Esetera 5

1 A I ke kolu o ka la, hookomo ae la o Esetera i ka lole alii, a ku aku la ma ka pahale iloko o ka hale o ke alii, ma ke alo o ka hale o ke alii. A e noho ana no ke alii ma kona nohoalii, ma ka hale alii, ma ke alo o ka pukapa o ka hale.

Tridje dagen klædde Ester seg i kongelegt skrud og gjekk inn i den indre garden til kongshuset midt fyre kongshuset, og kongen sat på kongsstolen sin i kongshalli, midt imot døri til huset.

2 A ike mai la ke alii ia Esetera, i ke alii wahine, e ku ana maloko o ka pahale. loaa ia ia ke alohaia mai e ia; a o mai la ke alii i ke kookooalii gula ma kona lima ia Esetera. Hookokoke aku la o Esetera, a hoopa aku la i ka welau o ke kookooalii.

Då kongen såg dronning Ester standa i garden, fann ho nåde i hans augo; og kongen rette ut til Ester gullstaven som han hadde i handi. Ester gjekk då fram og tok i enden av staven.

3 Alaila i mai ke alii ia ia, Heaha kau, e ke alii wahine, e Esetera, a keaha hoi kau mea e noi mai ai? E haawiia'ku no ia ia oe, ina paha o ka hapalua ia o ke aupuni.

Kongen sagde til henne: «Kva hev du på hjarta, dronning Ester? kva er det du ynskjer? Um det so er helvti av riket, skal du få det.»

4 I aku la o Esetera, Ina he maikai ia i ke alii, e hele mai ke alii a me Hamana, i keia la, i ka ahainu a'u i hoomakaukau ai nona.

Ester svara: «Tekkjest det kongen, so må kongen saman med Haman koma i dag til det gjestebodet eg hev laga til åt honom.»

5 Alaila, olelo aku ke alii, E hoolalelale ia Hamana, e hana oia i ka mea a Esetera i olelo ai. A hele mai la ke alii a me Hamana i ka ahainu a Esetera i hoomakaukau ai.

Kongen svara: «Skunda dykk, henta Haman, so me kann gjera det Ester bed um.» So kom då kongen og Haman til gjestebodet som Ester hadde laga til.

6 Olelo mai la ke alii ia Esetera, ma ka ahainu waina, Heaha kau mea e noi mai ai? E haawiia no ia ia oe. A heaha hoi kau kauoha? Ina paha o ka hapalua ia o ke aupuni e hanaia no ia.

Då dei sat og drakk vin, spurde kongen Ester: «Kva er di bøn? Du skal få det du bed um! Og kva er ditt ynskje? Um det vore helvti av riket, so skal det løyvast deg!»

7 Alaila, olelo aku la o Esetera, i aku la, Eia kuu mea e noi aku ai, a me ka'u kauoha hoi.

Ester svara: «Bøni mi og ynskjet mitt er:

8 Ina i loaa ia'u ke alohaia mai e ke alii, a ina i lealea ke alii i ka haawi mai i ka'u mea e noi aku ai, a e hana hoi e like me ka'u kauoha ana, e hele mai ke alii a me Hamana i ka ahainu a'u e hoomakaukau ai no laua, a apopo e hana no wau e like me ka olelo a ke alii.

Hev eg funne nåde i kongens augo, og det tekkjest kongen å gjeva meg det eg bed um og gjera det eg ynskjer, so må kongen og Haman koma til det gjestebodet eg vil laga til åt deim; so skal eg i morgon gjera som kongen segjer.»

9 Puka aku la o Hamana iwaho ia la, me ka olioli, a me ka naau mama. A ike ae la oia ia Moredekai ma ka pukapa o ke alii, aole i ka iluna, aole i neenee aku nona, piha loa iho la ia i ka ukiuki ia Moredekai.

Den dagen gjekk Haman derifrå glad og i godlag. Men då Haman fekk sjå Mordokai i kongsporten, og at han korkje reis upp eller synte nokon age for honom, då vart Haman full av harm mot Mordokai.

10 Uumi iho la o Hamana i kona manao; a hoi aku la oia i kona wahi, alaila kii aku la oia i kona poe makamaka, a me Zeresa kana wahine.

Like vel styrde han seg, til han kom heim. Då sende han bod etter venerne sine og etter Zeres, kona si.

11 A hai aku la o Hamana ia lakou i ka nani o kona waiwai, a i ka lehulehu o kana poe keiki, a i na mea a pau a ke alii i hookiekie ai ia ia, a me kona hoonoho ana ia ia maluna o na kuhina a me na kanaka o ke alii.

Haman fortalde deim um all sin rikdom og herlegdom og um dei mange sønerne sine, og um alt det kongen hadde gjort til å gjera honom stor og setja honom høgre enn hovdingarne og kongens tenarar.

12 Olelo aku la no hoi o Hamana, He oiaio, aole i hookomo o Esetera ke alii wahine, i kekahi mea e ae me ke alii i ka ahainu, ana i hoomakaukau ai, ia'u wale no. A ua kiina mai hoi au e hele io na la me ke alii i ka la apopo.

«Ja, dronning Ester, » sagde han, «let ingen annan enn meg koma med kongen til det gjestebodet ho gjorde; til i morgon og hev ho bede meg saman med kongen.

13 Aka, he mea ole ia'u keia mau mea a pau, ia'u e ike aka ai ia Moredekai ka Iudaio, e noho ana ma ka pukapa o ke alii.

Men alt dette kann eg ikkje lita meg med, so lenge eg ser jøden Mordokai sitja i kongsporten.»

14 Alaila, olelo mai la ia ia o Zeresa kana wahine, a me kona poe makamaka a pau, E hanaia he olokea, i kanalima kubita ke kiekia; a apopo, e olelo aku oe i ke alii, i liia o Moredekai maluna olaila. Alaila, e hele olioli oe i ka ahainu me ke alii. Ua maikai ia i ka manao o Hamana, a hana iho la oia i ke olokea.

Då sagde Zeres, kona hans, og venerne hans til honom: «Lat deim gjera ein galge, femti alner høg, og bed kongen i morgon um å få hengja Mordokai i den! So kann du fara glad til gjestebords med kongen.» Denne rådi lika Haman godt, og han let deim gjera galgen i stand.