Korineto II 7
1 NO ia hoi, e ka poe i alohaia, no ka loaa ana mai ia kakou o neia mau olelo hoopomaikai, e hoomaemae kakou ia kakou iho i na mea paumaele a pau o ke kino a me ka uhane, a hoopaa ana hoi i ka maikai ma ka makau i ke Akua.
ταυτας ουν εχοντες τας επαγγελιας αγαπητοι καθαρισωμεν εαυτους απο παντος μολυσμου σαρκος και πνευματος επιτελουντες αγιωσυνην εν φοβω θεου
2 E ike mai oukou ia makou; aole makou i hana ino aku i kekahi, aole hoi makou i hookolohe aku i kekahi, aole no hoi makou i alunu aku i ka kekahi.
χωρησατε ημας ουδενα ηδικησαμεν ουδενα εφθειραμεν ουδενα επλεονεκτησαμεν
3 Aole au e olelo aku ia mea no ka hoohewa aku; no ka mea, ua i aku la au mamna, eia oukou iloko o ko makou naau, e make pa a e ola pu hoi.
ου προς κατακρισιν λεγω προειρηκα γαρ οτι εν ταις καρδιαις ημων εστε εις το συναποθανειν και συζην
4 He nui ka wiwo ole o kuu olelo ana aku ia oukou, he nui hoi kuu kaena ana no oukou: na piha au i ka oluolu, na nui loa kuu olioli iloko o ko makou popilikia a pau.
πολλη μοι παρρησια προς υμας πολλη μοι καυχησις υπερ υμων πεπληρωμαι τη παρακλησει υπερπερισσευομαι τη χαρα επι παση τη θλιψει ημων
5 No ka mea, ia makou i hele mai ai i Makedonia, aole i loaa i ko makou kino ka maha iki, ua pilikia makou ma na aoao a pau; mawaho he hakaka, maloko he makau.
και γαρ ελθοντων ημων εις μακεδονιαν ουδεμιαν εσχηκεν ανεσιν η σαρξ ημων αλλ εν παντι θλιβομενοι εξωθεν μαχαι εσωθεν φοβοι
6 Aka, o ke Akua nana e hooluolu mai i ka poe haahaa, oia ka i hooluolu mai ia makou i ka hele ana mai o Tito;
αλλ ο παρακαλων τους ταπεινους παρεκαλεσεν ημας ο θεος εν τη παρουσια τιτου
7 Aole wale no i kona hele ana mai; aka, i ka oluolu ana i hooluoluia'i e oukou, i ka hai ana mai ia makou i ko oukou iini ana, i ko oukou uwe ana, a me ko oukou manao ikaika ia'u; nolaila, na nui kuu olioli.
ου μονον δε εν τη παρουσια αυτου αλλα και εν τη παρακλησει η παρεκληθη εφ υμιν αναγγελλων ημιν την υμων επιποθησιν τον υμων οδυρμον τον υμων ζηλον υπερ εμου ωστε με μαλλον χαρηναι
8 Nolaila, aole au e mihi nei i kuu hana eha ana ia oukou i ka palapala; ua mihi no nae au mamua; no ka mea, ke ike nei au, he pokole wale no ko oukou eha i na palapala la.
οτι ει και ελυπησα υμας εν τη επιστολη ου μεταμελομαι ει και μετεμελομην βλεπω γαρ οτι η επιστολη εκεινη ει και προς ωραν ελυπησεν υμας
9 Ano, ke olioli nei au, aole i ko oukou hana eha ia, aka, i hana eha ia oukou e mihi ai; no ka mea, ua hana eha ia oukou ma ka ke Akua, i loaa ole ia oukou ka hewa e makou.
νυν χαιρω ουχ οτι ελυπηθητε αλλ οτι ελυπηθητε εις μετανοιαν ελυπηθητε γαρ κατα θεον ινα εν μηδενι ζημιωθητε εξ ημων
10 No ka mea, o ka eha ana mai i ke Akua, nolaila mai ka mihi ola e mihi ole ia'i: aka, o ka eha ana o ko ke ao nei, oia ka mea e make ai.
η γαρ κατα θεον λυπη μετανοιαν εις σωτηριαν αμεταμελητον κατεργαζεται η δε του κοσμου λυπη θανατον κατεργαζεται
11 Aia hoi, o na mea la a oukou i hana eha ia'i ma ka ke Akua, he nui ka ikaika i hanaia e ia iloko o oukou, oia, he hoakaka, oia, he huhu, oia, he makau, oia, he iini nui, oia, he manao ikaika, oia, he hoopai! ma na mea a pau, ua hoike mai oukou ia oukou iho, he hala ole i keia mea.
ιδου γαρ αυτο τουτο το κατα θεον λυπηθηναι υμας ποσην κατειργασατο υμιν σπουδην αλλα απολογιαν αλλα αγανακτησιν αλλα φοβον αλλα επιποθησιν αλλα ζηλον αλλ εκδικησιν εν παντι συνεστησατε εαυτους αγνους ειναι εν τω πραγματι
12 No ia hoi, aole au i palapala aku ia oukou no ka mea nana ka hana hewa ana'ku, aole hoi no ka mea i hana hewa ia'ku, aka, i akaka ia oukou ko makou malama ana ku ia oukou imua o ke Akua.
αρα ει και εγραψα υμιν ουχ εινεκεν του αδικησαντος ουδε εινεκεν του αδικηθεντος αλλ εινεκεν του φανερωθηναι την σπουδην {VAR1: υμων } {VAR2: ημων } την υπερ {VAR1: ημων } {VAR2: υμων } προς υμας ενωπιον του θεου
13 No ia mea, ua hooluoluia mai makou i ko oukou oluolu ana: a ua oi aku ko makou olioli no ka olioli ana o Tito, no ka mea, ua hoomahaia kona naau e oukou a pau.
δια τουτο παρακεκλημεθα επι τη παρακλησει υμων περισσοτερως δε μαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτου οτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου απο παντων υμων
14 No ia mea, ina au i kaena aku ia ia i kekahi mea no oukou, aole o'u hilahila; aka, me makou i olelo aku ai i na mea a pau ia oukou ma ka oiaio, pela hoi ko makou kaena ana imua o Tito, ua ikeia he oiaio.
οτι ει τι αυτω υπερ υμων κεκαυχημαι ου κατησχυνθην αλλ ως παντα εν αληθεια ελαλησαμεν υμιν ουτως και η καυχησις ημων η επι τιτου αληθεια εγενηθη
15 A ua mahuahua aku konaaloha ia oukou i kona hoomanao ana i ka hoolohe o oukou a pau, i ko oukou hookipa ana ia ia me ka makau a me ka haalulu.
και τα σπλαγχνα αυτου περισσοτερως εις υμας εστιν αναμιμνησκομενου την παντων υμων υπακοην ως μετα φοβου και τρομου εδεξασθε αυτον
16 He hauoli ko'u, no ka mea, ke manao pono nei au ia oukou ma na mea a pau.
χαιρω {VAR2: ουν } οτι εν παντι θαρρω εν υμιν
