< Ioba 39 >

1 U A ike anei oe i ka wa e hanau ai na kao hihiu o ka pali? Ua malama anei oe i ka hanau ana o na dia?
Sabes tu o tempo em que as cabras montezes parem? ou consideraste as dores das cervas?
2 E hiki anei ia oe ke helu i na malama o ko lakou koko ana? A ua ike anei oe i ka wa e hanau ai lakou?
Contarás os meses que cumprem? ou sabes o tempo do seu parto?
3 Kulou iho no lakou, hanau mai i ka lakou mau keiki, I ka wa i pau ai ko lakou nahunahu ana.
Quando se encurvam, produzem seus filhos, e lançam de si as suas dores.
4 Ua ikaika ka lakou poe keiki, Nui ae la lakou, ma ka waonahele; Hele aku lakou aole e hoi hou mai io lakou la.
Seus filhos enrijam, crescem com o trigo: saem, e nunca mais tornam a elas.
5 Owai la ka i hookuu wale aku i ka hoki hihiu? Owai hoi ka i kala ae i na mea paa o ka hoki hihiu?
Quem despediu livre o jumento montez? e quem soltou as prisões ao jumento bravo?
6 O kona hale ka waonahele a'u i hana'i, A o kahi panoa kona noho ana.
Ao qual dei o ermo por casa, e a terra salgada por suas moradas.
7 Akaaka no ia i ka haunaele o ke kulanakauhale, Aole ia e hoolohe i ka wawa o ke kahu holoholona.
Ri-se do arroido da cidade: não ouve os muitos gritos do exator.
8 O ka mea i loaa o na mauna, oia kana ai, A imi no ia i na mea uliuli a pau.
O que descobre nos montes é o seu pasto, e anda buscando tudo que está verde.
9 E ae mai anei ka reema e hookauwa nau, E noho no ia ma kou wahi hanai?
Ou, querer-te-á servir o unicórnio? ou ficará na tua cavalariça?
10 E hiki ia oe ke hoopaa i ka reema ma ke auwaha me kona kaula? E hana anei ia i na awawa me ka oopalau mahope ou?
Ou amarrarás o unicórnio com a sua corda no rego? ou estorroará após ti os vales?
11 E hilinai anei oe ia ia no ka nui o kona ikaika? E waiho anei oe i kau hana ia ia?
Ou confiarás nele, por ser grande a sua força? ou deixarás a seu cargo o teu trabalho?
12 E manao anei oe ia ia i hoihoi mai ia i kau ai. A e hoiliili i kau hua palaoa?
Ou fiarás dele que te torne o que semeaste e o recolherá na tua eira?
13 O ka eheu o ka iana ke hele wikiwiki; He eheu anei a he hulu kona e like me ko ka setoreka?
Vem de ti as alegres asas dos pavões, que tem penas de cegonha e da águia?
14 No ka mea, waiho no ia i kona hua iloko o ka honua, A hoopumehana ia lakou ma ka lepo,
A qual deixa os seus ovos na terra, e os aquenta no pó.
15 A hoopoina no ia e hoopepe auanei ka wawae ia lakou, A o ka holoholona hihiu o ke kula e hehi iho ia lakou.
E se esquece de que algum pé os pise, ou os animais do campo os calquem.
16 Ua hana paakiki aku ia i kana mau keiki, me he mea la aole nana; He make hewa kona luhi, a he makau ole nae.
Endurece-se para com seus filhos, como se não fossem seus: debalde é seu trabalho, porquanto está sem temor.
17 Na ke Akua no ia i hoonele i ke akamai, Aole hoi ia i haawi ia ia i ka naauao.
Porque Deus a privou de sabedoria, e não lhe repartiu entendimento.
18 Aka, i ka wa i hooholo ai oia ia ia iho, Ua akaaka no ia i ka lio a me kona mea hooholo.
A seu tempo se levanta ao alto: ri-se do cavalo, e do que vai montado nele.
19 Ua haawi anei oe i ka ikaika no ka lio? Ua hoaahu anei oe i kona a-i i ka hulu haalulu?
Ou darás tu força ao cavalo? ou vestirás o seu pescoço com trovão?
20 E hiki anei ia oe ke hoolele ia ia e like me ka uhini? A kona hau nui ana, he mea weliweli ia.
Ou espanta-lo-ás, como ao gafanhoto? terrível é o fogoso respirar das suas ventas.
21 Helu no oia ma ke awawa, a olioli ikaika: Hele aku e halawai me ka mea kaua.
Escarva a terra, e folga na sua força, e sai ao encontro dos armados.
22 Ua akaaka no ia i ka makau, aole haalulu; Aole ia e huli ae mai ka pahikaua aku.
Ri-se do temor, e não se espanta, e não torna atráz por causa da espada.
23 Nakeke ke aapua ia ia, O ka maka o ka ihe a me ka pahi.
Contra ele rangem a aljava, o ferro flamante da lança e do dardo.
24 Me ka hau ana a me ka huhu, ua ale no ia i ka aina: Aole ia e ku malie i ka wa e kani ai ka pu.
Sacudindo-se, e removendo-se, escarva a terra, e não faz caso do som da buzina.
25 I waena o na pu kani, i iho la ia, Ha, ha! A honi aku la ia i ke kaua ma kahi loihi, I ka uwa ana o na luna, a me ka hooho kaua.
Na fúria do som das buzinas diz: Eia! e de longe cheira a guerra, e o trovão dos príncipes, e o alarido.
26 Na kou naauao anei e lele aku ka nisu, Hohola aku no ia i kona mau eheu ma ke kukulu hema?
Ou vôa o gavião pela tua inteligência, e estende as suas asas para o sul?
27 Na kau kauoha anei i lele ae iluna ka aeto, A e kau i kona punana ma kahi kiekie?
Ou se remonta a águia ao teu mandado, e põe no alto o seu ninho?
28 Ma ka pali no ia i noho ai a hoomau ai, Maluna o kahi oioi o ka pohaku, a ma kahi paa.
Nas penhas mora e habita: no cume das penhas, e nos lugares seguros.
29 Malaila mai no ia i imi ai i ka mea pio, A nana ae kona maka i kahi loihi.
Desde ali descobre a preza: seus olhos a avistam desde longe.
30 O kana poe keiki, inu lakou i ke koko; A ma kahi o na heana, malaila no oia.
E seus filhos chupam o sangue, e onde há mortos ai está.

< Ioba 39 >