Ioba 41
1 E HOOPAA anei oe i ka leviatana me ka makau? A e kaomi i kona alelo me ke aho?
Kann du fiska krokodillen, binda tunga hans med taum,
2 E hiki anei ia oe ke hookomo i ke kaula kaluha i kona ihu? A me ka makau e hoolou i kona iwia?
Draga snor i gjenom nosi, hogga krok i kjaken hans?
3 E hoomahuahua anei ia i ka nonoi ana ia oe? E olelo anei ia i na mea hooluolu ia oe?
Vil han tigga um nåde, tala mjuke ord til deg?
4 A hoopaa anei ia i ka berita me oe? E lawe anei oe ia ia i kauwa mau loa?
Tru han vil gjera samband med deg og din træl for alltid verta?
5 E paani pu anei oe me ia me he manu la? E hoopaa anei oe ia ia no kou poe wahine opio?
Kann du han som leikfugl halda for smågjentorne i band?
6 E hana anei na makamaka ia ia i mea ahaaina? E mahele anei lakou ia ia iwaena o ka poe kuai?
Handlar fiskarlag med honom, skiftar ut til kræmarar?
7 E hiki anei ia oe ke hoopiha i kona ili i na mea oi? I kona poo hoi i na o-ia?
Kann hans hud med spjot du fylla, og hans hovud med harpunar?
8 E kau oe i kou lima maluna ona, E hoomanao i ke kaua, a e hooki iho.
Berre prøv - du skal det minnast; enn ein gong du gjer det ikkje!
9 Aia hoi, o ka manao e paa aku ia ia ua make hewa: Aole anei e hina ilalo ka mea e nana aku ana ia ia?
Kvar og ein vil missa voni, verta feld ved syni av han.
10 Aohe mea aa e hoala ia ia: A owai la hoi ka mea e hiki ke ka imua o'u?
Ingen torer eggja honom; kven kann då mot meg reisa?
11 Owai ka i hana mua mai na'u, a e uku aku au? O na mea a pau malalo o ka lani, no'u ia.
Kven gav meg, so eg gjev att? Under himmeln alt eg eig.
12 Aole au e huna i kona mau lala, Aole hoi i ka ikaika a me ka nani o kana mea kaua.
Ei eg tegjer um hans lemer, um hans sterke, væne bygnad.
13 Owai ka mea e wehe ae i ke alo o kona kapa? Owai ka mea e komo iloko o kona mau a palua?
Kven hev drege brynja av han, Gjenge inn i duble tanngard?
14 Owai ka mea e wehe ae i na pani o kona maka? O kona mau niho a puni he mea weliweli ia.
Kven hev opna kjakeporten? Rædsla kring hans tenner ligg.
15 O kona haaheo, o kona mau palekaua paa no ia, I hoopiliia i ka mea kapili paa.
Sterke er hans skjolde-rader, feste med ei fast forsigling.
16 Ua pili kekahi i kekahi, Aole e komo ka makani iwaena o lakou.
Tett dei ligg innåt kvarandre, ingi luft slepp millom deim.
17 Ua pili pu kekahi me kekahi, Ua hui pu ia lakou, aole e hiki ke hookaawaleia'e.
Eine skjolden i den andre heng i hop, skilst ikkje åt.
18 Ma kona kiha ana alohi mai la ka malamalama, O kona mau maka ua like me na lihilihi o ke kakahiaka.
Ljos ifrå hans njosing strålar, augo skin som morgonroden.
19 Mailoko mai o kona waha hele aku na lapalapa, A lele aku na huna ahi.
Or hans gap skyt brandar fram, gneistar sprutar derifrå.
20 Mailoko mai o kona mau pukaihu puka aku ka mahu, E like me ko ka ipuhao wela, a me ka ipuhao lapalapa.
Or hans nasar stig det røyk, liksom eim or kjel som kokar.
21 Hoa aku kona hanu i na lanahu, A mai kona waha puka aku ka lapalapa.
Anden hans set eld på kol, logen ut or gapet stend.
22 Maloko o kona a-i ke noho la ka ikaika, A lelele ka weliweli imua ona.
I hans nakke styrken bur, rædsla spring framfor hans åsyn.
23 O na wahi lewalewa o kona io ua pilipaaia, Ua paa ia ia, aole e hoonaueia.
Tette sit kjøtvalkarne, støypte fast urikkelg.
24 O kona naau ua paa, me he pohaku la, A ua paakiki e like me ka pohaku lalo o ka wili.
Hjarta hans er hardt som stein, fast som understein i kverni.
25 I kona ea ana iluna, makau ka poe ikaika; No ka weliweli pihoihoi lakou.
Kjempor ræddast når han ris, misser både mod og hugs;
26 O ke kau ana o ka pahikaua ia ia aole ia e paa: O ka pahi o, o ka ihe, a me ka pololu.
Sverd vil ikkje bita på, ikkje skot med spjot og pil.
27 Ua manao no ia i ka hao he like ia me ka mauu maloo, A i ke keleawe me he laau popopo la.
Jarn agtar han liksom strå, kopar nett som fauskeved.
28 Aole e hiki i ka pua pana ke hooauhee ia ia: O na pohaku o ka maa, ua like ia me ka opala.
Ei han vik for bogesonen; stein frå slyngja vert som halm,
29 Ua manaoia ka newa e like me ka opala; Ua akaaka no ia i ka naue ana o ka ihe.
og stridsklubba vert som strå, og han lær åt spjot som susar.
30 Malalo ona na apana ipu lepo: Hohola aku ia i ka mea oi maluna o ka lepo.
Under han er kvasse broddar, spor dei set som treskjeslede.
31 Hoopohapoha no ia i ka hohonu, me he ipuhao la: Hana no ia i ke kai me he ipu mea hamo la.
Djupet kokar som ei gryta, sjøen som ein salvekjel.
32 Waiho no ia i ala malamalama mahope ona; Ua manaoia ka hohonu, he poohina.
Vegen lyser etter honom, djupet skin som sylverhår.
33 Aohe mea like maluna o ka honua, Ka mea i hanaia me ka makau ole.
Liken hans på jord ei finst, denne skapning utan ræddhug.
34 Nana mai no ia i na mea kiekie a pau; Oia ke alii maluna o ka poe haaheo a pau.
Han ser ned på alt som høgt er, konge yver alle kaute.»
