Zabura 105
1 Ku yi godiya ga Ubangiji, ku kira bisa sunansa; ku sanar a cikin al’ummai abin da ya yi.
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
2 Ku rera gare shi, ku rera yabo gare shi; ku faɗa dukan abubuwan mamakin da ya aikata.
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
3 Ku ɗaukaka a cikin sunansa mai tsarki; bari zukatan waɗanda suke neman Ubangiji su yi farin ciki.
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
4 Ku sa rai ga Ubangiji da kuma ƙarfinsa; ku nemi fuskarsa kullum.
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
5 Ku tuna da abubuwan mamakin da ya yi, mu’ujizansa, da kuma hukunce-hukuncen da ya zartar,
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
6 Ya ku zuriyar Ibrahim bawansa, Ya ku’ya’yan Yaƙub, zaɓaɓɓensa.
[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
7 Shi ne Ubangiji Allahnmu; kuma hukunce-hukuncensa suna a cikin dukan duniya.
On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
8 Yana tuna da alkawarinsa har abada, maganar da ya umarta, har tsararraki dubu,
Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
9 alkawarin da ya yi da Ibrahim, rantsuwar da ya yi wa Ishaku.
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
10 Ya tabbatar da shi ga Yaƙub a matsayin ƙa’ida, Isra’ila a matsayin madawwamin alkawari,
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
11 “Gare ka zan ba da ƙasar Kan’ana a matsayin rabo za ka yi gādo.”
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
12 Sa’ad da suke kima kawai, kima sosai, da kuma baƙi a cikinta,
Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
13 suka yi ta yawo daga al’umma zuwa al’umma, daga masarauta zuwa wata.
I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
14 Bai bar kowa yă danne su ba; saboda su, ya tsawata wa sarakuna,
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
15 “Kada ku taɓa shafaffena; kada ku yi wa annabawa lahani.”
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
16 Ya sauko da yunwa a kan ƙasa ya kuma lalace dukan tanadinsu na abinci;
Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
17 ya kuma aiki mutum a gabansu, Yusuf, da aka sayar a matsayin bawa.
Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
18 Suka raunana ƙafafunsa da sarƙa aka sa wuyansa cikin ƙarafa,
Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
19 sai abin da ya rigafaɗi ya cika sai da maganar Ubangiji ta tabbatar da shi mai gaskiya.
Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
20 Sarki ya aika aka kuma sake shi, mai mulkin mutane ya’yantar da shi.
Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
21 Ya mai da shi shugaban gidansa, mai mulki a bisa dukan abin da ya mallaka,
Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
22 don yă umarci sarakunansa yadda ya ga dama yă kuma koya wa dattawa hikima.
Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
23 Sa’an nan Isra’ila ya shiga Masar; Yaƙub ya yi zama kamar baƙo a ƙasar Ham.
Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
24 Ubangiji ya mai da mutanensa suka yi ta haihuwa; ya sa suka yi yawa suka fi ƙarfin maƙiyansu,
Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
25 waɗanda ya juya zukatansu su ƙi mutanensa don su haɗa baki a kan bayinsa.
Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
26 Ya aiki Musa bawansa, da Haruna, wanda ya zaɓa.
Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
27 Suka yi mu’ujizansa a cikinsu, abubuwan mamakinsa a cikin ƙasar Ham.
Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
28 Ya aiko da duhu ya kuma sa ƙasar tă yi duhu, ba domin sun yi tawaye a kan maganarsa ba?
Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
29 Ya mai da ruwaye suka zama jini, ya sa kifayensu suka mutu.
Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
30 Ƙasarsu ta yi ta fid da kwaɗi, waɗanda suka haura cikin ɗakunan kwana na masu mulkinsu.
Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
31 Ya yi magana, sai tarin ƙudaje suka fito, cinnaku kuma ko’ina a ƙasar.
Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
32 Ya mai da ruwan samansu ya zama ƙanƙara, da walƙiya ko’ina a ƙasarsu;
Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
33 ya lalace inabinsu da itatuwan ɓaurensu ya ragargaza itatuwan ƙasarsu.
Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
34 Ya yi magana, sai fāri ɗango suka fito, fāran da ba su ƙidayuwa;
Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
35 suka cinye kowane abu mai ruwan kore a cikin ƙasarsu, suka cinye amfanin gonarsu
I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
36 Sa’an nan ya karkashe dukan’yan fari a cikin ƙasarsu, nunan fari na dukan mazantakarsu.
Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
37 Ya fitar da Isra’ila, ɗauke da azurfa da zinariya, kuma daga cikin kabilansu babu wani da ya kāsa.
Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
38 Masar ta yi murna sa’ad da suka tafi, saboda tsoron Isra’ila ya fāɗo musu.
Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
39 Ya shimfiɗa girgije kamar mayafi, da kuma wuta don ta ba su haske da dare.
Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
40 Suka roƙa, ya kuwa ba su makware ya kuma ƙosar da su da abinci daga sama.
Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
41 Ya buɗe dutse, sai ruwa ya ɓulɓulo, kamar kogi ya gudu zuwa cikin hamada.
Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
42 Ya tuna da alkawarinsa mai tsarki da ya ba wa bawansa Ibrahim.
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
43 Ya fitar da mutanensa da farin ciki, zaɓaɓɓunsa da sowa ta farin ciki;
Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
44 ya ba su ƙasashen al’ummai, suka kuma sami gādon abin da waɗansu sun sha wahala a kai,
I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
45 don su kiyaye farillansa su kuma kiyaye dokokinsa. Yabo ga Ubangiji.
Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
