt ord, so skal det vera um inkje, og Herren skal gjeva henne til, etter di det var faren som meinka henne.

6 Ina hoi he kane kana i ka wa ana i hoohiki ai, a i olelo ai paha i kekahi mea mailoko mai o kona mau lehelehe, ma ka mea ana i hoopaa ai ia ia iho;

Vert ho gift, og hev ein lovnad på seg, eller hev bunde seg med eit tankelaust ord, og sagt at ho vil halda seg ifrå ymse ting,

7 A lohe ae la kana kane, a noho malie ia ia i ka la ana i lohe ai, alaila e ku paa kana mau hoohiki, a me kana mau mea paa ana i hoopaa ai ia ia iho;

og mannen hennar fyrr eller sidan fær vita det, og ikkje segjer noko imot, då skal det gjelda det ho hev lova, og det ordet ho hev bunde seg med, skal gjelda.

8 Aka, ina hoole aku kana kane ia ia i ka la ana i lohe ai, alaila e hoolilo auanei oia i kana hoohiki ana, ana i hoohiki ai, a me ka mea ana i olelo wale ai ma kona lehelehe, i ka mea ana i hoopaa ai ia ia iho, i mea ole: a e kala mai no o Iehova ia ia.

Men dersom mannen hennar same dagen som han fær vita det, forbyd henne å halda sitt ord, so gjer han lovnaden ho hev på seg um inkje, og det tankelause ordet ho hev bunde seg med, og Herren skal gjeva henne til.

9 Aka, o na hoohiki a pau a ka wahine kanemake, a me ka ka wahine kane hemo paha, ma na mea a laua i hoopaa ai ia laua iho, e ku paa no ia mau mea ia ia.

Hev ei enkja eller fråskild kona gjort ein lovnad, og nemnt noko ho vil halda seg ifrå, so skal ho halda ord.

10 Ina paha maloko o ka hale o kana kane oia i hoohiki ai, a i hoopaa ia ia iho i ka mea paa ma ka hoohiki ana;

Når ei kona etter ho er gift hev lova noko, eller bunde seg med eid til å halda seg ifrå eitt eller anna,

11 A lohe ae la kana kane, a noho malie no ia ia, aole hoi ia i hoole aku ia ia, alaila no e ku paa kana mau hoohiki a pau, a o na mea paa a pau ana i hoopaa ai ia ia iho e ku paa no.

og mannen hennar fær vita det, men tegjer og ikkje forbyd henne å halda sitt ord, so skal det gjelda alt det ho hev lova, og kvar eid ho hev bunde seg med, skal gjelda.

12 Aka, ina i hoolilo kana kane ia mau mea i mea ole loa, i ka la ana i lohe ai; aole no e ku paa ka mea i puka mai mailoko mai o kona mau lehelehe no kana hoohiki ana, a no kona hoopaa ana ia ia iho: na kana kane i hoole ia mau mea; a e kala mai no o Iehova ia ia.

Men dersom mannen hennar gjer det um inkje same dagen som han fær høyra um det, so gjeld ikkje noko av dei ordi ho soleis hev slept av munnen, anten det er ein lovnad ho hev gjort, eller det er noko ho hev svore seg ifrå: Mannen hennar hev gjort det um inkje, og Herren skal gjeva henne til.

13 O na hoohiki a pau, a me na olelo hoopaa a pau e hoehaeha ai i kona naau iho, e pono no i kana kane ke hookupaa aku ia, a e pono hoi i kana kane ke hoole aku ia.

Kvar lovnad ho hev gjort og kvar eid ho hev svore um å halda seg ifrå eitt eller hitt og spekja seg, kann mannen hennar anten stadfesta eller gjera um inkje.

14 Aka, ina e noho malie loa kana kane ia ia i kela la i keia la, alaila, ua hookupaa aku no ia i kana mau hoohiki ana a pau, a me kona mau mea paa a pau maluna ona; ua hooiaio no oia ia mau mea, no ka mea, ua noho malie iho la oia ia ia i ka la ana i lohe ai.

Men tegjer han um det til andre dagen, so hev han stadfest alt det ho hev lova eller bunde seg til; han hev stadfest det med di han tagde då han fekk vita det.

15 Aka, ina e hoole iki kana kane ia mau mea, mahope o kona lohe ana, alaila nana no e lawe i ka hala o kana wahine.

Og gjer han det fyrst um inkje ei tid etter han fekk høyra um det, so ber han ansvaret for brotet hennar.»

16 Oia na kanawai a Iehova i kauoha mai ai ia Mose, iwaena o ke kane a me kana wahine, iwaena hoi o ka makuakane a me kana kaikamahine, i kona wa opiopio, ma ka hale o kona makuakane.

Dette er dei fyresegnerne Herren gav Moses um den retten ein mann hev yver kona si, og ein far yver dotter si, so lenge ho er ung og er heime hjå faren.