II Samuela 4

1 A LOHE ae la ke keiki a Saula, ua make o Abenera ma Heberona, palupalu iho la kona mau lima, a pihoihoi ka Iseraela a pau.

Gdy syn Saula [Iszboszet] usłyszał, że Abner poległ w Hebronie, opadły mu ręce i cały Izrael był przerażony.

2 Aia na kanaka elua no ke keiki a Saula, he mau lunakoa; o Baana ka inoa o kekahi, a o Rekaba ka inoa o kekahi; na keiki laua a Rimona no Beerota no na mamo a Beniamina; (no ka mea, ua helu pu ia o Beerota me ka Beniamina;

Syn Saula miał też dwóch ludzi, dowódców oddziałów: jeden miał na imię Baana, a drugi – Rekab. [Byli oni] synami Rimmona Beerotczyka, z synów Beniamina. Beerot był bowiem także zaliczany do Beniamina;

3 Holo aku la na kanaka o Beerota i Gitaima, a ua noho malihini lakou ilaila, a hiki i neia manawa.)

Bo Beerotczycy uciekli do Gittaim i byli tam przybyszami, i [są nimi] aż do dziś.

4 A o Ionatana ke keiki a Saula, nana no kekahi keikikane, ua oopa ma kona mau wawae. Elima ona mau makahiki i ka wa i hiki aku ai ka olelo no Saula a no Ionatana mai Iezereela aku, a kaikai aku la kona kahu ia ia, a holo aku la: a i kona wikiwiki ana e holo aku, haule iho la kela a oopa iho la. O Mepiboseta kona inoa.

A Jonatan, syn Saula, miał jednego syna chromego na [obie] nogi. Gdy miał on [bowiem] pięć lat, a nadeszła wieść z Jizreel [o śmierci] Saula i Jonatana, jego piastunka pochwyciła go i uciekła. Ale w pośpiechu tej ucieczki upadł i został kaleką. Miał na imię Mefiboszet.

5 Hele aku la o Rekaba a me Baana na keiki a Rimona no Beerota, a hoi mai la laua i ka hale o Iseboseta i ka manawa i wela ai ka la, a e moe ana ia ma ka moe i ke awakea.

Synowie Rimmona Beerotczyka, Rekab i Baana, wyruszyli więc i przyszli do domu Iszboszeta w najgorętszej porze dnia, w południe, gdy spał on w łożu.

6 Hele aku la laua ilaila iwaena konu o ka hale, e like me ke kii i ka hua palaoa; a hou aku la laua ia ia malalo iho o ka lima o ka iwiaoao: a pakele aku la o Rekaba a me Baana kona hoahanau.

Weszli oni do jego domu pod pretekstem zakupu pszenicy i tam przebili go pod piątym żebrem. Potem Rekab i jego brat Baana uciekli.

7 No ka mea, i ko laua hele ana aku iloko o ka hale, e moe ana ia maluna o kona moe iloko o kona keena moe, hou aku la laua ia ia, a make ia; a oki iho la laua i kona poo, a holoholo aku la ma ka papu a ao ka po.

Gdy bowiem weszli do domu, on spał na swoim łożu w sypialni. Wtedy przebili go, uśmiercili i ucięli mu głowę. Potem zabrali ją i szli drogą pustynną przez całą noc.

8 Lawe mai la laua i ke poo o Iseboseta io Davida la i Heberona, i mai la i ke alii, Eia ke poo o Iseboseta ke keiki a Saula, o kou enemi, nana i imi mai i kou ola. I keia la, ua hoopai mai o Iehova maluna o Saula a me kana hua, no kuu haku no ke alii.

I przynieśli głowę Iszboszeta do Dawida do Hebronu, i powiedzieli do króla: Oto głowa Iszboszeta, syna Saula, twojego wroga, który czyhał na twoją duszę. PAN dzisiaj dokonał za mojego pana, króla, zemsty na Saulu i jego potomstwie.

9 Olelo aku la Davida ia Rekaba a me Baana kona hoahanau, na keiki a Rimona no Beerota, i aku la ia laua, Ma ko Iehova ola ana, nana i hoopakele i kuu oia i ka popilikia a pau,

Lecz Dawid odpowiedział Rekabowi i jego bratu Baanie, synom Rimmona Beerotczyka: Jak żyje PAN, który wybawił moją duszę z wszelkiego ucisku;

10 A hai mai la kekahi ia'u, i ka i ana mai, Aia ua make o Saula, e manao ana ia he olelo maikai kana ia'u, lalau aku la au ia ia, a pepehi iho la ia ia ma Zikelaga: oia iho la ka uku a'u i haawi aku ai ia ia no kana olelo ana:

Jeśli tego, który mi powiedział: Oto umarł Saul, sądząc, że przynosi dobrą nowinę, pojmałem i zabiłem w Siklag, chociaż [myślał], że wynagrodzę go za [jego] wieści;

11 Oia aku no, a i pepehi iho na kanaka hewa i ke kanaka pono maloko o kona hale maluna o Kona moe iho; aole anei au e hoopai koke aku i kona koko ma ko olua mau lima, a e kaili aku ia olua mai ka honua aku?

Tym bardziej, gdy niegodziwi ludzie zabili sprawiedliwego człowieka w jego domu, na własnym łożu. Czy teraz nie powinienem zażądać jego krwi z waszych rąk i zgładzić was z ziemi?

12 Kena aku la Davida i na kanaka opiopio ona, a pepehi aku la lakou ia laua, a oki iho la i ko laua mau lima a me na wawae, a kau aku la ia laua maluna ma ka punawai o Heberona. A lawe ae la lakou i ke poo o Iseboseta, a kanu iho la iloko o ka hale kupapau o Abenera ma Heberona.

Dawid rozkazał więc sługom, a oni zabili ich, obcięli im ręce i nogi i powiesili ich nad stawem w Hebronie. Głowę zaś Iszboszeta wzięli i pochowali w grobie Abnera w Hebronie.