Isaia 61

1 EIA no maluna o'u ka Uhane o Iehova, ka Haku, No ka mea, ua poni mai o Iehova ia'u, E hai i ka olelo maikai i ka poe hoohaahaa; Ua hoouna mai oia ia'u e wahi i ha naau ehaeha, E hai aku i ke kuu ana no ka poe i pio, A me ka wehe ana o ka halepaahao no ka poe i paa;

Herrens, Herrens ande er yver meg, for Herren hev salva meg til å bera fagnadbod til dei smålåtne, han hev sendt meg til å binda um dei hugbrotne, til å ropa ut fridom for fangar, og for dei bundne utløysing,

2 E hai aku hoi i ka makahiki oluolu no Iehova, A me ka la o ka inaina o ko kakou Akua; E hoomaha hoi i ka poe i kaniuhu;

ropa ut eit nåde-år for Herren og ein hemnedag frå vår Gud, til å trøysta alle dei syrgjande,

3 A e kokua aku i ka poe i u ma Ziona, E haawi i kahiko ma kahi o ka lehu, A me ka manoi o ka olioli no ke kaniuhu ana; A me ka aahu o ka hauoli hoi no ka naau kaumaha: I kapaia lakou, He mau oka no ka pono, O ke kanu ana hoi a Iehova, i hoonaniia'i oia.

til å gjeva dei syrgjande i Sion høgtidskruna for syrgjebunad, gledeolje i staden for sorg, lovsongs-klæde for vanmoda ånd, og dei skal heita rettferds eiker, Herrens plantning til herleggjering.

4 E hana hou no lakou i na wahi i anaiia mamua, A e hoala hou no lakou i na mea i hoohiolo kahiko ia, A e kukulu hou lakou i na kulanakauhale i wawahiia, I na mea neoneo hoi o na hanauna he nui loa.

Dei skal byggja upp att gamle grushaugar, reisa upp att ruinar frå federne, nya upp att nedbrotne byar, øydegarder frå ætt til ætt.

5 A e ku mai no na malihini, a e hanai i ka oukou poe holoholona, A e lilo na keiki a ke kanaka e, i poe mahiai, a i poe paipai waina na oukou.

Framande skal gjæta smalen dykkar, utlendingar dyrka åt dykk både åker og vingard.

6 Aka, e kapaia oukou, Na kahuna o Iehova, E olelo no lakou ia oukou, He poe lawelawe na ko kakou Akua; E ai no oukou i ka waiwai o ko na aina e, A ma ko lakou nani oukou e kaena'i.

Men de skal heita Guds prestar, tenarar åt vår Gud skal dei kalla dykk; folke-eiga skal de njota, og deira herlegdom skal de få.

7 No ko oukou hilahila, a e uku palua ia oukou, A no ka hoopalaimaka e olioli lakou i ko lakou kuleana; Nolaila, ma ko lakou aina, e loaa palua lakou, E loaa no ia lakou ka olioli mau loa.

For dykkar skam fær de dobbelt att, dei som leid skjemsla, skal prisa sin lut. Difor fær dei dobbel lut i sitt land, æveleg gleda skal dei få.

8 No ka mea, owau o Iehova, ke makemake nei au i ka hoopono, Ua wahawaha aku au i ka mea i haoia, Ma ka oiaio, e haawi no wau i ka uku no ka lakou hana; A e hana no wau i berita mau loa me lakou.

For eg, Herren, elskar retten, eg hatar urett ran, og trufast gjev eg deim løni deira og gjer med deim ei æveleg pakt.

9 A e kaulana auanei ka lakou hanauna iwaena o ko na aina e, A me ka lakou poe keiki, iwaena o na lahuikanaka; O ka poe a pau e ike ia lakou, e hoomaopopo no ia lakou, O lakou ka hanauna a Iehova i hoopomaikai ai.

Namngjeti vert deira ætt millom folki og avkjømet deira bland tjoderne; alle som ser deim, skal kjenna deim, at dei er ei ætt som Herren hev signa.

10 E olioli nui au ia Iehova, E hauoli no ko'u uhane ma ko'u Akua; No ka mea, ua hoaahu mai oia ia'u i na aahu o ke ola, Ua uhi mai oia ia'u i ka holoku o ka pono, E like me ka hoonani ana o ke kanemare ia ia iho i na kahiko, E like hoi me ka wahinemare i kahikoia i kona mea gula.

Eg gled meg storleg i Herren, sjæli mi fegnast i min Gud. For han hev klædt meg i frelse-klæde, sveipt meg i rettferds-kåpa, som ein brudgom seg pryder med prestehuva og ei brur tek på seg sin prydnad.

11 No ka mea, e like me ka honua i hoopuka mai ai i kona muo, E like hoi me ka mahinaai i houlu i na mea i luluia maloko ona, Pela no o Iehova ka Haku e hoopuka mai ai i ka pono, a me ka nani, imua o ko na aina a pau.

For som jordi sin grode let renna, og hagen sitt sæde let veksa, so let Herren, Herren rettferd renna og lovsong for alle folks åsyn.