Pwovèb 23
1 Lè ou chita sou tab ak yon ki gouvènè, konsidere byen sa ki devan ou.
Når du sit til bords hjå ein hovding, so agta vel på kven du hev fyre deg,
2 Konsa, mete yon kouto sou gòj ou si ou se yon nonm ak gwo lanvi.
og set ein kniv på strupen din, um mathugen din er stor.
3 Pa dezire bon manje sa yo, paske se yon repa desepsyon.
Fys ikkje etter hans lostemat, for det er dårande føda.
4 Pa fatige kò ou pou jwenn richès; sispann reflechi sou sa.
Mød deg ei med å verta rik, lat fara den klokskapen din!
5 Depi ou mete zye ou sou li, l ale. Paske, anverite, li gen zèl kon yon èg k ap vole vè syèl yo.
Lat ei augo fljuga til det som kverv, for det gjer seg vengjer, det er visst, som ein ørn som flyg til himmels.
6 Pa manje pen a yon mesye ki chich, ni anvi bèl bagay li;
Et ikkje brød hjå den som misunner deg, og fys ikkje etter hans lostemat!
7 paske jan li panse nan tèt li a, se konsa li ye. Li di ou: “Manje e bwè!” Men kè li pa avè w.
For som han reknar ut i sjæli si, soleis er han. «Et og drikk!» han segjer til deg, men hjarta hans er ikkje med deg.
8 Ou va vomi mòso ke ou te manje a e gaspiye tout bèl pawòl ou yo.
For biten din som du hev ete, lyt du spy upp att, og du hev spilt dine fagre ord.
9 Pa pale nan zòrèy a moun sòt, paske l ap meprize sajès a pawòl ou yo.
For øyro på dåren skal du ikkje tala, for han vanvyrder visdommen i dine ord.
10 Pa deplase ansyen bòn nan, ni antre nan chan òfelen yo,
Flyt ikkje gamall merkestein, og kom ei inn på åkrane åt faderlause.
11 Paske Redanmtè yo a pwisan. Li va plede ka yo kont ou.
For deira målsmann er sterk, han skal føra saki deira imot deg.
12 Aplike kè ou a disiplin ak zòrèy ou a pawòl ki pote konesans.
Vend hjarta ditt til age og øyro dine til kunnskaps ord!
13 Pa ralanti disiplin sou yon timoun; malgre ou frape li ak yon baton, li p ap mouri.
Lat ikkje guten vera utan age! Slær du han med riset, skal han ikkje døy.
Du slær han med riset, og sjæli hans bergar du frå helheim. (Sheol h7585)
15 Fis mwen an, si kè ou saj, pwòp kè m va kontan tou.
Son min, vert hjarta ditt vist, so gled seg og mitt hjarta,
16 Wi, jis anndan m va rejwi lè lèv ou pale sa ki dwat.
og nyro mine fegnast når lipporn’ dine talar det som rett er.
17 Pa kite kè ou fè lanvi pechè yo, men viv nan lakrent SENYÈ a tout tan.
Lat ikkje hjarta ditt misunna syndarar, men stræva stødt etter gudlegdom.
18 Anverite, gen davni, e espwa ou p ap anile.
For då er du viss på ei framtid, og di von skal ei verta til inkjes.
19 Koute, fis mwen an, vin saj pou dirije kè ou nan chemen an.
Høyr du, son min, og vert vis, og lat hjarta ditt ganga beint fram på vegen.
20 Pa bwè twòp diven, ni fè voras nan manje vyann;
Ver ikkje med millom vindrikkarar, millom deim som foret seg på kjøt.
21 paske sila ki bwè twòp la ak moun voras la va vin pòv; e dòmi nan zye a va fè l abiye ak vye twal chire.
For drikkar og storetar fatig vert, og svevn gjev fillor for klæde.
22 Koute papa ou ki te fè ou a, e pa meprize manman ou lè l vin granmoun.
Høyr på far din som avla deg, og vanvyrd ei mor di når ho vert gamall!
23 Achte verite e pa vann li! Ranmase sajès, enstriksyon ak bon konprann.
Kjøp sanning og sel henne ikkje, visdom og age og vit.
24 Papa a sila ki dwat la va rejwi anpil, e sila ki fè yon fis ki saj la va gen kè kontan nan li.
Storleg fegnast far til den rettferdige, og den som fær ein vis son, skal få gleda av han.
25 Kite papa ou ak manman ou fè kè kontan; kite fanm ki te fè ou a, rejwi.
Lat far din og mor di gleda seg, og ho som fødde deg, fegnast.
26 Ban m kè ou, fis mwen an; kite zye ou fè kè kontan nan chemen mwen yo.
Son min, gjev meg hjarta ditt, og lat dine augo lika vegarne mine.
27 Paske yon pwostitiye se yon fòs byen fon, e yon fanm adiltè se yon ti pwi etwat.
For skjøkja er som djupe gravi og den framande kona som tronge brunnen,
28 Anverite, li kache veye tankou vòlè, pou l ogmante enfidelite pami lòm.
ja, ho ligg på lur som ein ransmann, og ho aukar talet på utrue folk.
29 Se kilès ki gen gwo pwoblèm? Se kilès ki gen tristès? Se kilès ki gen konfli? Se kilès kap plenyèn? Se kilès ki blese san rezon? Se kilès ki gen zye wouj?
Kven hev sorg? Kven hev sut? Kven hev dragsmål? Kven hev klagemål? Kven hev sjølvvalde sår? Kven hev dimsynte augo?
30 Sila ki mize sou diven nan, sila ki ale goute diven mele an.
Dei som drygjer lenge hjå vinen, dei som kjem og smakar på mjøden.
31 Pa gade diven an lè l wouj, lè l fè klè nan tas la, lè l desann byen dous.
Sjå ikkje på vinen kor han raudnar, kor vænt han smiler i staupet! lett renn han ned.
32 Nan dènye moman an, li mòde tankou sèpan; li brile tankou bouch koulèv.
Men sidan han sting som ein slange og høgg som ein orm.
33 Zye ou va wè bagay ki dwòl, e panse ou va twouble anpil.
Då skal augo dine sjå rare syner, og hjarta ditt talar tull og tøv.
34 Ou va tankou yon moun ki kouche nan mitan lanmè, oswa tankou yon moun ki kouche sou ma batiman.
Du vert som låg du i havsens djup, eller låg i toppen av mastri.
35 “Yo te frape m, men mwen pa t santi anyen! Yo te bat mwen, men mwen pa t konnen sa! Lè m leve, m ap chache pou m kab bwè ankò.”
«Dei slo meg, men det gjorde’kje vondt, dei banka meg, men eg kjende det ikkje. Når skal eg vakna? Eg vil få tak i endå meir.»
