Plenn 5

1 Sonje, O SENYÈ, sa ki te rive nou an. Gade pou wè repwòch nou.

Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.

2 Eritaj nou te bay kon don a etranje yo, kay nou yo a moun nou pa konnen.

Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.

3 Nou te devni òfelen san papa. Manman nou yo tankou vèv.

Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.

4 Nou oblije achte dlo pou nou bwè. Bwa nou se pou vann, yo vann nou li.

Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.

5 Sila k ap kouri dèyè nou yo rive sou kou nou. Nou vin bouke nèt. Nanpwen repo pou nou.

Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.

6 Nou te vin soumèt devan Egypte ak Assyrie pou nou jwenn ase pen.

Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.

7 Papa zansèt nou yo te peche, men yo pa la ankò; se nou menm ki te pote inikite pa yo.

Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.

8 Se esklav yo k ap domine sou nou; nanpwen moun ki pou delivre nou nan men yo.

Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.

9 Nou riske lavi nou pou jwenn pen akoz nepe nan dezè a.

Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.

10 Po nou vin kwit tankou yon fou, akoz gwo chalè grangou a.

Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.

11 Yo te ravaje tout fanm Sion yo; vyèj lavil a Juda yo.

Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.

12 Prens yo te pann pa men yo; ansyen yo te vin pa respekte.

Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.

13 Jennonm yo te fòse travay devan moulen an e timoun yo te kilbite anba gwo chaj bwa yo.

Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.

14 Ansyen yo ale kite pòtay la; jennonm yo ale kite mizik yo.

Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.

15 Jwa nan kè nou vin sispann; danse vin ranplase pa fè dèy.

Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.

16 Kouwòn nan soti sou tèt nou; malè a nou menm, paske nou te peche!

Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!

17 Akoz sa, kè nou febli; akoz bagay sa yo, zye nou pa wè klè.

Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.

18 Akoz Mòn Sion ki kouche dezole nèt, rena yo fè patwouj ladann.

Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.

19 Ou menm, O SENYÈ, Ou renye jis pou tout tan; twòn Ou se de jenerasyon an jenerasyon.

Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.

20 Poukisa Ou bliye nou jis pou tout tan? Poukisa Ou abandone nou jis rive tout tan sa a?

Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?

21 Restore nou a Ou menm O SENYÈ, pou nou ka vin restore. Fè jou nou yo vin jan yo te ye nan tan pase yo.

Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.

22 Men Ou deja fin rejte nou nèt. Ou rete byen fache nèt ak nou.

Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?